Crambe cordifolia is een echte solitair plant. Buurplanten krijgen geen kans. Om die reden past deze plant niet goed in een mediterrane border. Als solitair, ergens in een uitsparing in bestrating, is het een monumentale plant met een zekere mediterrane uitstraling. Het grote donkergroene blad blijft aan de basis terwijl er in de zomer tot 2 meter hoge dikke bloemstelen verschijnen die grote wolken minuscule bloemetjes hoog houden.

Gigantische wolken van bloemen en geur.

Zo sierlijke groente dat je er amper van durft te eten. Het indrukwekkend van purperpaars naar grijs verkleurend blad wordt gekroond met de smakelijkst uitziende broccoli op aarde en als je daar vanaf weet te blijven die heerlijke witte wolken. Als groente is het jonge blad, gebleekt, een delicatesse. Bedek hiervoor de plant met een omgekeerde bloempot. Kort koken, eventueel met wat citroen en boter opdienen, dus zo eenvoudig mogelijk. Maar nog makkelijker; jaarrond is het jonge blad heerlijk in groentegerechten:
Zeelicatesse.

Deze verbeterde vorm van de oude 'Lucifer' is net zo'n makkelijke vaste plant opgestookt naar nog vurigere hoogte. Ze bloeit nog later dan 'Lucifer' en heeft iets grotere bloemen aan donkere stelen. Vooral de kleur is sterk verbeterd.
Ze heeft lang smal en spits blad wat voor textuur zorgt tussen andere bladvormen.
Ze vormt op den duur dichte pollen die je scheuren voor een andere plek.

Extra warmte voor je vurige border.

Kweeperen zijn fijne kleine boompjes die sierlijk bloeien en gemakkelijk, dus zonder enig onderhoud, een enorme oogst grote vruchten voortbrengen. Ze zijn uitstekend zelfbestuivend, de boom bezwijkt er zowat onder. Extra bestuiving mag je verwachten van de rassen 'Lescovacks' en 'Portugal'.

'Rea's Mammoth' heeft grote peervormige vruchten van omstreeks een kilo per stuk.

Omdat in de supermarkt altijd zo gemeen de worteltjes er af zijn gesneden: Het echte citroengras uit de Aziatische keuken als plant.

Citrus geur met een vleugje roos.

In Thailand is het bijna een onkruid maar ze moet bij ons als potplant worden gehouden
Vochtig en zo warm mogelijk in de zomer, droog overwinteren rondom 00C.

Kardoen is een middeleeuwse groente, nauw verwant aan artisjok. De gebleekte stengels worden nog steeds gegeten in Italië en Zuid Oost Europa. De smaak is vooral bitter. Maar, bitter in de mond maakt het hart gezond. Wanneer je Artisjok als sierplant overweegt raad ik ten zeerste aan Kardoen te kiezen. Kardoen groeit veel sneller, is veel beter winterhard en heeft heerlijk groot grijs spits gesneden blad.
De uitstraling is monumentaal, mediterraan en middeleeuws.

Er zijn twee types artisjok, paarse spitse (type 'Violetta') en meer afgeplatte groene. Dat is belangrijk voor culinair gebruik. De makkelijkste recepten zijn bedoeld voor de laatste, waar 'Gros Vert' het standaard ras van is. Artisjok heeft een droge beschutte standplaats nodig en graag veel mest. In de winter beschermen met stro om het rozet. Ze is niet de makkelijkste groente onder de vaste planten, maar is vanwege bijzonder mooi blad wel een van de mooiste vaste planten onder de groente.

Diep donker zwart blad en enkele witte bloemen met een zachte roze zweem.

Erg leuk in pot of om gaten te vullen in je border.

Overwinteren boven - 6, dus afdekken is net niet voldoende. Een hoekje in de garage meestal wel.

Gewoon voor de bloemen, of toch om het blad?

Jazeker, gewoon wortel maar dan met een kleurtje. Daucus carota is bijna overal in Nederland in wilde wegbermen te vinden. Ze zijn zeer waardevol voor nuttige insecten maar ik vind ze ook heel charmant.
Het ras 'Dara' is ontwikkeld voor de snijbloementeelt. Wij zaaien er een aantal per pot, dus op dikke penen moet je niet rekenen. Het gaat om de bloemschermen in purper, roze en wit. Tweejarig, dus na de bloei zaad verzamelen of laten verwilderen.
Durf je het aan?

Soms gaat het hardnekkige gerucht rond dat deze absoluut nergens te krijgen is en dat ze pas na jaren bloeien. Maar dat valt mee, we hebben grote exemplaren.

Hoogte na 10 jaar is zo'n 5 meter, na 100 jaar zo'n 15 m.
De eigenlijke bloem is purper, maar die zie je niet door de doekjes.

Handig, die zakdoekjes, voor het geval de schoonheid je tot tranen ontroert.

