Laatbloeier, uit de familie van de Hortensia met grote bellen als bloemen en blad dat lijkt op dat van Plataan. De bloemen zijn donkergeel en dik vlezig.

Moet absoluut in de schaduw staan op rijke grond. Verder is het een makkelijke plant. Soms maken ze een valse start wanneer een late nachtvorst het jonge blad aantast. Dat is geen probleem, ze komen altijd terug.

Een echte Slavische plant, wild voorkomend in Joegoslavië, Albanië, Bulgarije en Roemenië waar ze in struikgewas en open bossen te vinden zijn. De kleur is zeer bruikbaar en de textuur mag er, hoewel een tikkeltje wild, ook best zijn. De kleine platte bloemhoofdjes staan op lange elegante 08-04-2019stelen. Aan de basis vormen ze een scabiosa-achtig bladrozet. De totaal indruk is natuurlijk maar ook opvallend.

Zaait zich ook lekker zelf verder.

Uit een soort graspol van breed puntig blad worden deze pijlen afgeschoten.

Het verloop van groen naar geel is heel aangenaam bij deze cultivar uit 1940. De stelen zijn stevig.
Vuurpijlen kunnen wat onregelmatig bloeien. Ze hebben vooral warmte nodig. Maar als ze eenmaal gaan, dan gaan ze goed.

Heerlijk exotisch.

Verkleurend van zacht groen naar bijna wit.

Het blad in de winter graag er aan laten als dekentje. In het voorjaar mag er zo nodig wat aan geknipt worden.

Nice Queen.

Een lage zeer rijk bloeiende vorm.

Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.

Het doorbuigende blad blijft relatief laag.

Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.

Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.

Het blad komt tot ongeveer een meter.

Voor wel heel bijzonder spektakel.

Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.

Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.