Een erg leuke bodembedekker die in het voorjaar vrolijk bladloos bloeit. Het glanzende hartvormige blad komt daarna en wordt met 25 cm hoger dan de bloemen.
Met vriendelijk verzoek om de sleutel van je tuinhek. In het voorjaar komen we namelijk even langs met een fijn penseel voor de donkerblauwe sproetjes. Service van de zaak.
Dit is mijn allereerste superplant ooit, gekregen van kruiden kwekerij 'Het Blauwe Huis'.
'Delta Blues' is een nieuwe cultivar van Matt Dirr uit Georgia met een goede compacte plantvorm.
Ongesnoeid wordt deze meer dan twee meter hoog. Maar wij snoeien ze in het voorjaar net als vlinderstruiken. Dan blijven ze veel compacter en lager.
Vitex agnus castus heeft geurend blad en is zeer geliefd bij vlinders en bijen.
De bijzondere witte vorm is net zo aantrekkelijk voor bijen en vlinders als de gewone monnikspeper en heeft datzelfde sierlijk gesneden handvormig en geurige blad maar dan met een zilveren waas.
Ze kan in strenge winters wat invriezen. Maar herstelt zich daar prima van.
Atheense vrouwen zouden het blad in bed hebben gelegd om kuisheid te bewaren tijdens het feest van Ceres. Nog steeds is ze in gebruik als medicijn ter regulering van de geslachtshormonen huishouding.
Als monnikspeperfan kan ik het niet laten er een compleet sortiment van te vermeerderen. Nadat we op Kreta door heerlijke geurende Vitex bossen hebben gewandeld ben ik helemaal verkocht.
Inmiddels hebben we er heel wat in onze tuin die het allemaal prima doen.
Deze roze vorm kom je maar zelden tegen.
Snoei ze net als Buddleja in het voorjaar.
Dit is een van mijn favoriete mediterrane planten. Ze is betrouwbaar, heeft historie, is geneeskrachtig, heeft geweldig handgeveerd blad en een fantastisch diepe bloeikleur.
Deze ondersoort 'latifolia' is extra intens van kleur. Ze staat al vele jaren in onze tuin. De punten vriezen soms wat in, maar je moet ze toch elk voorjaar terugsnoeien. Als bij vlinderstruik, maar iets minder diep.
Iedereen is dol op haar.
Een Zuid-Frans ras van A. Siebel dat het in ons soms wat kille klimaat uitstekend doet.
Zeer ziekte resistent en zelfs op minder zonnige plekken goed vruchtdragend.
Grote vruchten met een zachte smaak.
Geschikt als tafeldruif of voor wijn.
Snoei ze niet na januari, anders gaan ze bloeden.
Vroeger in het westland in kassen geteeld. In Hampton Court staat een exemplaar dat in1768 werd geplant door Lancelot 'Capability' Brown en nu nog volop vrucht draagt.
Vroeg, grote opbrengst, dikke trossen.
Als er erg veel vruchten in de tros zitten kleuren ze minder door. Ze zijn dan wel rijp en zoet. Gevoelig voor meeldauw, dus wel wat verwennen.
Best in de kas of zeer zonnig tegen een warme muur.
'Heike' is een ziekteresistente heerlijk zoete pitloze roze-rode tafeldruif. De trossen hoeven niet te worden gekrent (uitdunnen). Oogstbaar vanaf begin september.
Het is een modern ras met een goede opbrengst.
Alle druiven zijn zelf bestuivend.
Ze moeten worden aangebonden, de uiteindelijke hoogte bepaal je daarmee zelf.
Snoei ze niet na januari, anders gaan ze bloeden.
Je ziet aan de kleur hoe heerlijk 'Heike' is.
Een van de allerlekkerste pitloze druiven.
Losse trossen, weinig ziekte gevoelig.
Zeer geschikt voor ons klimaat. Ook voor buitenteelt. Liefst wel op een warme zuidmuur. Een harde groeier.
Middengrote vruchten. Zoet van smaak, geschikt als tafel- en wijndruif en om te drogen.
'Katharina' is een aromatisch fris zoetzuur smakende roze-rode tafeldruif. Ze hoeft niet worden gekrent en rijpt vrij laat, in oktober, verspreid over enkele weken.
Het is een modern redelijk productief ras geselecteerd op smaak en ziekteresistentie.
Druiven snoei je in de winter tot uiterlijk half januari, anders gaan ze bloeden. Je kunt ze ook in de zomer snoeien om de trossen meer licht te geven. Ze zijn dol op kalk.
'Lakemont' is een pitloze zoete en aromatische tafel- of wijndruif.
Ze is ziekteresistent en geeft een hoge opbrengst in september.
Je mag ze krenten voor grotere bessen en ze rijpt beter als je in augustus het blad voor de trossen weg knipt.
Grote volle trossen, vol kleine zoete bessen.
Druiven snoei je in de winter, tot uiterlijk half januari.
Deze heerlijke druif is niet 'crunchy'.
Zeer zoet en heerlijk nootachtig van smaak. Vooral een tafeldruif maar uiteraard ook geschikt om een bijzondere aromatische wijn van te maken. Zoals die uit Riversaltes, Lunel en Frontignac.
