De naam is juist. We gaan dus weer veel te weinig hebben van deze.

De gevulde bloemen met afhangende lintbloemen beginnen oranje en verkleuren naar zalm.

Gezond en groeikrachtig.

On a hot summer night....

Helder warm oranje op hoge stelen. De bloemen verkleuren van helder oranje met vleugjes roze naar diep donker.

Niet helemaal de eerste maar inmiddels tussen al die recente introducties bijna een ouwe trouwe.

Nog zo'n fantastische kleurdoorbraak die mogelijk werd dankzij kruising van drie soorten waaronder de witte E. purpurea 'Alba' en de gele E. paradoxa.
Tot 12 cm grote gele geurende bloemen die bleker worden naarmate ze ouder worden. Stevige stengels.
In de loop van de zomer dus crème, citroen en ander geel door elkaar.

Zet je geelvrees aan de kant en plant deze eens naast Perovskia.

Dit is misschien wel de ontdekking van 2020.

Ze bloeit zeer rijk en lang met semi-dubbele bloemen en verkleurt van roze naar oranje op vrij korte stelen.

Ze omringt zich met een heerlijk zoete honinggeur.

Ik ben niet zo van de cultivars die in series worden uitbracht met de bedoeling de markt volledig te domineren. Dus meestal mijd ik ze dan integraal. Maar de 'SunSeekers' serie heeft twee zulke geweldige toppers dat ik ze niet kan negeren. 'Rainbow' en 'Salmon' bloeien zo ontzettend uitbundig en kleurrijk dat ze de meeste concurrenten ver achter zich laten. De half gevulde bloemen verkleuren van crème oranje-geel naar roze.

Mijn laatste nieuwe liefde.

De bloemen van Echinacea pallida zijn kleiner en eleganter dan die van Echinacea purpurea. Verschillen met E. angustifolia zijn kleiner. De bloemblaadjes van E. pallida zijn lang, smal en strak afhangend van de bodem.
Echinacea staat wereldwijd op de 1e plaats van de geneeskruiden top 10. De weerstandsverhogende werking is verbluffend. Bij de eerste symptomen innemen voorkomt het daadwerkelijk uitbreken van de griep.

Deze gezaaide Echinacea heeft elegant afhangende lintbloemen; als een hula rokje.

Ze heeft een natuurlijke sprookjesachtige uitstraling, eerder zachtaardig, subtiel, tussen al dat kleurgeweld van de nieuwe zonnehoeden.

Maar daarom juist bijzonder.

Deze wildvorm met zijn onverwachte kleur heeft de weg vrij gemaakt voor nog veel meer spannende kleuren in de nieuwe kruisingen.

Echinacea paradoxa heeft blijmakende fijn afhangende smalle bloemblaadjes.

Wij vinden dit natuurlijk al lang prachtig.

De naam is zeer correct. De bloemen van deze hebben een onweerstaanbare, vrijwel niet te fotograferen, aantrekkingskracht.

Zeer laag voor een zonnehoed.

Vurig magenta.

Bovendien geurend en standvastig.

Deze aan Piet Oudolf toegeschreven vondst uit 2009 behoud z'n groene kleur ook als de bloemen ouder worden.

Met 50 cm zeer laag en sterk rechtovereind staand. Bovendien geurend en zeer geliefd bij nuttige insecten.

De naam klopt; het is een pareltje voor tussen je grassen.

Inmiddels al een wat ouder, waardevol, redelijk uniform zaairas.

Grote bloemen met een intensieve roze-rode kleur. De bloemen hebben bolle harten die ook na het afvallen, of zelfs afplukken van de bloemblaadjes nog als snijbloem worden gebruikt.

Magnifiek.

En nog een van Arie Blom.

Heerlijk sprookjesachtig smeerbaar crème wit met een gevuld hart en korte petalen.

Talrijke kleine bloemen op een lage compacte goedgevulde plant.

Precies wat Arie zocht.

Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Wat makkelijker vermeerderen dan de meeste:
Ze wordt gezaaid, je kunt er dus ook zelf van doorkweken. Maar daardoor wel iets variabel, met name qua hoogte.
Bovendien zijn zaairassen veel standvastiger dan de gestekte vitroplanten.

