Dit is vanwege mijn liefde voor mediterrane planten.

Het is een van de meest grijze planten die het in ons klimaat nog goed doen.

Het wit-grijze blad is viltig behaard. De bloemen zijn klein en onopvallend. Het gaat bij deze vooral om het heerlijke bolletje grijs blad voor je zonneborder.
Ze groeit vanzelf als een bolletje, maar je mag het nog wat ronder knippen.

Baptisia is volop in beweging en we genieten van de vele bijzondere introducties zoals deze. Het is vooral een Amerikaanse aangelegenheid. Ook dit is een Amerikaanse vondst. De naam slaat op chocolade die ontbitterd is onder andere voor gebruik in ijs.
(Een proces uitgevonden door Coenraad Johannes van Houten.)
Baptisia is in Nederland volledig winterhard.

Het is een van de vroegst bloeiende prairieplanten.

Al jaren wordt er in dit geslacht driftig veredeld door professionele liefhebbers. We zijn daar erg blij mee. De nieuwe cultivars hebben opvallende kleuren en bloemen die goed boven het blad staan.
Deze is van Hans Hansen die 14 jaar kruisingen van wildvormen uit Texas en Oklahoma selecteerde. Het blad is blauw-groen de stelen zijn donker grijs. Het jonge blad heeft een bronzen waas. Ze vormt een volle compacte zeer standvastige struik.

Deze kruising van Baptisia tinctora x alba is gevonden door Jim Ault van de Chicago Botanic Garden in Glencoe, Illinois. De bloemen aan lange stelen die boven het blad uitsteken verkleuren van citroen geel naar violet bruin. De jonge stengels lopen in het voorjaar donker purper uit.

'Solar Flare' is zeer rijk bloeiend.

Baptisia zijn lang levende droogte resistente planten.

Dit is een goede groeier, de Baptisia die zich het snelst thuis voelt in je tuin.
Nadrukkelijk feestelijk aanwezig, eerst met heel fijn grijs-groen blad, dan die knallende tot 25 cm lange bloemtrossen en in de herfst met die knikker-vormige bolronde peulen.

Voor onze nieuwe blauw-gele border die nu eindelijk misschien wel werkelijkheid wordt.

Een darling uit Texas die het hier uitstekend doet.

Jim Ault van de botanische tuin van Chicago kruiste Baptisia australis met Baptisia bracteata met dit fantastisch resultaat.

De licht doorbuigende bloemstengels zijn lang en komen daardoor goed boven het grijsblauwe blad uit. Na de rijke bloei zorgt dat fijne blad voor sierwaarde.
Deze recente introductie is een van de vroegst bloeiende Baptisia.

Ik word hier heel blij van.

Snijbiet is er in allerlei feestelijke kleuren. Mocht je het wat minder bont willen maken dan word je van deze groene misschien juist heel zen.

Jong blad kan worden klaargemaakt als spinazie als de plant wat ouder wordt maakt ze de dikke bladnerven waar het eigenlijk om gaat. Je kunt er de hele zomer en vaak zelfs nog na de winter van oogsten.

Snijbiet is een van de makkelijkste en meest productieve groentes die er zijn en bovendien de kleurrijkste. Je snijdt het hele seizoen stelen naar behoefte en ze blijven aangroeien tot november en eetbaar tot de eerste echt strenge vorst, soms zelfs de hele winter. Meer dan je op kan dus.

In de kleuren goudgeel, roze, purper, rood en wit. Verschillende kleuren per pot.

Siergroente.

Reuzenspinazie stengels nu ook in neonkleuren.

Zeer vurig van kleur, maar op de smaak heeft dat geen of nauwelijks invloed.

Het is daarmee wel een prachtige groente en net zo makkelijk. Je snijdt er tot diep in de herfst een ziltig maaltje van.

Een heerlijke ziltige oranje variëteit snijbiet die net als de rest de hele zomer blijft produceren.

Of, als je ze in het najaar in een koude kas zet, herfst en winter oogstbaar blijft.

Ik snij het bladmoes van de nerven en roerbak eerst de bladnerven en voeg er tegen het eind wat van het blad aan toe. Jong kan het blad als spinazie worden gegeten.

Een ouderwetse eenjarige moestuin begeleider zou je dit schatje met haar windmolentjes kunnen noemen. Ze houd zich via zaad jarenlang zelf in stand aan de randjes van je moestuin. Het jonge blad is eetbaar, maar nog leuker zijn de bloemetjes op een salade, of verstild in een ijsblokje.

De smaak is, zoals haar naam belooft; puur komkommer.

Nu de status superfood is bereikt gaat kool ook wat meer op haar uiterlijk letten.
Je wintermoestuin gaat er zo veel feestelijker uitzien met deze roodbladige boerenkool met opvallende roze nerven.

Er is geen reden warom je de bloemknopjes in het voorjaar niet ook als delicatesse zou beschouwen.

