Dat Acanthus een moeilijke plant zou zijn is grote flauwekul, integendeel; ze verdraagt alle denkbare omstandigheden. In het zuiden vermijden ze de grote hitte door in de zomer af te sterven. Bij ons doen ze dan juist maar wel een klein beetje verward hun ding.
Heerlijk donkergroen en fijn besneden blad, onontbeerlijk voor architectonisch bewuste tuiniers.
Doet het dus ook prima in de schaduw, onder een boom of struik.
Een elegant doorbuigend gras dat in de zomer en herfst in de Franse vooralpen beeldbepalend is.
Grote groepen of plukjes brengen die fijne zuidelijke warmte naar onze tuin.
Dit is ideaal uitgangsmateriaal voor je natuurlijke mediterrane prairie.
De aanvankelijk zilveren aren worden na de bloei steeds voller en meer beige en blijven dat tot de winter.
Een heerlijke tamelijk nieuwe met het diepste donker strak bruinrood contrasterend blad. De bloemen blijven maar even roze. Na een paar dagen zijn ze gewoon wit.
De bloemen zijn zeer geurend.
Als ze genoeg vocht krijgen mogen ze ook in de zon. Ze overleven alles.
Dit zijn langlevende, zeer sterke planten.
De donkerste die wij kennen.
Kiwi is eenhuizig, zowel mannelijk als vrouwelijk en kan dus zichzelf bestuiven. Het stuifmeel is bij de meeste cultivars echter onvoldoende op het juiste moment rijp voor optimale zelfbestuiving.
Dit is een uitstekende zelfbestuiver.
Snoei Kiwi in de zomer als de vruchten al zijn gezet. Je remt dan de groei wat en snoeit takken met weinig vruchten weg.
'Issai' is een relatief kleine plant met kleine onbehaarde vruchten die ook in een pot gehouden kan worden.
De kleine vruchten rijpen vroeg.
De meeste kiwirassen kunnen zichzelf niet optimaal bestuiven. De mannelijke organen zijn vaak onderontwikkeld. Bij een aantal rassen zoals 'Jenny' valt dat mee. Die kunnen dus zichzelf en ook andere vrouwelijke planten bestuiven. Omdat stuifmeel en stampers ongelijk rijpen is vruchtzetting altijd beter als er meerdere rassen bij elkaar staan
Een ras als Atlas maakt geen kiwi maar wel veel stuifmeel over een langere periode.
De stuifmeel donor dus die zorgt voor veel meer kilo's kiwi.
'Hayward' heeft grote, goed smakende uniforme vruchten. Die je in je kelder nog maanden kunt bewaren
Het eigen stuifmeel is zwak en bestuift de plant onvoldoende. Dus je moet er wel een bestuiver zoals 'Atlas' of een andere kiwi bijzetten.
Dan mag je op een voortreffelijke opbrengst van goede grote vruchten rekenen.
Een ras voor profi's. Ze planten er een 'Atlas tussen.
Stevige kruipende bodembedekker voor de vochtige schaduw.
Het glimmende blad is bijna zwart zo donker.
Lekkere wolken groengele bloemen.
De dauwdruppels aan de bladrand, werden door alchimisten als een ideale grondstof gezien voor het maken van goud. Ik zou zelf op zilver hebben ingezet.
Het mooist in grote groepen of plukjes verspreid door een border.
Een zeer makkelijke vulplant die je als rustpunt kunt inzetten.
De bloemen doen een beetje aan een minaret denken. De puntige knop barst open en dan gaan de gele belletjes daar heel elegant uit hangen.
Uit zuid en centraal Europa tot en met de Kaukasus.
Ik zag ze samen met Santolina, Satureja, tijm en wilde lavendel in de bergen bij het zuid-Franse Forcalquer en oostwaards. Ze zaait zich hier ook lekker uit. Leuk dus voor je mediterrane kruidenborder.
Toenemende culinaire belangstelling geniet deze beminnelijke beschermde inheemse plant. Denk daarbij in de richting van een knoflookachtige dressing voor bij de pannenkoek zoals we in Hongarije aten, daslook pesto voor over de pasta of gewoon door de aardappelpuree.
Als ze vochtig staan groeien ze snel tot heerlijke plakkaten. In de zomer zijn ze tijdelijk vertrokken, eind van de winter lopen ze weer uit met nieuw blad.
Zo sterk als een beren-look.
Wie de echte engelwortel zoekt voor culinaire toepassingen, moet deze hebben.
Een heemplant met sprookjesachtige, archaïsche uitstraling. De hele plant inclusief bloemen is groen met rode stengels.
In Frankrijk wordt de stengelvoet versuikerd en als eetlust bevorderend snoep geconsumeerd. En wat wil je nog meer in Frankrijk, behalve eetlust?
