Dit is de zwartste viool.
Grote bloemen met een verwaarloosbaar klein geel hartje.
Niet te verwarren met het zaairas 'Bowles Black' dat ook wel als Viola nigra wordt verkocht. De bloemen daarvan zijn minder donker en kleiner.
Er is geen zwartere.
De sterkst geurende en meest Victoriaanse (lees: frivole) viool die we hebben. Meerkleurige bloemen met een paarse buitenrand en crème van binnen. Zeer sterk geurend. Uit de rubriek violetta (miniatuur violen met een goede habitus). Gevonden door de violen-god die ons lang geleden audiëntie verleende: Richard Cawthorne.
Prachtig luchtverfrissend parfum.
Deze bossige plant kan wat te lang worden maar dat is te verhelpen door diep terugknippen. De bloemen zijn dan in korte tijd terug. Doe dat bijvoorbeeld als je op vakantie gaat.
Deze is voor een viool aardig standvastig. Ze bloeien met kleine witte bloemetjes eindeloos van het voorjaar tot de winter.
Makkelijk wit op je palet.
Ik vind deze klassieker geweldig met z'n vlinderachtige sterretjes bloemen.
Fijn magenta paars geaderd.
Tussendoor knippen is er goed voor. Ze gaan daarna snel weer bloeien.
Violen staan liefst met hun hoofd in de zon en de voeten in het water. (Wie niet?)
Eigenlijk zouden we moeten spreken van klimaf-viool. De ranken kunnen tot een meter lang worden en ook op die ranken komen bloemen. De witte bloemen hebben een ruim lavendelkleurig hart. Ze is heerlijk in een hangpot, maar verdraagt weinig vorst dus hartje winter wel even in de schuur zetten.
Super makkelijk, alleen elk voorjaar scheuren herpotten en delen met de buren.
Witte maartse viooltjes omdat dit lieflijke albinootje zo leuk opvalt in je schaduw hoekje.
Lieflijk en welriekend.
Een voorjaars bloeiende vaste viool met glanzend diep donker purper blad. De bloemen contrasteren aangenaam met het blad. Als ze zijn uitgebloeid blijft het een sierlijke bodembedekker vanwege de spannende bladkleur.
Ze zaait zich rijkelijk en kleurecht uit.
Spontaner tuinieren binnen handbereik.
Alle bloeikracht wordt bij deze amerikaanse soort opgespaard voor een explosie in het voorjaar. Tijdens de bloei is het hartvormige blad nog niet volledig ontwikkeld. Na de bloei wordt dat veel groter en krijgt de plant het karakter van een stevige zodevormende bodembedekker die het ook in de schaduw prima doet. Eigenlijk bloeit de plant wel door maar, net als Viola odorata met cleistogame bloemen. Na het voorjaar vormt ze onder het blad meteen zaaddoosjes, dus zonder bloemen.
Een erg leuke bodembedekker die in het voorjaar vrolijk bladloos bloeit. Het glanzende hartvormige blad komt daarna en wordt met 25 cm hoger dan de bloemen.
Met vriendelijk verzoek om de sleutel van je tuinhek. In het voorjaar komen we namelijk even langs met een fijn penseel voor de donkerblauwe sproetjes.
Dit is mijn allereerste superplant ooit, gekregen van kruiden kwekerij 'Het Blauwe Huis'.
'Delta Blues' is een nieuwe cultivar van Matt Dirr uit Georgia met een goede compacte plantvorm.
Ongesnoeid wordt deze meer dan twee meter hoog. Maar wij snoeien ze in het voorjaar net als vlinderstruiken. Dan blijven ze veel compacter en lager.
Vitex agnus castus heeft geurend blad en is zeer geliefd bij vlinders en bijen.
De bijzondere witte vorm is net zo aantrekkelijk voor bijen en vlinders als de gewone monnikspeper en heeft datzelfde sierlijk gesneden handvormig en geurige blad maar dan met een zilveren waas.
Ze kan in strenge winters wat invriezen. Maar herstelt zich daar prima van.
Atheense vrouwen zouden het blad in bed hebben gelegd om kuisheid te bewaren tijdens het feest van Ceres. Nog steeds is ze in gebruik als medicijn ter regulering van de geslachtshormonen huishouding.
Als monnikspeperfan kan ik het niet laten er een compleet sortiment van te vermeerderen. Nadat we op Kreta door heerlijke geurende Vitex bossen hebben gewandeld ben ik helemaal verkocht.
Inmiddels hebben we er heel wat in onze tuin die het allemaal prima doen.
Deze roze vorm kom je maar zelden tegen.
Snoei ze net als Buddleja in het voorjaar.