Plant ze op zo'n 50 cm van elkaar.

Sensatie in de groentetuin en prachtig in de wintertuin. Een boerenkool met een mooie donkerrode kleur (groen na de kook). Redbor is van het hoge type en geschikt voor herfst- en winterteelt. Het blad wordt zelfs in de bloemsierkunst gewaardeerd. Goed nieuws (tot nu toe): koolwitjes vliegen de rode boerenkool voorbij, dus geen mee-etende rupsen.

Romanesco houdt het midden tussen bloemkool en broccoli. We noemen ze ook wel torentjesbloemkool vanwege de sierlijke spiralen.

Wat zoeter dan broccoli en ook net als andere bloemkool erg lekker afgekoeld met een mayonaise-uitjes dressing.

Fractals op je bord.

Deze paarse aspergebroccoli is een zeer productieve recente introductie bedoeld voor professionele teelt. Je oogst er helaas maar drie weken van in het vroege voorjaar.
Je kunt ze van maart tot juli zaaien voor oogst in het voorjaar. In een strenge winter kun je ze wat bescherming geven met vliesdoek, maar ze zijn volledig winterhard.
Om spruiten te vormen hebben ze langdurig kou nodig.
Plantafstand: 40 cm.

Dit professionele ras verdraagt warmte goed en kan daarom ook in de zomer worden geteelt voor oogst in juni / juli. Door de warmte vormen bloemenkolen soms geen vaste krop. Ze rijpt in 68 dagen, dus snel en vormt uniforme iets platte kolen die redelijk zelfdekkend zijn. (Als de krop begint te rijpen dek je deze af door een blad naar binnen te buigentot de nerf breekt.)

plantafstand: 75 x 55 cm

Dit is een snel groeiend ziekte resistent ras ontwikkeld voor de professionele (biologische) teelt.

Uitplanten in mei en oogsten, van onder naar boven, van oktober tot eind november of zo lang de voorraad strekt.

Aanbevolen plant afstand is 75x40 cm. 

Bomvol gezondheid en zoet met een bittertje.

Deze fantastische cultivar, vermoedelijk een spontane kruising van Buddleja davidii en Buddleja fallowiana, werd in 1940 gevonden bij kasteel Lochinch in Schotland.
Kenmerkend zijn het zilver-grijze blad en de geurende violet-blauwe bloemen met een oranje oogje.

In het voorjaar diep snoeien, dan blijft het een vitale volle struik.

Mijn favoriete vlinderstruik.

Deze selectie van Mien Ruys uit circa 1959 is wereldwijd een van de de meest succesvolle vlinderstruiken.
Wellicht heeft dat iets te maken met de indrukwekkende kleur. De aren zijn niet zo groot en het blad moest idealiter wat grijzer zijn.
Het is nog steeds de donkerste van allemaal.
Forse vitale struik, dus stevig terugzetten in het voorjaar.

De zwarte ridder uit Dedemsvaart.

Deze dwerg-Buddleja groeit breed uit en maakt lange pluimen.

Ze maakt zijscheuten en bloeit daardoor lang.

Knip haar net als de andere vlinderstruiken in het voorjaar diep terug zodat ze mooi vol blijft.

Uit de Humdinger serie van Walters Gardens.

Dit is volgens de Royal Horticultural Society de beste roze, vandaar de 'Award of Garden Merrit' die in 2010 nog werd bevestigd.

De beste roze onder de klassieke roze vlinderstruiken dus.

Een flinke struik die elk voorjaar diep moet worden teruggesnoeid.

Plenty, pretty, pink.

Een van de meest succesvolle vlinderstruiken ooit en nog steeds een van de beste roze.

Gevonden in de VS en in 1942 geintroduceerd door Karle A. Lucal.

Door de RHS bekroond met een AGM in 1950 en 1984 en nogmaals bevestigd in 2010.

Zeer groeikrachtig, aren tot 40 cm lang.

Sinds 1945 een van de beste witte vlinderstruiken.

door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merit in 1993 die werd herbevestigd na nieuwe trials in 2010.

De aren zijn 30 tot 35 cm lang.

Weldadig wit.

Deze recente introductie heeft extreem lange doorbuigende bloem-aren. Ze worden tot 50 cm lang. Door de hangende bloemen lijkt ze inderdaad op blauwe regen.

Uitgebloeide pluimen wegknippen bevordert herbloei.

Ze kan ook in pot worden gehouden.

Net als de rest in het voorjaar stevig terugsnoeien.

Deze fijne vetplant uit Zuid-Afrika bloeit lekker door in de zomer.

In Afrika wordt staat ze bekend als geneeskrachtig met een werking vergelijkbaar met die van Aloë vera. Haar blad en ook de bloemen doen daar
aan denken maar dan veel verfijnder.

Een erg vrolijke potplant.
Ze is niet winterhard, maar je kunt haar in de winter als kamerplant houden.