'Meidrank' zeggen de Walen vanwege de frisse voorjaarsdrank gemaakt met het blad en de bloemen. Het is bovendien een traditionele (ouderwetse) makkelijke bodembedekker voor de niet te droge diepe schaduw. Zet ze maar in vergeten hoekjes onder de struiken.
Wanneer Asperula wordt gedroogd neemt de hooi-geur toe, de stof die dat veroorzaakt heet cumarine (in grote hoeveelheden giftig). Een bosje aan het hoofdeinde helpt dankzij dat stofje bij het inslapen.

Compact met diep donker blad.

Alweer een nieuwe cultivar die we uit moeten proberen. Reken er op dat dit geen erg standvastige plant is behalve op zeer droge warme plekjes.

Weelderig maar wispelturig.
Eindeloos lang bloeiend.

Knippen doet ze altijd goed Ze gaan daarna weer snel nog rijker bloeien.

Bijna niemand kan deze pakkende combinatie weerstaan van bruinrood blad en donker-roze bloemen. Tot diep in het najaar blijven de bloemen komen. Maar dan zou je ze eigenlijk beter niet planten. Weer en wind kan hun levenskaars danig doen dansen. Het geheim is: winterklaar maken in de zomer. Je moet ze een of meer keren in de zomer terugknippen om ze steviger te maken. Ze gaan dan snel weer bloeien.
De eerste, dus originele, spectaculair donkerbladige introductie van de jaren negentig.

Uit het veredelingsprogramma van Neil Anderson van de Universiteit van Minnesota stamt deze compacte zeer rijk en lang bloeiende vorm.

Knip uitgebloeide bloeistengels regelmatig weg voor meer bloei. Je mag ook alle stengels tussendoor een keer wegknippen, dat versterkt de plant.

Zomersneeuw.

Deze vegetatief vermeerderde kloon die de soort populair maakte is geselecteerd op rijke bloei en een iets meer compacte bouw. Verder als de soort, dus witte vlinders met wat rood op lange slanke stelen. Ze beginnen flink op te vallen als de herfst vordert omdat ze dan het hevigst van alles wat nog bloeit, bloeien.
Inmiddels zijn er veel compactere vormen maar deze blijft een topper.
Regelmatig terugknippen maakt de plant steviger. Ze gaat dan snel weer opnieuw bloeien.

Een zeer compacte, lage witte vorm van de eindeloos brandende kaars van Lindheimer.

Ook geschikt voor potten en bakken.

Knip de vleugels van deze duif tijdig even terug als ze je lief is. Ze bloeit binnen een paar weken weer verder.

Je zou er spontaan trouwplannen van krijgen.

Als kleur is het een spectaculaire doorbraak, deze picotee onder de Gaura. Het feestelijke roze-rode randje maakt het voor mij een beetje bont. Maar de donker purperen knoppen en rijke bloei maken meer goed dan je lief is.
Gevonden door Hardy's en in 2008 op Chelsea geïntroduceerd.
Knip Gaura allemaal regelmatig terug ook al zijn nog niet helemaal uitgebloeid. Daarvan worden ze voller en gaan ze nog rijker bloeien.

Psilostemon bloed kruipt overal in, met een lichte voorkeur voor meisjesnamen die beginnen met Ann of Patricia.
Het zijn bijna allemaal super planten.
De hybrides van Geranium psilostemon bloeien eindeloos door, zelf doet ze het in een maandje allemaal tegelijk; die bloemetjes. Mooi, zijn we daar ook weer vanaf.

Bij de Annes blijf je met bloemen geplaagd worden. Dus houd daar rekening mee.

Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.

Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.

Bescheiden voorjaarsfrisheid.

Opnieuw een opvallende psilostemon kruising maar dit keer zonder de meisjesnaam.

Het is een relatief laag blijvende en rijk bloeiende vorm.

Makkelijk als ze eenmaal vaststaat.

De naam is een verbastering van "M'as tu vue?" Als ze eenmaal bloeit is dat vanzelfsprekend.

Een wat rommelig bloemetje, door Blooms gelanceerd als de nieuwe 'Rozanne'.

Helemaal niet lelijk. Eigenlijk wekt alleen de positionering wat argwaan want Rozanne killers zijn er nu wel genoeg.

Met een frisse blik is dit, met die leuke adertjes, best een heel spannende plant, eindelijk eens niet blauw.

Bloeit net zo vermoeiend lang als 'Rozanne'.

