Gewoon een goed ras met sierlijke rode stelen voor je moes- of eetbare siertuin.

Zorg voor rijke grond en voldoende vocht. Dan mag je er heel veel stelen van verwachten.

Laat haar vanaf half juni met rust zodat ze op krachten kan komen voor het volgend jaar.

Wat mij betreft de ideale combinatie van het beste van zwarte bes en kruisbes. De vruchtgrootte houdt precies het midden. Ze rijpen in juni / juli.
Snelgroeiende struiken zonder doorns die makkelijk tot een leuk mini-boompje te snoeien zijn. Vrijwel onvatbaar voor ziekten.
Commercieel worden ze niet geteeld omdat de bessen te verspreid hangen. Thuis is dat geen probleem.
Goed gesnoeid zien ze er al snel uit als stokoude druivenstokken.

De bessen die in juli rijpen doen de takken buigen en smaken pittig, lekkerder misschien dan zwarte bes. Deze staat ook in onze eetbare hagen.
Ze is fenomenaal van geur.
Eenmaal de bloesem geroken kun je niet meer zonder.
Het mooie fijn ingesneden blad heeft fantastische felle herfstkleuren.
Een gezonde makkelijke struik uit Nebraska.

Buffalobes.

Grote trossen met dikke bessen.
De bessen hebben een zachte cassis smaak en vallen niet van de steel.

Handelbaar dus en zachtaardig van smaak.

Een heel goede zwarte, zo simpel is het.

Dit is geen zinkend schip maar een beste bes.

Een oud standaardras dat herinnert aan hoe we met de tuinbouwschool op excursie bij een bessenteler zagen hoe hij met een stok de takken naar beneden sloeg om ze half gebroken, vruchtbaarder te maken. Makkelijk dus.
Als ze een beetje kwarren knip dan een oude tak diep terug. Is daar een bruine gang te zien knip dan nog dieper tot er geen gangetje meer is. Dat is een mot die zich naar beneden vreet. Vooral bij oude planten.

We hebben rode bessen, zwarte bessen, witte bessen. groene zwarte bessen en nu dus ook roze rode bessen.

Ze is al begin vorige eeuw herontdekt in Gda?sk, maar bereikte ons pas een paar jaar geleden.

Ze zijn groeikrachtig, goed van smaak, wat minder zuur dan rode bessen en natuurlijk ook zelfbestuivend.

Sappige geel witte bessen in gevulde trossen. Zoeter dan rode aalbes.
Begin juli rijpen ze.

Aan de tros zijn aalbessen wekenlang bewaarbaar.

Ze kan prima als losse struik geteeld maar produceert nog beter in rijen aan draad, plant afstand is dan: 50 tot 100 cm.

Voor de gouden eeuw van de eetbare tuin.

Een rijk dragend, zoet en gezond ras.

Middelgrote weinig behaarde vruchten
die niet snel barsten.

Dit is een meeldauwresistent ras en dat is een van de allerbelangrijkste eigenschappen bij kruisbes.
Als losse struik 1 m afstand houden in rijen 75 cm.

Rijp: augustus - september.

Een ziekte resistente cultivar met mooie ronde rode bessen.

Als losse struik 1 m afstand houden in rijen 75 cm.

Rijp vanaf juli.

De rode zijn wat zoeter.

Deze roos uit 1994 heeft donker groen glimmend blad dat zeer resistent is tegen meedauw, roest en sterroetdauw. De bloemen verdragen regen.

Ze laat zich vanwege haar hoogte goed combineren met vaste planten.

Helaas nauwelijks geur, maar wel een feest voor het oog.

Een selectie van rozenkwekerij Spek uit Boskoop, geïntroduceerd in 2019.

Opvallend zijn het gezond glimmende blad en de bijzondere kleur.
Ze is doorbloeiend met half gevulde insectenvriendelijke bloemen.

'Espresso' verdraagt halfschaduw.

Ze geurt licht fruitig. Gelukkig niet naar koffie.

Een zeer resistente gezonde herbloeiende Kordes roos uit 2006.

Mag in het voorjaar diep teruggesnoeid.

Hemels en geurig.

Een van de oude Lens rozen (1984) met een lange verspreide bloei.

Zeer gevuld, zeer gezond en geschikt als snijbloem.

Mocht wat mij betreft nog iets meer geuren.

Die kleur zo geweldig rood is wonderlijk weervast.

Ze is goed herbloeiend en geurt een beetje.

Vooral dat zeldzame echte rood bevalt me. Ze verbloeit naar donkerroze.

Meilland 2005.

