Ze komt laat op en lijkt eerst een gewoon, wat traag gras met fel rode punten.

In de zomer wordt de hele plant al snel lichtgevend rood.

In groepen maakt het strijklicht van het najaar haar fenomenaal.

Voor niet te droge rijke liefst licht zure grond.

Een vroege indianenzomer.

Zoete aardappel is een tropisch gewas, de knollen moeten binnen worden overwinterd.

In bloei komen ze bij ons niet. We vinden ze vooral leuk in pot vanwege hun blad samen met andere bladplanten zoals Pennisetum x advena 'Rubrum'.

Ze gaan heerlijk overhangen en produceren een bladwaterval en als het meezit ook nog een eetbare knol.

De knol van deze amusant sierlijke potwoekeraar ontleend haar zoetheid aan inuline. De zelfde suiker al we in aardpeer aantreffen. Inuline wordt snel afgebroken, is niet dik makend en verdraaglijk voor suikerpatiënten.

En dat bronzen blad? Heel aardig toch in pot.

Zwarte bloemen, altijd spectaculair. Maar meestal ook vooral diep donker paars als je ze niet uit de juiste hoek bekijkt.

Baardirissen houden van warme grond. Liefst voelen ze de zon bakken op hun wortel die net aan de oppervlakte komt.

HMisschien niet eens zo heldhaftig en niet eens echt door en door zwart, maar hoe dan ook heerlijke bloemen.

Voor wie zonder geelvrees tuiniert, deze intensief eidooier gele. Groot, lang en rijk bloeiend en geweldig. Indrukwekkend als het geel van Ferula of Phlomis, een kleur die je bijblijft.

De dikke hoofdwortel van Duitse lis, ofwel Iris Germanica, moet bakken in de zon.

Een ouwe trouwe prijswinnaar. (1943)

Ook hier wordt warmte met warmte beantwoord en een vleugje parfum.

Je mag ze snijden voor de vaas maar nog leuker lijkt het me hier spannende combinaties mee te bedenken.

Let daarbij op de bloeitijd.

Voor je harem van tuinschoonheden.

Grote witte bloemen boven zwaarden die tevens dienst doen als blad.

Geurend en vrij vroeg bloeiend.

Geïntroduceerd in 1916, een blijvertje dus.

Wij kan een ridder met een witte baard weerstaan?

Japanse Lis staat net als Siberische lis liever in wat vochtigere zure bodem.

De bloemen staan als ze helemaal open zijn horizontaals ze hebben ronde kelkbladen.

Deze werd in 1975 gevonden door de Duitse kwekerij Zillmer, het blijft een Japanse Lis.

Een wolk van een blauwe Iris met een subtiel zilveren randje.

Je hebt er eigenlijk helemaal geen omkijken aan die Siberische lissen.

Behalve als ze bloeien.

In 1998 vond Bob Hollingworth deze zaailing. Omdat hij al te veel witte had wilde hij deze weggooien. De blauwe ernaast werd naar het proefveld verplaatst, daarbij kwam per ongeluk een stukje van de witte mee. De blauwe werd afgekeurd maar de witte bleek rijk te bloeien met gigantische bloemen op stevige stengels. Sindsdien won ze alle prijzen inclusief De RHS Award of Garden Merrit.

Perongelukke pracht.

Een heerlijke kleur om verspreid tussen wolkige grijze bladplanten te zetten zoals Artemisia absinthium 'Lambrook Mist' of Lupinus chamissonis.

Iris sibirica is sterk en houdt van licht zure wat vochtige grond maar doet het overal prima.