Laat rijpend, dus graag op een warme zonnige plek of in de kas. Langerekte trossen.
Waarschijnlijk een van de oudste druivenrassen in cultuur.
Echte wasabi, eindelijk mogen we die na jaren gerucht ook hier aanbieden.
Die groene tubes voor je sushi, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Dat is nep. Echte wasabi is een sensatie. Je koopt er een speciaal peperduur raspje voor.
Het is niet een plant voor iedereen. Ze vereisen een beschutte standplaats, liefst een koude kas, schaduw en veel vocht.
Niet scherp, maar heerlijk zoet, mild en romig, dat is de echte. Ook het blad en de bloemen mag je eten. De wortel vergt 2 seizoenen. (Mits je niet te veel blad snoept.)
Silk heet ze vanwege het grijs behaarde jonge blad. De trossen aan korte steeltjes worden zeer lang.
Met wat steun van een stok kun je er ook door op de gewenste hoogte te toppen een boompje van maken dat je elk jaar na de bloei flink terug snoeit. Dit boompje kan zelfs in pot.
Tegen een muur bind je haar aan op de gewenste hoogte.
Planten beschrijven die met een 'W' beginnen is altijd nachtwerk.
Gelukkig betreft het deze keer een makkelijke bloeier en een bekende klimmer.
Ze staan in knop terwijl ik dit schrijf.
Beste moment om een Wisteria te planten is 100 jaar geleden. Het op op een na beste moment is nu. En deze bloeit meteen.
Relatief vroeg bloeiend met bloemtrossen van 30 tot 50 cm in een heerlijke roze gerand wit.
Ook hier kun je een boompje van snoei voor de volle grond of in pot. Bind de plant daarvoor aan, top op de gewenste hoogte en snoei elk jaar stevig in.
Liefst warme muren van 3 tot 10 meter hoog bedekt ze ook zonder problemen.
Geurende diep gekleurde bloemen in tot 40 cm lange trossen.
Voor een warme muur, liefst wit zoals je ze bij Waterloo ziet, bijna huis aan huis.
Bloeit nadat het blad is uitgelopen.
Fantastisch geurend, heerlijk van kleur en fris groen blad in het voorjaar.
Blauwe regen staat graag in voedzame voldoende vochtige, wat vochtige grond.
We zagen stokoude exemplaren met enorme knoestige stammen, onder andere in het Alhambra.
De trossen van deze kunnen wel 60 cm lang worden. Schrik niet van de hoogte, ze worden niet hoger dan tot waar je ze aanbindt.
Aangenaam mild geurend, relatief laat bloeiend.
Je mag ze allemaal wat extra voeding geven omdat ze hard groeien en opdat ze zulke lange trossen maken.
Snoei zorgt voor bloei.
Blauwe regen staat graag in voedzame voldoende vochtige, wat vochtige grond.
Ze kan dan geweldig groeien en stokoud worden.
Deze maakt de grootste, wel 60 cm lange bloemtrossen en kan tot 10 meter hoog worden.
Ze geurt net zo heerlijk als violen.
Deze bloeit op het kale hout in trossen van 25 cm.
Sterk geurend en explosief bloeiend.
Snoeien doet ze extra bloeien.
Ik maak er graag kleine boompjes van die elk voorjaar diep worden teruggesnoeid. Maar dat wordt dan weer jarenlang vergeten.
Als klimplant is de hoogte natuurlijk niets anders dan maximum hoogte. Ze nemen ook genoegen met een witte muur van maar twee of drie meter.
Lange lange bloeitrossen en gemakkelijk bloeiend maar mag daar gerust een paar jaar over doen.
Afkomstig van Mears Ashby Nurseries, Northamptonshire.
Een tweekleurige, zeer sterk geurende 'blauwe' regen.
Geweldig tegen een warme witte muur maar vrijstaand of tegen een pergola of hekje kan ook.
Makkelijk bloeiend met lange hangende bloemtrossen.
Deze 'Szechuanpeper' komt wild voor in het oosten van de VS en Canada en is dus zeer winterhard. Het is een scherp gedoornde, kleine boom of meerstammige struik met fijn geveerd blad.
De vruchtjes zijn, net als bij Zanthoxylum piperitum, zeer scherp en prikkelend van smaak. De indianen kauwden er op tegen tandpijn. Tegenwoordig is het een geliefd keukenkruid. Ik ben er niet dol op, maar ik vind het fantastisch dat er een peper is die je zelf kunt kweken.
Dit is hem dan, de echte Szechuanpeper. De schilletjes van de zaden geven een tintelende scherpe smaak met een vleugje citrus. Ik ben geen hele grote fan omdat ik niet vaak Aziatisch kook, maar vele anderen zijn dat wel. Misschien heb ik te zeer een mediterrane inslag. Het jonge, naar citrus geurende, blad wordt in Japen gegeten als groente. Peper uit eigen tuin is hoe dan ook fantastisch.
De zaden rijpen in augustus - september.
Had ik de scherpe doorns al genoemd?