Sterk aanbevolen.

Intensief, diep-robijnrode bloemen, met bloemblaadjes die eigenwijs en netjes haaks op de hoge bloembodem staan.

Zaailingen met mogelijk iets variatie.

Dit is een verbetering van 'Magnus', de vaste plant van het jaar 1998

Een ster in ons sortiment.

Er zijn veel geweldige witte zonnehoeden.

Maar dit is nog steeds de allerbeste:
Compact, rijk bloeiend, platte wijdopen bloemen, sterk geurend en een volle rand lintbloemen.

Een betere witte is er niet.

Maagdelijk wit met een maagdelijk van groen naar oranje verkleurend hart.

Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.

Ze noemen het een ster, of is het een ijsbloem?

Wij denken dat je deze plant nodig hebt omdat je er zulke geweldige composities mee kunt maken.
Voegt betrouwbaar lang iets toe aan je compositie. Zelfs in de winter, als ijsbloem nog van waarde.

Knip ze dus in het voorjaar.

Mijn favoriete heemplant heeft het in onze wilde berm wat lastig vanwege de voor haar te rijke grond. Op wat schrale zandige grond doen ze het beter. Bij ons worden ze wel reusachtig groot. Ik zag ze de buurt van Namur in grasland waar ze maar 20 cm hoog werden.

Op open plekken kan ze goed uitbreiden.

Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.

Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.

Iets echt bijzonders voor je natte plekje.

Deze grijs-groene tot bronsgroene, in het najaar vanuit de punten diep purperrood verkleurende, selectie is een introductie van Desirable Plants in Devon. Het is een elegant doorbuigend gras. Juist die groeiwijze in combinatie met de bladkleur maakt het zo aantrekkelijk.

'Totnes Burgundy' verdraagt droogte uitstekend. Ze combineert heel fijn met bijvoorbeeld grijsbladige Nepeta voor een onderhoudsarm hoekje.

Deze Griekse reigersbek is ook bij ons winterhard mits ze een plekje in de rotstuin, of op doorlatende, niet te natte grond mag staan.

Ze heeft heerlijk fijn geveerd grijs-groen blad en van voorjaar tot het eind van de zomer zomer geurende, zacht gele, bijna witte bloemetjes.

Een mediterraan pareltje.

Fijn geveerd, iets grijs blad.

Helder witte bloemen met een zwart-purperen tekening.

Lekker laag zodat je ze voorin de border goed kunt bewonderen.

Vooral die tekening in de bloem.

En dat blad.

Wat zachter van kleur dan 'Big Blue'. De schijnbloem, het 'sterretje', eigenlijk zijn het steunblaadjes, is groter en fijner gesneden.

Het zijn gemakkelijke, betrouwbare vaste planten. Als het blad na de bloei geel wordt mag je het helemaal wegknippen. voor de winter loopt het weer uit.

Eryngium is super en het is leuk dat het sortiment nu in beweging komt.

Een ingetogen, maar excellente textuurplant uit de Amerikaanse tallgrass prairies. Geschikt voor droge zonnige borders. Het lange gladde spits getand blad vormt flinke rozetten en lijkt inderdaad op dat van agave.

Ze bloeit met groen-witte bolle schermpjes van 1,5 cm op een lange stevige, vertakkende steel en is prima winterhard.

Een bijzondere, wat mysterieuze sfeerplant.

Sterk vertakkende bloemschermen met stevige prikkels. Zelf uitzaaiend, dus zeer gemakkelijk. Het is verrassend waar je ze telkens weer tegenkomt. Mocht je de onwaarschijnlijke wens ontwikkelen dit spontaneren niet langer te tolereren dan is dat ook goed te doen. Bij ons doet ze het geweldig in de wilde berm langs ons hoofdpad. Mevr. Willmott, de Victoriaanse tuindame, zaaide deze plant stiekem in tuinen die ze bezocht, twee jaar later was dit haar spook.
Een heerlijk makkelijk zilver tuinornament.