Echt rood is schaars bij vaste planten, dit is officieel dan ook een bladhoudend heestertje dat we voor het gemak vaste plant noemen.
Je kunt hier randjes mee beplanten of hoogteverschil maken in een zonnige border.
Het blad is aangenaam zilver grijs.

Een vuurtje voor je warm en zonnig randje.

Deze hebben we in 'het wild' gevonden in Zuid Spanje op 1000 meter hoogte.

Daar kan het stevig vriezen maar ook heel heet worden. Ze hebben zonder probleem al aardig wat narigheid doorstaan in onze tuin.
Een aanwinst dus. Deze mini-Cistus heeft grijs-groen blad en aangename gele bloemetjes.

Ze komt in het wild voor in het hele mediterrane gebied van Portugal tot Syrië.

Heel soms bloeit deze met kleine gele bloemen op het randje van de winter na een warme zomer. Laat je door foto's van de bloemen dus niet misleiden.

Het gaat hier vooral om het fijne smalle blad dat structuur brengt in de border.
Professioneel tuinieren heet dat als je dit soort trucs toepast, zeer effectvol.

Een zonnebloem zonder bloemen.

Deze spontane kruising tussen Helleborus orientalis subsp. abchasicus en H. niger subsp. macranthus werd in Frankrijk omstreeks 1998 gevonden in de tuin van Docteur Deken.
Het is een lage plant met vaasvaardige, zeer grote bloemen, bijna zo groot als een handpalm.
Een bijzondere primeur, vooralsnog zeldzaam omdat ze zich niet gemakkelijk laat vermeerderen.
Fenomenaal, een historische mijlpaal.

Helleborus argutifolius of H. lividus subsp. corsicus is een grote plant met schotelvormige groen-gele bloemen en getand blad. De meest heesterachtige, dus vertakkende, in het geslacht staat graag zonnig en droog.

Schaduwplant worden ze ten onrechte vaak genoemd.
De meeste Helleborus soorten nemen dankbaar genoegen weinig zon. Maar deze staat toch echt veel liever in de zon.

Een extra groeikrachtige met zeer grote open bloemen.

Rijk bloeiend en net zo heerlijk intensief van kleur als al die nieuwe 2017 introducties uit de Rodney Davey Marbled Group.

We zijn hier erg mee in onze nopjes.

Deze helder groene komt van maker van 'Anna's red en 'Penny's Pink' met hun sprankelende kleuren; Rodney Davey. Hij heeft jarenlang een hele reeks soorten gekruist om te komen tot deze serie robuuste, gezonde en relatief laat, maar vooral lang bloeiende Helleborus met gemarmerd blad.

Dit is een van de langst bloeiende.

In 2013 waren er de spectaculaire introducties 'Anna's Red' en 'Penny's Pink' in 2015 voegden we dit derde zusje toe uit het fantastisch geduldige veredelingswerk van Rodney Davey. Het is een complexe kruising van Helleborus lividus x niger x orientalis met zeer stevig en sierlijk gemarmerd blad.

Molly heeft aankijkende bloemen, fijn grijs geaderd blad met name in het voorjaar en bloeit zeer rijk. Ze is prima winterhard.

Zwarte bloemen zijn eigenlijk altijd purper als de zon er doorheen schijnt.

Dit is een lage zeer donkere met vrij kleine bloemen. Nog donkerder dan op de foto.

Het gouden hart van Lucy contrasteert aangenaam met de bloemblaadjes.

Lucy is Super Donker.

Dit zusje van 'Black Petticoat' is de meest zwarte dubbele van allemaal.

Nog een vleugje donkerder dus, bijna matzwart.

Bloei van zwarte Helleborus is meestal iets later dan de rest.

Ook deze cultivar wordt in-vitro vermeerderd. De planten zijn volkomen identiek, je hoeft ze dus niet langer bloeiend uit te kiezen en kunt ze jaarrond planten, zolang het niet vriest.