De roze versie van 'Rozanne' en 'Jolly Bee'.
Eindeloos bloeiend dus en dezelfde wat spreidende groeiwijze, maar dan met donker geaderde roze bloemen. Ze kan met haar getekend, licht gevlekt blad snel een groot stuk bedekken. In een milde herfst bloeit ze tot december of de eerste nachtvorst
Uiteindelijk sterft ze helemaal af om vrij laat in het voorjaar weer op te komen.

Net als 'Rozanne', gevonden door Marco van Noort.

Deze spreidende plant vormt een heuveltje blad, dat in het voorjaar lange tijd geel blijft. Ze is doorbloeiend met 3 cm grote bloemen in een vreemde mat violet roze kleur met een donker paars hart en zwaar geaderd. De kleur is precies gelijk aan die van Verbena stricta die ik voor de grap ernaast zette. Kruising van G. lambertii x G. procurrens, ontstaan bij Washfield omstreeks 1981.

Een oude favoriet.

Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm aanzienlijk groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.

Met mascara.

Gevonden op de berg Olympus in Griekenland waar deze plant, geïnspireerd door de witte marmeren tempelresten besloot volledig af te zien van die roze zweem waar de soort tot nu toe last van had.

Zuiver wit en nog steeds dat heerlijk geurende wintergroene blad.

Geranium van de goden.

De soort komt van nature voor in centraal en west Europa tot Siberië.

Maar dit is natuurlijk de freak variant met super donkere blad.

De combinatie met de tamelijk fel roze bloemen is ook al wat bizar.

Het blad is geweldig.

Een heerlijke nog tamelijk nieuwe dubbele met een subtiel purperrood hartje en fijne adertjes in de bloem.

Nederlandse vinding van Jan Verschoor.

Kan na de bloei wat uitputting vertonen in de vorm van meeldauw, geen probleem, tot de grond terugknippen en er verschijnt snel weer fris nieuw blad.

Heerlijk elfachtig.

Heerlijk glanzend, diep donker purper blad en grote helder blauwe bloemen.

Geen harde groeier en als ze moe is van al dat trage groeien en dan ook nog bloeien wil ze wel eens ten prooi vallen aan wat meeldauw. Dat is gewoon een teken van uitputting en gaat vanzelf weer over.

Zeer aansprekend, maar niet zo heel gemakkelijk.

Ware het niet dat er de laatste jaren zo eindeloos veel geweldige nieuwe introducties zijn, dan was dit onbetwist de Geranium van het Millennium. Super blauw en zeer breed uitspreidend.

Deze bloeit zo lang en rijk dat je serieus het risico loopt er bloemmoe van te worden.

Trendsetter voor een hele nieuwe generatie geraniums.

Geranium sanguineum is een pure performance plant: ze behoort tot de beste bloeiers onder de kruipende geraniums, ze bedekt de bodem goed en doet vooral waar ze voor gemaakt is: bloeien.

Een zeer bruikbare tuinplant voor een zonnige standplaats, een randje, of massaal op een boomspiegel.

Warmbloedig wit.

Sterk aangenaam geurend ingesneden glanzend blad met een fijne rode herfstkleur. 'Biokovo' maakt grote plakken bovengronds aanwortelende uitlopers. Het is een kruising van G. macrorhizum x G. dalmaticum

Klassiek historisch tuingoed uit het oude Oostblok. Degelijk en duurzaam.

De geur van het blad is fruitig met een licht bittertje.

Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.

Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.

Heet en zonnig geplant is dit een super ding. Net als de soort, heel heftig in een korte zeer rijke bloeiperiode.

Je mag ze terugknippen na de bloei, maar dan gaan ze niet herbloeien. De plant verjongt er wel van en krijgt fris nieuw blad.

Een explosieve border beauty zonder weerga.

Deze lijkt vanwege diezelfde sterretjes bloemen op zusje 'Thurstonianum' maar is misschien nog iets langer en rijker bloeiend.

Het is de ideale vulplant want deze krachtige gezonde groeier, vormt snel grote dichte pollen met licht groen fijn gesneden blad.

Knippen geeft herbloei.

Daar is ie dan eindelijk dit hartverwarmende nieuwe nagelkruid.

Kou deert ze niet, integendeel ze zijn er dol op en groeien juist het lekkerst in fris weer. Ze houden hun blad bijna de hele winter.

Plotseling zijn daar in het vroege voorjaar dan die warm oranje halfgevulde bloemen aan purperen steeltjes.

Een knock-out bodembedekker.