De bessen die in juli rijpen doen de takken buigen en smaken pittig, lekkerder misschien dan zwarte bes. Deze staat ook in onze eetbare hagen.
Ze is fenomenaal van geur.
Eenmaal de bloesem geroken kun je niet meer zonder.
Het mooie fijn ingesneden blad heeft fantastische felle herfstkleuren.
Een gezonde makkelijke struik uit Nebraska.

Buffalobes.

Het spiegelei papaver spektakel. De bloemen zijn net een omelet.

Zilver-grijs blad, zuiver witte gekreukte bloemen tot 15 cm in doorsnede met een oranje-geel hart.
Ze staan graag droog en kunnen dan fors genoeg worden om er zo trots op te zijn dat je de bloemen gaat tellen. Meestal blijven ze wat lager dan de 2 m die ze kunnen halen Eenmaal aan de gang komen er elk jaar een paar takken bij.

Sterk geurende hybride theeroos met roze rode bloemen met abrikoos oranje accenten.

Zeer gezond, ziekte resistent en lang bloeiend.

Hopelijk is het je kleur.

Dit is een van de weinige ramblers die herbloeien. Ze heeft een sterke zoete geur en is vrijwel doornloos.

De bloemen zitten in trossen en verkleuren van abrikoos oranje naar crème-wit.

Ze is gezond en snelgroeiend maar niet al te wild, dus geschikt voor bogen en pergola's.

Gevonden door Turbat en in 1916 geïntroduceerd.

Deze roos uit 1832 heeft een fabuleuze geur.

Ze bloeit zeer lang voor een damascenerroos en die geur blijft je nog lang bij.

'Isphahan', de tweede stad van Iran na Teheran, was de hoofdstad van het Perzische rijk, destijds een van de grootste en rijkste steden ter wereld gelegen aan de zijderoute. Een bakermat voor kunst en architectuur.

Een van de oude Lens rozen (1984) met een lange verspreide bloei.

Zeer gevuld, zeer gezond en geschikt als snijbloem.

Mocht wat mij betreft nog iets meer geuren.

Donkere stengels en daar aan deze romig crème roze bloemen, dan heb je me.

Ze is goed gezond, herbloeiend, sterk geurend en verdraagt schaduw.

Het is een oude roos uit 1888.

Marie is nog steeds onweerstaanbaar.

Een sterke herbloeiende klimroos met van zacht geel naar wit verkleurende bloemen die een bijzonder aangename geur verspreiden, met name tegen de avond.

De bloemen zitten in grote trossen en zijn enkel tot half gevuld.

Een gezonde sterk vertakkende groeier.

Maangeel noem ik die kleur.

Eindelijk, een verbeterde 'Veilschenblau' daar waren we wel aan toe want dat liefje was eenmaal bloeiend en toch ook wat ziektegevoelig.

Deze dochter van 'Veilschenblau' klimt net zo bescheiden, geurt heel aardig en bloeit eindeloos door.

Deze diep donkerrode schoonheid, nog donkerder dan 'Zeelandia' werd recent onthuld.

Ze is zo donkerrood dat het bijna zwart mag heten, maar ook gezond, doorbloeiend en halfgevuld.

Een zwarte schoonheid.

Deze goed herbloeiende oude klimroos heeft een heerlijke thee geur. Ze maakt geen hinderlijke lange scheuten en is zelfschonend (de bloemblaadjes vallen uit).
Het is een gezonde resistente roos die werd toegeschreven aan Roberts (1850) maar waarschijnlijk uit de 20ste eeuw stamt.
Of dat verhaal over de Comte de Sombreuil en de Franse revolutie van toepassing is is mij ook onduidelijk.

In ieder geval sterk aanbevolen.

Eindeloos bloeiende perkroos geschikt voor grote en ook hellende vlakken.

In het voorjaar even met de heggeschaar erover, een derde er van af.

Af en toe uitgebloeide trossen verwijderen stimuleert de bloei.

Licht geurend.

Een bodembedekkend sprookje met kleine kristalwitte naar appel geurende bloemen.

In het voorjaar zonder veel gedoe lekker diep terugknippen houdt ze goed gezond.

Ze groeien breed uit dus in de vasteplantenborder sterk spul ernaast planten anders raak je misschien het een en ander kwijt.

Een doorbloeier met warme, diep rode enkele bloemen. In 2011 geïntroduceerd door de Bierkreek en gedoopt door de Zeeuwse commissaris van de koningin Karla Peijs.

Zeer gezond, licht geurend en omdat ze maar 60 cm breed wordt ook geschikt voor toepassing tussen vaste planten.