Monocarp, dus laten uitzaaien. Ze houden zich gemakkelijk zelf in stand via zaad.
Apart en terecht veel bewonderd. De donkere stengels en diep donker purperen bolle schermen hebben een aristocratische uitstraling. Ze verschijnen pas nadat de spanning flink werd opgevoerd door dik opzwellende knoppen waar, als uit een doosje in een doosje, steeds weer nieuwe knoppen uit komen. Hoe belangrijk die zijn viel me op toen werd gevraagd naar "die plant met die bolletjes".
Monocarp, dus na de bloei opnieuw zaaien.
Er bestaan een aantal verschillende kleurvarianten van de oorspronkelijk rood en groen met witte 'Nora Barlow' die in de middeleeuwen al bekend was al 'Rose Columbine'. De groeiwijze is verder identiek. 'Black Barlow' is, voor een goed verstaander was het al duidelijk, de bijna zwarte versie, statig op hoge vertakkende stengels. De gevulde pompon bloemen zijn net roosjes.
Ze zijn gezaaid dus wel wat variabel.
Eindelijk een 'Black Rose'.
De moeder van alle Barlow's.
Bekend in de middeleeuwen onder de toepasselijke naam: 'Rose Columbine' (Akelei roos). De pomponvormige gevulde bloem aan elegante lange stelen verkleurt van groen tot rood met wit.
Alle andere Barlow-akeleien werden hiervan afgeleid.
Een beminnelijke bloem uit de middeleeuwen.
Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.
Het blad kleurt vuurrood in de herfst.
Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.
Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.
Doe de vogels en jezelf een plezier.
Speciaal voor bessen productie geselecteerde cultivar met grote, zwarte vruchten.
Het blad wordt in de herfst purperrood. Het is een Finse, zeer sterke cultivar die graag op vochtige gronden groeit. Appelbessen kunnen produceren en worden geplant in de volle zon of in de halfschaduw op allerlei grondsoorten, ook op drogere of vochtige plaatsen.
Een nieuwe bloem die niet echt wil bloeien, dat is natuurlijk echt bijzonder en ze doet dat, eenmaal begonnen zonder ophouden.
De lintbloemen blijven groen met een purperen waas, het gevulde hart verkleurt naar purper.
Heerlijk subtiel en spannend.
Gemakkelijke vaste plant en snijbloem.
Uit vrees voor meeldauw zijn we jarenlang terughoudend geweest ten aanzien van Asters. Maar het zijn zulke waardevolle late bloeiers dat je er eigenlijk niet zonder kunt. Er is in al die jaren behoorlijk geselecteerd op gezondheid. Dus met en met breiden we ons sortiment uit met de Asters die ons fijn, kleurrijk en gezond genoeg lijken. 'Rosenwichtel' kwam uit Duits onderzoek naar voren als een van de 10 meest gezonde uit de Dumosus groep. Ze vormt een laag, rijk bloeiend kussentje.
Meest opmerkelijk aan 'Snow Flurry' zijn de liggende groeiwijze en de lange bijzonder late bloei.
In het late najaar verschijnen er vrij plotseling massaal kleine witte bloemetjes als moest de sneeuw een voorbeeld krijgen hoe zich te gedragen.
Voorbeeldige sneeuw.
Het geslacht Aster wordt herzien. Deze is volgens de laatste inzicht omgedoopt naar het interessant klinkende Symphyotrichum. Om verwarring te voorkomen volgen we voorlopig de oude naamgeving.
Onder de Asters is dit mogelijk de diepst donker blauwe van allemaal.
Lekker laat, laag, super betrouwbaar, weervast en hemels.
Deze selectie van Mien Ruys uit circa 1959 is wereldwijd een van de de meest succesvolle vlinderstruiken.
Wellicht heeft dat iets te maken met de indrukwekkende kleur. De aren zijn niet zo groot en het blad moest idealiter wat grijzer zijn.
Het is nog steeds de donkerste van allemaal.
Forse vitale struik, dus stevig terugzetten in het voorjaar.
De zwarte ridder uit Dedemsvaart.
Deze oude vriend was in 1994 vaste plant van het jaar.
Heerlijke frisse muntgeur, sierlijke, luchtige en langdurige bloei, ongedwongen bossige groei en glimmend rond blad.
Er bestaan ook vormen met meer behaard blad. In de Pyreneeën noemen ze die bergmunt.
Wolkjes porselein wit en geur voor tuin en Italiaanse keuken.
Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit verteld, zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.
Dit is hem dan eindelijk de super donkerbladige vorm van Clematis recta 'Purpurea'. Dit is echt de aller... aller... allerdonkerste.
Na de bloei mag je ze gerust een keer tot de grond terug snijden voor vers diep donker blad. De zoet geurende witte bloemen krijg je dan soms ook nog een keer.
Staat op eigen benen spectaculair te zijn.