Goed gevulde oudroze bloem met purperrode vlekken die 'spots' heten.

Helleborus orientalis heeft liever wat meer zon dan vaak wordt gedacht. In het najaar alle blad knippen.

Picotees hebben scherp gesneden aders in de bloem en langs de rand van de bloemblaadjes. De achterkant van de bloem is net zo donker als het randje. Ze worden vaak gezaaid. Dit is een van de eerste vegetatief vermeerderde picotees ooit.

De grote aankijkende schotelvromige wit-roze bloem staat op een stevige steel en is donkerder roze aan de achterkant.

De contrasterende helder gele meeldraden versterken het 'Ruse effect' van mijn favoriete zwarte. Het jonge blad is ook donker.

'Ruse Black' is een diep donker zwarte Helleborus uit in-vitro vermeerdering. Ze zijn dus allemaal even spectaculair donker zwart.

Sterk en makkelijk.

Heerlijk helder wit slechts heel subtiel gespot.

Aangenaam rijk bloeiend en gezond.

Ze vormt al snel een volle pol met vertakkende stengels met heel veel bloemen.

Laag en rijk bloeiend.

Dit sterretje, of spinnetje (spider) zoals je dat bij Hemerocallis en Echinacea zou noemen heeft bloemen met smalle bloemblaadjes als een sterretje. Het donkergroene blad is ook smal en stervormig.

De bloemstengels buigen wat door en zorgen zo voor een elegante uitstraling.

Makkelijk en rijk bloeiend.

Een van de vroegste bloeiers, de bloemen verschijnen al in december waarmee deze nog vrij nieuwe kruising ook de naam kerstroos waar maakt.

Je mag ze als dat perse moet de eerste winter een poosje binnen laten bloeien. Zet ze daarna in de tuin op een warm zonnig en kalkrijk plekje.

Grote witte, naar roze en later groen verkleurende bloemen.

De kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft olijf-zilver blad met een glanzende waslaag. De stelen zijn rood en de bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.

Er zijn verschillende cultivars waarbij het leerachtige blad van donkergroen tot zilver varieert of waarvan de bloemen roder zijn.

Op de foto een goede zaailing in onze tuin.

Deze kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft bijna onwerkelijk zilver leerachtig blad.

De bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.

Fantastisch zilver blad voor in de zon.

'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.

Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.

Mooi kleurmonument.

Het blad van deze bijzonder kleurrijke Heucherella komt meer in de buurt van dat van Heuchera. Bij warm weer neemt oranje de overhand de rest van het jaar is het vooral rood en geel.

Ze kan behoorlijk overhangen en doet het dus ook goed in 'hanging baskets' of over een muurtje.

Een koperen waterval.

Deze recente introductie en Chelsea winnaar heeft fijn, diep ingesneden oranjeroze blad met donkere aders.

Heucherella's zijn makkelijke bladplanten voor zon en schaduw zolang het er maar een beetje humeus en vochtig is.

Het meest roze schatje van het hele stel.

Volgens sommigen 'de ultieme bladplant'. En inderdaad indrukwekkend, dit grote, fijn ingesneden vurige blad.

Onder invloed van lage temperatuur worden de kleuren intensiever.

Het hart is kaneelkleurig, naar de randen wordt het blad oranje-roze.

Mijn meest vurig kopje thee.

Om te zorgen dat Duindoorn goed vrucht draagt plant je voor elke 9 vrouwelijke planten een mannelijke.

Dit is de meest gebruikte stuifmeeldonor voor dat doel.

Wel onopvallende mannelijke bloemetjes en heerlijk smal glanzend zilver blad, maar geen bessen dus.

Dat krijg je als je hysop gaat zaaien; zitten er van die bleke exemplaren tussen. Het overkwam een collega en wij worden er heel blij van.

Diezelfde aangenaam prikkelende geur en geneeskrachtige eigenschappen.

Heerlijk rijk bloeiend in hemels blauw.