Leuke oranje bottels in de herfst.

Ik kan het niet laten, mijn liefde voor deze freak is al heel oud. De grap is dat de bloem spookachtig aanwezig is, je moet twee keer kijken om te beseffen dat ze vol in bloei staat.
Ze zou, zo vertelt de oudste bron uit 1743, voorbehouden zijn geweest aan de Chinese keizers in hun verboden stad. Er zijn natuurlijk ook heel andere verhalen in omloop.
Geurt niet, maar bloeit lang met uiteindelijk een vleugje purper-rood in haar bloemen.

'Arp' is een rijk bloeiende Amerikaanse selectie met opvallend grote lichtblauwe bloemen en grijzig blad. Ze heeft de onbewezen reputatie zeer winterhard (-22) te zijn. Vrij traag en zeer open groeiend. Dus niet geschikt voor grootschalige productie maar juist prima voor de kruidentuinsal flava. 'Arp' werd geselecteerd als afstammeling van een plant die in Arp, Texas in 1972 werd gevonden door Mrs. Madelene Hill.

Wij noemen dit dennenrozemarijn vanwege de heerlijk frisse dennengeur en het smalle naaldvormig blad dat zelfs plakt van de hars.
In tegenstelling tot dennen geen groot liefhebber van nattigheid.
'Benenden Blue' heeft als synoniem 'Collingwood Ingram' naar de vinder, die ook wel 'Cherry' werd genoemd vanwege zijn passie voor kersenrassen.
Het verhaal over de aanrijding op Corsica past hier helaas niet. Vraag er naar als je ons bezoekt.

Een heerlijke diep blauwe kleur heeft deze plat groeiende vorm met licht gebogen takken.

De kruipende vormen, zoals daze bloeien veel rijker en ook vaak al voor de winter.

Daar staat tegenover dat ze misschien iets vorstgevoeliger lijken te zijn.

Ideaal voor een hoge pot waarin ze elegant over kunnen hangen.

Een van mijn favoriete kruipende rozemarijnen omdat we er lang geleden zo'n heerlijke pot vol van hadden.

Zo'n pot overwinter je het beste in de koude kas.

De geurige takken worden zo'n 30 tot 40 cm lang en staan breed uit tot ze gaan hangen.

Het dauw van de zee dat als blauwe regen over de rand van je pot stroomt.

'Boule' was een van mijn eerste kruipende rozemarijnen, zo'n 25 jaar geleden gevonden in Zuid Frankrijk.

Lijkt qua diep blauwe kleur sterk op 'Corsican Blue' maar met een iets andere groeiwijze.

Haar takken zijn gebogen en het jonge hout is grijzig wit waardoor ze een regelmatige grijze bol vormt.

'Corsican Blue' heeft aristocratisch donkerblauwe, grote bloemen aan golvende takken en groot donkergroen bol blad. Mooi in kuip, maar dan bij strenge vorst binnenhalen. Origineel een introductie van Jackmans uit Woking in Surrey. De plant kreeg als Rosmarinus corsicus een AGM in 1946 en wordt beschreven als opgaand met korte zijtakken en small glimmend donker groen blad en vroeg bloeiend.

Boogjes blauwe geurigheid.

Kruipende vorm die tot een meter lang en breed kan worden.

Zeer volle bossige plant met fijne naalden die snel een pot vult.

Fantastisch die enorme watervallen van rozemarijn zoals je ze in zuid Frankrijk ziet. Bij ons doe je dat beter in pot.

Jaren geleden vonden we deze wit bloeiende sterk opgaand groeiende rozemarijn op 1100 meter hoogte in de Sierra de Segur. De plant stond met haar voeten in de 'rode beek' en een beetje tussen het struikgewas. Niet echt een plek voor rozemarijn, dus interessant.

Ze bloeit hier elke winter rijk. De bloemen zijn wit met een paarsblauw honingmerkje.

Deze is geweldig, niet alleen vanwege de herinneringen aan die prachtige plek.

De meest aromatische rozemarijn die we kennen. De takken zijn in de zomer plakkerig van de hars. Snelgroeiend stijf recht omhoog en daarna onder eigen gewicht soms doorbuigend.

Misschien iets vorst gevoeliger dan de meeste opgaande.

De plakkerigste en geurigste.

'Rex' is een krachtig groeiende opgaande rozemarijn.

Hoewel opgaand toch makkelijk bloeiend met vrij donkere violet-blauwe bloemen.

Een echt productieras.

Af en toe in het voorjaar diep terugsnoeien houdt de plant vitaal en vol.