Dit is een van mijn favoriete mediterrane planten. Ze is betrouwbaar, heeft historie, is geneeskrachtig, heeft geweldig handgeveerd blad en een fantastisch diepe bloeikleur.
Deze ondersoort 'latifolia' is extra intens van kleur. Ze staat al vele jaren in onze tuin. De punten vriezen soms wat in, maar je moet ze toch elk voorjaar terugsnoeien. Als bij vlinderstruik, maar iets minder diep.
Iedereen is dol op haar.
Een van de allerlekkerste pitloze druiven.
Losse trossen, weinig ziekte gevoelig.
Zeer geschikt voor ons klimaat. Ook voor buitenteelt. Liefst wel op een warme zuidmuur. Een harde groeier.
Middengrote vruchten. Zoet van smaak, geschikt als tafel- en wijndruif en om te drogen.
'Lakemont' is een pitloze zoete en aromatische tafel- of wijndruif.
Ze is ziekteresistent en geeft een hoge opbrengst in september.
Je mag ze krenten voor grotere bessen en ze rijpt beter als je in augustus het blad voor de trossen weg knipt.
Grote volle trossen, vol kleine zoete bessen.
Druiven snoei je in de winter, tot uiterlijk half januari.
Deze heerlijke druif is niet 'crunchy'.
Echte wasabi, eindelijk mogen we die na jaren gerucht ook hier aanbieden.
Die groene tubes voor je sushi, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Dat is nep. Echte wasabi is een sensatie. Je koopt er een speciaal peperduur raspje voor.
Het is niet een plant voor iedereen. Ze vereisen een beschutte standplaats, liefst een koude kas, schaduw en veel vocht.
Niet scherp, maar heerlijk zoet, mild en romig, dat is de echte. Ook het blad en de bloemen mag je eten. De wortel vergt 2 seizoenen. (Mits je niet te veel blad snoept.)
Silk heet ze vanwege het grijs behaarde jonge blad. De trossen aan korte steeltjes worden zeer lang.
Met wat steun van een stok kun je er ook door op de gewenste hoogte te toppen een boompje van maken dat je elk jaar na de bloei flink terug snoeit. Dit boompje kan zelfs in pot.
Tegen een muur bind je haar aan op de gewenste hoogte.
Planten beschrijven die met een 'W' beginnen is altijd nachtwerk.
Gelukkig betreft het deze keer een makkelijke bloeier en een bekende klimmer.
Ze staan in knop terwijl ik dit schrijf.
Beste moment om een Wisteria te planten is 100 jaar geleden. Het op op een na beste moment is nu. En deze bloeit meteen.
Relatief vroeg bloeiend met bloemtrossen van 30 tot 50 cm in een heerlijke roze gerand wit.
Ook hier kun je een boompje van snoei voor de volle grond of in pot. Bind de plant daarvoor aan, top op de gewenste hoogte en snoei elk jaar stevig in.
Liefst warme muren van 3 tot 10 meter hoog bedekt ze ook zonder problemen.
Geurende diep gekleurde bloemen in tot 40 cm lange trossen.
Voor een warme muur, liefst wit zoals je ze bij Waterloo ziet, bijna huis aan huis.
Bloeit nadat het blad is uitgelopen.
Fantastisch geurend, heerlijk van kleur en fris groen blad in het voorjaar.
Blauwe regen staat graag in voedzame voldoende vochtige, wat vochtige grond.
We zagen stokoude exemplaren met enorme knoestige stammen, onder andere in het Alhambra.
De trossen van deze kunnen wel 60 cm lang worden. Schrik niet van de hoogte, ze worden niet hoger dan tot waar je ze aanbindt.
Aangenaam mild geurend, relatief laat bloeiend.
Je mag ze allemaal wat extra voeding geven omdat ze hard groeien en opdat ze zulke lange trossen maken.
Snoei zorgt voor bloei.
Blauwe regen staat graag in voedzame voldoende vochtige, wat vochtige grond.
Ze kan dan geweldig groeien en stokoud worden.
Deze maakt de grootste, wel 60 cm lange bloemtrossen en kan tot 10 meter hoog worden.
Ze geurt net zo heerlijk als violen.
Deze bloeit op het kale hout in trossen van 25 cm.
Sterk geurend en explosief bloeiend.
Snoeien doet ze extra bloeien.
Ik maak er graag kleine boompjes van die elk voorjaar diep worden teruggesnoeid. Maar dat wordt dan weer jarenlang vergeten.
Als klimplant is de hoogte natuurlijk niets anders dan maximum hoogte. Ze nemen ook genoegen met een witte muur van maar twee of drie meter.
Lange lange bloeitrossen en gemakkelijk bloeiend maar mag daar gerust een paar jaar over doen.
Afkomstig van Mears Ashby Nurseries, Northamptonshire.