Oh La La...

We worden momenteel overspoeld door bijzondere dubbelbloemige riddersporen en we hoeven hier alleen maar de allerbeste uit te kiezen.

Als je grond geschikt is zijn ze zeer standvastig.

Een dansfeestje dus.

Nog zo'n nieuw wondertje.

Echt heerlijk, zo zacht als een parel.

Gemakkelijk op onze grond.

Die is rijk, doorlatend en opdrachtig.

Als je ze knipt voor de vaas krijg je nog een vlucht.

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

Een klassike donker gentiaan-blauwe en vrij lage vorm van de kruising van D. elatum x D. grandiflorum.

Best langlevend, mits tijdig geknipt na de eerste bloei.

Je mag ze dus ook naar hartenlust knippen voor de vaas.

Ouderwetse rotsvaste laatbloeiers die vergeten worden omdat bijna iedereen tegenwoordig in het voorjaar of de zomer planten koopt.

Dit is een diepteinvestering van formaat die heel lang mee gaat.

Je kunt oude pollen af en toe delen.

Lekker laat.

Deze ouderwetse planten zijn zwaar ondergewaardeerd omdat tuiniers nu eenmaal bij voorkeur in het voorjaar kwekerijen en tuincentra bezoeken. Laat bloeiende planten 100worden daarom veel te zelden aangeplant.

Het zijn betrouwbare, makkelijke planten die extreem laat nog bloeien.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

Het ziet er naar uit dat 'Albus Plenus' en deze dezelfde zijn.

Beide hebben grote goed geparfumeerde gevulde witte bloemen en zilver grasachtig maar stevig blad.
De bloemen van 'Mrs Sinkins' zijn een van de beste ingrediënten in vruchtenpunch. Je kunt de bloemblaadjes ook in salade gebruiken.

In je tuin misstaat ze evenmin.

Eigenlijk vooral vanwege de onweerstaanbare naam en omdat we nu eenmaal een anjertje horen te hebben.

Het is een heerlijk rijk bloeiend, geurend dwergje uitgroeiend tot een compact heuveltje. Geen problemen dus met lange kaal wordende stemgels waar de pluimanjers vaak last van hebben. Je kunt er ook een vrolijke pot mee te vullen.

Een klein lief ruikertje.

In Nederland is deze soort zeldzaam en beschermd. In de buurt van Amsterdam kom je ze nog wel tegen.

Ze komt meer voor in midden en zuid-oost Europa. Ze stond vaak in kloostertuinen vanwege haar medicinale eigenschappen en voor gebruik bij de bereiding van zeep.

Een leuke zeldzame heemplant.

Aansprekende, fijn geaderde roze bloemen met lange meeldraden. Ze vormt op droge plekken waar geen slakken komen in de loop der jaren dichte pollen. Op zandgrond groeien ze het hardst.

De etherische oliën die de plant maakt kunnen op een warme windstille avond aangestoken worden en dan enkele seconden knetterend branden.

Spetterend.

Een bijzondere vorm met nog veel grotere en meer indrukwekkendere bloemen dan Dictamnus albus al heeft.

Ze groeit net zo traag,

De naam is omstreden. Maar het betreft heel zeker een zeldzaamheid waar nog jaren over wordt gesproken.

Het zaad is wild verzameld in Uzbekistan.

Toen we lang geleden in Sissinghurst de engel hengel voor het eerst zagen waren we meteen compleet verslagen door deze betoverende klokjes bloemen aan ijle stengels uit een pol gras.
Dit is een vorm voor beginners die veel gemakkelijker bloeit.
Uit Zuid Afrika, dus tijdens strenge winters met wat stro of sparrentakjes afdekken. Goede drainage helpt ook.

Elfachtige vliegertjes op een rij.

Een doorbloeiende vaste voor een droge plek in de volle zon.
Glanzend donkergroen blad, ook in de winter.
De plant is een bewuste kruising van D. lanata x D. grandiflora 'John Innes Tetra' met D. laevigata uitgevoerd in 1995 door Heather Wilson, in Stroud, Gloucestershire. Na jarenlange proeven werd ze in 2005 voor het eerst aangeboden in Engeland.

Een spannende plant met een bijzonder warme kleur.

Digitalis ferruginea 'Gigantea' is zelden echt meerjarig; reken hooguit op een jaar of drie. Dat geldt alleen onder zeer ideale omstandigheden. Maar men moet ze minstens een keer gehad hebben want ze zijn bijzonder spectaculair. Ze doen iets met je tuin, die sprookjesachtige toortsen. Het donkergroen rozet is al mooi en daaruit wordt een hoofdaar met vertakkingen afgevuurd die zich maar heel langzaam aan de zwaartekracht onttrekt. Niet voor consumptie, Digitalis is giftig.

Uitzaaien doen ze zelden vanzelf , maar van een plant oogst je miljoenen zaden.