Een klassike donker gentiaan-blauwe en vrij lage vorm van de kruising van D. elatum x D. grandiflorum.
Best langlevend, mits tijdig geknipt na de eerste bloei.
Je mag ze dus ook naar hartenlust knippen voor de vaas.
Dit sterke type ridderspoor is zeer standvastig. Zeker als je ze na de eerst bloei in juni terug knipt. Ze gaan dan nog een keer bloeien, vaak tot oktober.
Niet te hoog, dus redelijk stevig rechtop staand. Zeeblauw met een witte bij.
Een kleur zo geurig als een zonnige zondagochtend.
Ouderwetse rotsvaste laatbloeiers die vergeten worden omdat bijna iedereen tegenwoordig in het voorjaar of de zomer planten koopt.
Dit is een diepteinvestering van formaat die heel lang mee gaat.
Je kunt oude pollen af en toe delen.
Lekker laat.
Deze ouderwetse planten zijn zwaar ondergewaardeerd omdat tuiniers nu eenmaal bij voorkeur in het voorjaar kwekerijen en tuincentra bezoeken. Laat bloeiende planten worden daarom veel te zelden aangeplant.
Het zijn betrouwbare, makkelijke planten die extreem laat nog bloeien.
Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.
'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.
Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.
Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.
Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.
Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.
Inheems, sterk en makkelijk.
Eigenlijk vooral vanwege de onweerstaanbare naam en omdat we nu eenmaal een anjertje horen te hebben.
Het is een heerlijk rijk bloeiend, geurend dwergje uitgroeiend tot een compact heuveltje. Geen problemen dus met lange kaal wordende stemgels waar de pluimanjers vaak last van hebben. Je kunt er ook een vrolijke pot mee te vullen.
Een klein lief ruikertje.
In Nederland is deze soort zeldzaam en beschermd. In de buurt van Amsterdam kom je ze nog wel tegen.
Ze komt meer voor in midden en zuid-oost Europa. Ze stond vaak in kloostertuinen vanwege haar medicinale eigenschappen en voor gebruik bij de bereiding van zeep.
Een leuke zeldzame heemplant.
Aansprekende, fijn geaderde roze bloemen met lange meeldraden. Ze vormt op droge plekken waar geen slakken komen in de loop der jaren dichte pollen. Op zandgrond groeien ze het hardst.
De etherische oliën die de plant maakt kunnen op een warme windstille avond aangestoken worden en dan enkele seconden knetterend branden.
Spetterend.
Een doorbloeiende vaste voor een droge plek in de volle zon.
Glanzend donkergroen blad, ook in de winter.
De plant is een bewuste kruising van D. lanata x D. grandiflora 'John Innes Tetra' met D. laevigata uitgevoerd in 1995 door Heather Wilson, in Stroud, Gloucestershire. Na jarenlange proeven werd ze in 2005 voor het eerst aangeboden in Engeland.
Een spannende plant met een bijzonder warme kleur.
Digitalis ferruginea 'Gigantea' is zelden echt meerjarig; reken hooguit op een jaar of drie. Dat geldt alleen onder zeer ideale omstandigheden. Maar men moet ze minstens een keer gehad hebben want ze zijn bijzonder spectaculair. Ze doen iets met je tuin, die sprookjesachtige toortsen. Het donkergroen rozet is al mooi en daaruit wordt een hoofdaar met vertakkingen afgevuurd die zich maar heel langzaam aan de zwaartekracht onttrekt. Niet voor consumptie, Digitalis is giftig.
Uitzaaien doen ze zelden vanzelf , maar van een plant oogst je miljoenen zaden.
Veel kruidendokters denken dat het geneesmiddel wel uit de bekende tweejarige zal worden gewonnen. Maar de vaste lanata bevat 4 x zoveel werkzame stof dan D. purpurea. Deze wordt dan ook grootschalig aangeplant voor productie van digitaloine, een op het hart werkzaam medicijn. Het lijkt me fantastisch zo'n veld een keer te mogen zien want ze is gruwelijk mooi. De bloem is bolrond vooral wit met mokka en een grote witte onderlip, van binnen bruin getekend.
