Dubbel champagne wit (iets roze), midden vroeg en zacht en zoet geurend.
De bloemvorm is afgeplat zoals bij de gelijknamige Kaapse jasmijn, ze maakt veel zijknoppen waardoor ze lang bloeit.
Ze heeft wel wat wat steun nodig. Dat komt wel meer voor bij sterk geurende soorten.
Halfgevulde rozerode, afkomstig van Orville, de Amerikaanse veredelaar uit Illinois die ook veel Hemerocallis cultivars heeft geïntroduceerd.
Deze vreselijke combinatie van geel met wit en roze roept in mij onmiddellijk het verlangen op om er aan te ruiken.
Mijn intuïtie klopt; ze geurt zoet.
Ze bloeit zeer rijk.
Een zondags toetje.
Vroeg, dubbel wit met een vleugje roze als de knoppen net open zijn. Oudere bloemen zijn volledig wit.
Relatief hoog (100 cm), goed geurend.
Stevige lange stelen, ideaal als snijbloem.
Een wit met roze struikpioen die breed uitwaaiert met haar prachtige scherp gesneden blad.
De bloei is zeer spectaculair. De bloemen hebben een doorsnee van 20 cm en geuren zeer aangenaam.
Deze verdraagt fel zonlicht relatief goed. De meeste boompioenen staan liever iets in de schaduw.
Datzelfde saffierblauw, maar dan in roze.e
Mudan is Chinees voor boompioen. De 'gewone' heten Xibei Mudan. Rockii's worden Ziban Mudan genoemd wat duidt op de zwarte vlekken in het hart. Gansu Mudan, boompioenen uit Mudan, al dan niet met vlekken zijn de uitzonderlijk vitale, goed geurende, extra prachtige subgroep van Ziban Mudan.
"Heldere dauw op een tweehoornige bloem" bloeit rijk met 20 x 6 cm grote bloemen.
Wij vinden ze geweldig en dan vooral die half gevulde waarvan je het gouden hart nog kunt zien.
Deze kleur is ook uitstekend hoewel ze gevaarlijk dicht langs het verkeerd soort roze schuurt.
Dit type boompioen wordt zeer oud en bovendien elk jaar mooier.
Vrij vertaald: "Zwarte draak met een fantastische bloem in z'n bek."
Ook een rockii maar dan gevuld en gekleurd waardoor je de zwarte basaalvlekken niet ziet.
Deze boompioenen zijn de beste voor ons klimaat omdat ze laat uitlopen hebben ze geen last van nachtvorst.
Blauw-grijs blad in het voorjaar dat in de loop van de zomer purperrood verkleurt vanaf de punten. Uiteindelijk is het bijna helemaal rood.
In de herfst komen daar oranje en geel bij.
Redelijk rechtopstaand en niet zo hoog.
Zeer standvastig net als de rest.
Mijn favoriete gras nu ook geschikt voor de kleinere tuin.
Een van mijn favoriete grassen en nu nog donkerder.
Het blad begint grijs-groen en krijgt al snel purperen punten. Uiteindelijk wordt het volledig bruin-rood.
Een nieuwe introductie die uitblinkt door vroege herfstverkleuring, namelijk in de zomer.
Een introductie uit 1993 van Cor Laurens de passieflora specialist die we in de vorige eeuw regelmatig spraken.
Het is een sub-tropische klimplant uit Zuid Amerika die hier op een beschutte plek nog net winterhard is. In strenge winters kun je de voet van de plant wat beschermen. Dan loopt ze altijd wel weer uit.
Ze groeit snel, je mag haar in het voorjaar stevig terugknippen.
De oranje vruchten zijn eetbaar, maar niet smakelijk. De bloemen geuren aangenaam.
Spectaculaire witte bloemen met een doorsnee van 10 tot 12 cm. en bovendien aangenaam geurend.
Ze verdraagt tot ongeveer -10 graden Celsius en vraagt dus een een beschutte standplaats, bijvoorbeeld voor een warme muur uit de wind.
Een exotische ijskoningin.
Heerlijke geur en florissante bloemen, dat kan natuurlijk ook.
De superfrisse citroengeur houdt muggen op een afstand.
Overwinteren op een koele slaapkamer kan.
Het blad heeft de heerlijk frisse geur van een van mijn favoriete zoet-zure snoepjes uit mijn jeugd: cola flesjes.
Nu zonder suiker dus nog onschuldiger.
