Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.

Deze wildvorm met zijn onverwachte kleur heeft de weg vrij gemaakt voor nog veel meer spannende kleuren in de nieuwe kruisingen.

Echinacea paradoxa heeft blijmakende fijn afhangende smalle bloemblaadjes.

Wij vinden dit natuurlijk al lang prachtig.

Inmiddels al een wat ouder, waardevol, redelijk uniform zaairas.

Grote bloemen met een intensieve roze-rode kleur. De bloemen hebben bolle harten die ook na het afvallen, of zelfs afplukken van de bloemblaadjes nog als snijbloem worden gebruikt.

Magnifiek.

En nog een van Arie Blom.

Heerlijk sprookjesachtig smeerbaar crème wit met een gevuld hart en korte petalen.

Talrijke kleine bloemen op een lage compacte goedgevulde plant.

Precies wat Arie zocht.

Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Wat makkelijker vermeerderen dan de meeste:
Ze wordt gezaaid, je kunt er dus ook zelf van doorkweken. Maar daardoor wel iets variabel, met name qua hoogte.
Bovendien zijn zaairassen veel standvastiger dan de gestekte vitroplanten.

Sterk aanbevolen.

Stevige, zeer donkere stelen en een donker bruin hart.

Die donkere stelen kenden we al van een aantal oude favorieten. Deze voegt er nog een iets weelderige bloei aan toe.

Een favoriet van Marcel de Wagt.

'Profusion' is wat mij betreft wat bleekjes van kleur, maar kon wel eens aanzienlijk standvastiger zijn dan de meeste.

Grote bloemen met een verhoogd hart, zeer hoog op de steel.

Een super statige die wel misschien wat steun nodig heeft op jonge leeftijd.

Als de bloemen later talrijker zijn steunen ze elkaar.

'Ruby on heels.'

Er zijn veel geweldige witte zonnehoeden.

Maar dit is nog steeds de allerbeste:
Compact, rijk bloeiend, platte wijdopen bloemen, sterk geurend en een volle rand lintbloemen.

Een betere witte is er niet.

Maagdelijk wit met een maagdelijk van groen naar oranje verkleurend hart.

Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.

Ze noemen het een ster, of is het een ijsbloem?

Wij denken dat je deze plant nodig hebt omdat je er zulke geweldige composities mee kunt maken.
Voegt betrouwbaar lang iets toe aan je compositie. Zelfs in de winter, als ijsbloem nog van waarde.

Knip ze dus in het voorjaar.

Deze 'schijn-distels' zijn vanwege hun afwijkende bloemvorm zeer nuttig als textuurplant.

De bij 'Taplow Blue' 5 cm grote, dikke, kogelronde bloemen voegen verwondering toe aan je combinaties.

In de bermen langs de lavendelvelden van de Alpes de Haute Provence en ook verder landinwaarts naar het oosten zie je ze wel vaker, die prachtige blauwe Echinops.

Deze 'schijn-distels' zijn van groot nut als textuurplant.

Ze verdragen alles, van zware concurrente tot droogte en koude.

Van nature komen ze voor in onder andere midden, zuid en oost Europa.

Bovendien bevorderlijk voor bijen, vlinders en andere nuttige insecten.

Mijn favoriete heemplant heeft het in onze wilde berm wat lastig vanwege de voor haar te rijke grond. Op wat schrale zandige grond doen ze het beter. Bij ons worden ze wel reusachtig groot. Ik zag ze de buurt van Namur in grasland waar ze maar 20 cm hoog werden.

Op open plekken kan ze goed uitbreiden.

Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.

Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.

Iets echt bijzonders voor je natte plekje.

Fijn geveerd, iets grijs blad.

Helder witte bloemen met een zwart-purperen tekening.

Lekker laag zodat je ze voorin de border goed kunt bewonderen.

Vooral die tekening in de bloem.

En dat blad.

Wat zachter van kleur dan 'Big Blue'. De schijnbloem, het 'sterretje', eigenlijk zijn het steunblaadjes, is groter en fijner gesneden.