Een vaste plant, maar kortlevend.
Een heerlijke mediterrane weefplant die niet alleen vast is, dus een paar jaar blijft leven, maar zich ook nog speels en niet hinderlijk uitzaait.
Lange smalle aren met heel veel kleine citroengele bloemen.
Ze staan tussen mijn Salie, Santolina en lavendel.
In Zuid-Frankrijk kwam ik dit schatje regelmatig tegen.
De oranje-gele bloemen, zijn innemend van kleur vooral.
Met een struikvormige groeiwijze, de enige bijna heester in het geslacht. Een van mijn favorieten, maar helaas niet altijd helemaal op z'n gemak in ons vochtig klimaat.
Voor een warme zonnige standplaats, dus goed te combineren met lavendel.
Hoe warm deze ook kleurt, dat vleugje roze is er niet uit weg te slaan.
Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.
De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.
Een sprookjesplant.
Heel gewoontjes misschien voor sommigen; een zuiver wit met maar weinig vlekjes, tweejarig vingerhoedskruid. Maar ik geniet er nog steeds erg van.
Ze staat bekend als geneeskruid, maar mocht je ze net als ik alleen maar nodig hebben om er van ver van te genieten, dan kan dat dus gerust.
Ze zaaien zich zelf uit als ze op de juiste plek staan.
Digitalis is een van de eerste geslachten die we omarmden in onze 30 jarige zoektocht naar de allerbeste droomplanten. Ze zijn meestal vast maar kortlevend. Deze is steriel, maakt dus geen zaad en bloeit daardoor extra lang. Op droge doorlatende grond zou ze ook jarenlang moeten kunnen leven. Het is de kruising die David Tristram maakte van twee van onze favorieten: D. obscura x D. grandiflora, de kleur zit er tussenin. De vertakkende bloemstengels heeft ze van D. obscura.
Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.
Kleine dikke compacte droogboeketjes van echte lavendel.
Donker paars-blauw, fijn en zuiver van geur.
Elk bosje bestaat uit 100 tot 150 stelen.
lengte: ongeveer 26 cm
gewicht: ongeveer 75 gram
Droogboeket van lavandin bleue.
Heerlijk van geur en mooi donker van kleur.
ongeveer 150 stelen per bos
circa 60 bloemen per aar
lengte: ongeveer 44 cm
gewicht: ongeveer 100 gram
Een soort snelsnoeischaartje oorspronkelijk bedoeld voor het uitdunnen van fruit. Ideaal voor heel veel knipklusjes zoals het oogsten van tomaten, komkommers, aubergine en paprika.
Knipt ook gemakkelijk door kleine takjes.
Hoort in je keukenla te liggen.
Deze wildvorm met zijn onverwachte kleur heeft de weg vrij gemaakt voor nog veel meer spannende kleuren in de nieuwe kruisingen.
Echinacea paradoxa heeft blijmakende fijn afhangende smalle bloemblaadjes.
Wij vinden dit natuurlijk al lang prachtig.
Inmiddels al een wat ouder, waardevol, redelijk uniform zaairas.
Grote bloemen met een intensieve roze-rode kleur. De bloemen hebben bolle harten die ook na het afvallen, of zelfs afplukken van de bloemblaadjes nog als snijbloem worden gebruikt.
Magnifiek.
En nog een van Arie Blom.
Heerlijk sprookjesachtig smeerbaar crème wit met een gevuld hart en korte petalen.
Talrijke kleine bloemen op een lage compacte goedgevulde plant.
Precies wat Arie zocht.
Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Wat makkelijker vermeerderen dan de meeste:
Ze wordt gezaaid, je kunt er dus ook zelf van doorkweken. Maar daardoor wel iets variabel, met name qua hoogte.
Bovendien zijn zaairassen veel standvastiger dan de gestekte vitroplanten.
Sterk aanbevolen.