Deze Kordes-roos uit 2007 heeft enkele, verfijnd geurende 7 centimeter grote enkele bloemen in een zeer bijzondere kleur.
Altijd leuk wanneer je een bloem in het hart kunt kijken. Bijen hommels en andere insecten worden daar ook heel blij van. Ze bloeit zeer rijk aan doorbuigende takken en is herbloeiend, wat betekent dat ze in de zomer af en toe een bloeipauze neemt.

Vernoemd naar een in Duitsland beroemd wandelpad.

Deze inheemse roos groeit graag in de volle zon in niet te natte kalkrijke grond vaak in combinatie met sleedoorn en meidoorn en in bosranden. Bijen en andere nuttige insecten vinden er hun voedsel en zorgen voor bestuiving. De flesvormige 2 cm lange botteltjes worden in de winter graag gegeten door vogels waaronder koperwiek en kramsvogel. Ze bloeit in juni en juli met 4-6 cm grote bloemen. Ze is bij ons 'aangewaaid' en staat prominent langs het pad naar ons kweekveld.

Eindelijk hebben we haar, die Chinese roos met die gekke gestekelde bruine bottels.
De donkerroze bloemen lijken op die van de gewone bottelroos, of rimpelroos en hebben ook een zachte geur.
Ze heeft fijn gedeeld blad, forse doorns en een afbladderende bast zoals je soms bij esdoorns ziet.
De zoete bottels zijn eetbaar, en heel gezond, maar ook harig ze zouden worden gebruikt bij het gisten van wijn en om kanker te genezen. Verwacht daar niet te veel van.

Jaren geleden voerden we regelmatig discussies over de witte bottelroos met als conclusie dat de verkrijgbaarheid een soort loterij was. Er waren wel planten in omloop met dit label, maar de rest was afwachten.
Inmiddels weet Abraham waar de mosterd vandaan komt.
Simpelweg niet ziek te krijgen die rugosas.

Voor de bottels en stiekem om de bloemen.
Want ze zijn geweldig.

De naam rimpelroos slaat op het gerimpelde blad van deze vooral in de duinen wild voorkomende roos.
De bottels zijn dik en plat-rond, bloemen enkel.
Als je er plaats voor hebt kun je er een brede wilde haag mee maken.
Van de bottels maak je natuurlijk vitaminerijke jam.
Feest voor de nuttige insecten en dus ook je tuinvogels want die insecten zijn op verschillende manieren nuttig.

We hebben er meer dan 20 jaar over gedaan om de teleurstelling te verwerken veroorzaakt door de smaak van onze eerste doornloze braam 'Himalaya'. In de tussentijd hebben we het gevecht met de verrukkelijke gedoornde bramen opgegeven. Dit is ook een wat ouder ras, maar de smaak is veel aromatischer, fris zoet zuur, zoals het hoort.

Snoei in het voorjaar de takken die hebben gedragen weg en bind nieuwe jonge scheuten aan draad.

Dwergvormen zijn erg populair omdat ze het ook mogelijk maken fruit te kweken in een kleine tuin of op je terras. Bramen kunnen nogal stevig groeien en de lekkerste rassen hebben doorns. Daar heeft deze helemaal geen last van. Het is niet alleen een dwergje zonder doorns de bramen zijn heerlijk zoet-zuur.
Deze is bovendien doordragend. Vanaf begin juli tot de eerste vorst kun je hiervan snoepen. Als je de plant diep terugknipt in het voorjaar rijpen de eerste vruchten in augustus.

De naam van dit nieuwe Amerikaanse ras duidt op drie deugden:

- zeer goed van smaak
- zeer productief met grote vruchten
- sterke stengels en ziekte bestendig

Oh ja; en doornloos.

De vruchten rijpen snel, dus oogst regelmatig.

'Autumn First' is een Zwitserse verbetering van de klassieke 'Autumn Bliss' met betere ziekteresistentie en smaak.
Herfstframbozen worden uiterlijk maart tot de grond terug geknipt voor oogst van begin augustus tot eind september. Vanwege de late rijping hebben ze geen last van de larven van de frambooskever.
Je plant ze in rijen aan draad op 30 tot 40 cm van elkaar. Tussen de rijen houden we 120 tot 150 cm afstand.
'Autumn First' is de vroegste herfstframboos.

De gele zijn heel lekker en leuk bovendien.

Prima opbrengst ook.

Rijp vanaf augustus tot de eerste vorst

Herfstframbozen knip je in de winter of voorjaar volledig terug tot de grond.

Als je dat niet niet doet heb je de hele zomer af en toe een framboos.

Een gezond productief ras dat vanwege haar ziekteresistentie ook zeer geschikt is voor professionele biologische teelt.
Als je veel last hebt van wormtjes in de vrucht dan kun je beter herfstframbozen kiezen.

Tamelijk grote ronde, diep rode vruchten rijp in juni-juli.

Frambozen teel je het beste aan draad. Snoei steeds overjarige scheuten weg.