Het zijn gemakkelijke, betrouwbare vaste planten. Als het blad na de bloei geel wordt mag je het helemaal wegknippen. voor de winter loopt het weer uit.

Eryngium is super en het is leuk dat het sortiment nu in beweging komt.

Een ingetogen, maar excellente textuurplant uit de Amerikaanse tallgrass prairies. Geschikt voor droge zonnige borders. Het lange gladde spits getand blad vormt flinke rozetten en lijkt inderdaad op dat van agave.

Ze bloeit met groen-witte bolle schermpjes van 1,5 cm op een lange stevige, vertakkende steel en is prima winterhard.

Een bijzondere, wat mysterieuze sfeerplant.

Sterk vertakkende bloemschermen met stevige prikkels. Zelf uitzaaiend, dus zeer gemakkelijk. Het is verrassend waar je ze telkens weer tegenkomt. Mocht je de onwaarschijnlijke wens ontwikkelen dit spontaneren niet langer te tolereren dan is dat ook goed te doen. Bij ons doet ze het geweldig in de wilde berm langs ons hoofdpad. Mevr. Willmott, de Victoriaanse tuindame, zaaide deze plant stiekem in tuinen die ze bezocht, twee jaar later was dit haar spook.
Een heerlijk makkelijk zilver tuinornament.

De lang verwachtte opvolger van 'Jos Eijking' ('Saphire Blue') die iedereen zo bewonderd heeft in de border bij onze winkel.
Gevonden in Preston, Lancashire, met wat grotere en misschien wel nog blauwere bloemen doet 'Big Blue' zeker niet onder voor de al zo fantastische 'Jos'.
Even sterk, betrouwbaar vast en combineert met alles.

Een van mijn allerliefste planten.

Eryngium x zabelii is de kruising van Eryngium alpinum x bourgatii met typisch veel grotere bloemhoofden dan beide ouders. Deze nieuwe werd gevonden door kwekerij Arends uit Ronsdorf.

'Violetta' heet zo vanwege het vleugje purper in de donkere stengels en bloermkroon.

Dat maakt ze misschien wel de donkerste van allemaal.

Deze is als alle muurbloemen even leuk in je tuin als in de vaas. Als je knipt blijven er de hele zomer nieuwe bloemen komen.
De hoofdbloei is in het voorjaar en begint bruin-rood, verkleurend naar purper tot donker roze.

Ze staan graag op een warme zonnige plaats en tussendoor een beetje terugknippen dus.

Blijf glimlachen.

We hebben hier lang over getwijfeld.

Want koniginnekruid hoort gewoon groots te zijn, de bloemschermen net zo.

Maar deze belooft dat waar te maken in de kleinere tuin.

De bijen en vlinders zijn bijzonder blij met deze late dracht.

Wat lager dan de soort en met veel grotere schermen.
Ze moet een aantal jaren staan voordat zichtbaar wordt wat hier mee bedoeld is. Maar dan is het ook een echte blijver die onverwoestbare pollen maakt.

Geweldig ook voor vlinders.

Overweldigend in het najaar. We hebben ze massaal staan. Je moet er wel wat plaats voor hebben.

Een reusachtige landschapsplant voor de grotere tuin. Grote witte wolken in de nazomer. Subtiel, groots en heerlijk makkelijk en onderhoudsarm, precies wat je nodig hebt in een grote tuin.

Bijen hebben hier een bijzonder late dracht aan.

Geweldig materiaal voor grootse composities.

Een mooie Amerikaanse vondst die nu bijna 25 jaar geleden in een enorm tempo terrein heeft veroverd en in 2003 vaste plant van het jaar werd. De stengels en het blad zijn diep chocolade bruin. Met name in de zon is de bladkleur heel uitgesproken. Maar zelfs in de diepe schaduw is ze nog indrukwekkend.
De bloemen zijn tamelijk onbeduidende witte knopjes maar ze zorgen wel voor contrast. Knip ze gerust een keer half terug in de zomer het gaat vooral om het blad van pure chocolade.