De bloemen zijn relatief groot voor een geur geranium en beslist niet onaantrekkelijk.
Makkelijk in een pot die je in de winter op een slaapkamer op de vensterbank zet om de lucht te verfrissen.
Heerlijk fris naar komkommer geurend blad en zeer kleine fel rode bloemen.
Het gaat hierbij vooral om de geur. De piepkleine bloemetjes vormen daarop een leuke aanvulling,
In de Barok was geur iets voornaams waar elk middel en zeker ook planten aan mochten bijdragen. Geurgeraniums werden in huis geplaatst waar de geur door wapperende damesrokken werd verspreid.
We hebben een nieuwe koning; de koning van citroen en sinaasappelgeur.
Deze voortreffelijke potplant geurt zo sterk en fantastisch dat je de lieve kleine bloemetjes onverwacht als bonus incasseert.
Als een wolk van genot op je slaapkamer in de winter en je terras in de zomer.
Deze lieve schat en ik zijn al heel lang vrienden.
Het was een van mijn eerste geurplanten.
En eerste liefdes vergaan nooit. Dit is dus de meest aangenaam geurende plant op aarde.
We maakten voor het eerst kennis in Frankrijk, veel meer wil ik er niet over kwijt.
Je moet haar wel op je slaapkamer overwinteren.
Wild romance.
Het heeft lang geduurd tot ik deze leerde waarderen. Ik vond de lampenpoetsers nogal stijfjes en begon met de wat minder gangbare vormen. In de loop der jaren viel mij op hoe mooi hun winterbeeld is. Tot de winter zijn het nette polletjes die voor siergrassen vrij vroeg bloeien met strakke pluimpjes.
Je ziet ze vaak in grote groepen in de voortuinen van strakke witgeschilderde villa's. Soms met een paar berkenboompjes en verder niets.
Laag siergras dat elegant breed uitwaaiert en lang bloeit.
Lastig om niet even aan te zitten of het te aaien.
De juiste bloeitijd voor veel prairie stijl combinaties, maar ook prima als solitair.
Eleganter dan de meeste, lampenpoetsers. Ik vind ze bijna allemaal iets te stijfjes.
Uitstekend winterhard voor een Penstemon, net als 'Huskers Red' maar dan nog veel intensiever van kleur.
Donkerder blad en meer sprekende bloemen. Duidelijk een verbetering denken we.
Met dank aan Dale Lindgren van Nebraska University die er serieus werk van heeft gemaakt.
Het begon allemaal met 'Husker Red', maar ja, ze zijn best makkelijk te zaaien en dus kennen we inmiddels 8 verschillende cultivars van deze zeer winterharde Penstemon.
De naam 'Onyx and Pearls' slaat op het contrast tussen het zwarte blad en de witte bloemen.
Ze heeft tot nu toe het donkerste blad. Ook de bloemstengels zijn bijna zwart.
Penstemon digitalis is in ons klimaat volledig winterhard. (Veel Penstemon soorten zijn op het randje, of net niet winterhard.)
Deze introductie van Skagit Gardens heeft datzelfde bronsgroene blad als zusje 'Husker Red' maar dan misschien een nog beter daarbij passende kleur bloemen.
Wollige bloemkelken aan lange aren, heerlijk zilver grijze stengels en blad.
In het voorjaar knip je ze diep terug; verder geen omkijken naar en gegarandeerd een eindeloos lang bloemenfeest in het najaar.
Ze komen van de ijskoude steppes in de Kaukasus, maar doen het ook voortreffelijk in heet zuid Frankrijk.
Maak je dus geen zorgen als iemand beweert dat deze een beetje bang wordt van vorst.
Onzin: Dit is Genghis Khan lavendel.
De dwergvorm van 'Blue Spire'. Deze dingen komen uit de Mongoolse stenige steppe waar ze samen met Eremurus staan. Ze hebben dus niets nodig behalve zon. Kou deert ze ook niet.
Diep snoeien in het voorjaar.
Deze zilveren droom, samen met Echinacea en Verbena, vormt sinds 2010 de ruggengraat van onze prairie border.
Jelena maakt een nette, compacte bolronde struik die in het najaar voor de helft uit bloemstengels bestaat.
Tegenwoordig is Perovskia officieel ingedeeld bij Salvia. Ik noem ze ook wel Djengis Kahn lavendel vanwege hun herkomst uit de Mongoolse stenige steppe.
Ze zijn zeer winterhard en verdragen elk weertype, inclusief extreme hitte en bittere kou.