Wij zijn net als iedereen al jaren erg enthousiast over deze vondst van onze lieve vriend Frank Fischer. We hebben veel te lang gewacht, maar hier is ze dan.

Bij introductie in 2008 was het een spectaculaire kleurdoorbraak. De wat losse, stakerige groei werd voor lief genomen.
Misschien moet er nog aan verbeterd worden, maar ze blijft heerlijk.

Half winterhard, dus best in pot.

De bekende 'Schneehügel' moet volgens de Duitsers eigenlijk 'Adrian' heten en dat stimmt uiteraard. Maar het blijft even aangenaam zuiver wit.

Tot de grond terugknippen voor je op vakantie gaat, voor herbloei bij terugkomst.

Voor een toefje wit.

Deze luchtige reus is kleinbloemig, violet blauw met een witte onderlip aan purperen stengels,

Botanisch dichter bij Salvia pratensis dan bij nemorosa wat zich uit in de natuurlijke onschuldige groeiwijze en weelderige bloei.

Anja heet Oudolf van achteren.

Verwarring alom, want het geeft me wat Salvia's 'Serenade's.
Dit is die ultieme nog niet zo bekende veldsalie die Piet Oudolf mij vele jaren geleden toonde.
Donkere rechte stelen luchtig roze bloemen.

Goed herbloeiend als je haar knipt na de eerste bloei.

Voorbij verrukkelijk.

Lijkt op 'Ostfriesland' maar dan veel hoger met roze kelkblaadjes en elegante lange aren, zoals de naam al doet vermoeden.

Knippen voor herbloei.

Een van de beste winterharde Salvia.

'Haidegg' is een groeikrachtig en zeer productief Oostenrijks ras voor de professionele teelt.

Ze vormt zeer grote trossen met grote bessen.

De bessen rijpen in september.

Deze moet iedereen planten, alleen al vanwege de afwijkende textuur.

Bovendien heel stevig, makkelijk en uitermate lieflijk met zeer geschikt blad.

Super pluimpjes spul voor je schilders palet.

Een tamelijk vroeg bloeiende pimpernel uit Alaska met zeer donker bruinrode aren.

Het is de beste rode en mijn favoriete pimpernel.
Eigenlijk wil ik ze liever niet kwijt.

Ze staan in onze prairie border waar ze geweldig combineren met Salvia en Echinacea.

Een weinig spectaculaire plant maar extra leuk als vergeten keukenkruid vanwege de nootachtige smaak van het fijne blad.
Ze blijft bloeien met kleine borstelige bolletjes indien tijdens de bloei terug gesneden.

Het decoratieve blad bevat veel vit. C en kan ook worden gebruikt als sjabloon om poedersuiker op bijvoorbeeld een cake te strooien.

Roze poezelige aartjes op 1 meter hoogte, wie wil ze op z'n palet?

Een zaailing van 'Tanna', de bloemen zijn wat langgerekter en de plant is hoger.

Romantisch en subtiel, bijzonder aantrekkelijk.

Een zeer lage Japanse selectie van de grote Pimpernel.

Leuke plant voor je purperen border, tussen het grijs, of waar nog maar samengebald rood bruikbaar is.

Fijn voor vooraan.

De meest stijve vorm en daardoor geschikt voor vormtuinieren in bollen of als haagjes. Donkergele knopjesbloemen, sierlijk grijs blad. Moet als jonge plant regelmatig worden gesnoeid anders
kunnen ze bij hevige regen uit elkaar vallen als ze net op hun mooist zijn.

Zeer sterk lekker grijs spul voor massale aanplant of accentjes.

Een van mijn favorieten en een van de meest grijze met een fijne strak rechtopgaande groeiwijze.

'Lambrook Silver' groeit compactt staat goed recht en valt niet uit elkaar.

Loopt na de winter mooi uit aan de basis, verdraagt diepe snoei en is dus zeer geschikt voor smalle heggetjes.

De verschillen tussen cultivars van subsp. canescens zijn gering. Maar 'Caerulea' heeft duidelijk iets blauwer blad in de vorm van smalle 'naaldjes' aan strak opgaande stengels. Ze vorm een bolle struik met tijdens de bloei een sterrenhemel aan lange slanke stengels. Jonge planten kunnen in bloei wat open vallen. Eenmaal gevestigd houdt ze zichzelf overeind.

Ze heeft een sterke olijfolie geur.

Deze meest gangbare groenbladige Santolina heeft helder gele bloemen.

Een groen, sterk naar olijf geurend, bladhoudend bolletje.

Als je ze in het voorjaar snoeit heb je alleen die geurige groene bolletjes. Je kunt ze ook na de bloei in de zomer snoeien.

Als pomponnetjes gevulde, eetbare bloemetjes.
De naam zeepkruid zag ik in een heemtuinen dramatisch gedemonstreerd: met het gekneusde blad kun je inderdaad je handen wassen. Dat komt door door de rijkelijk aanwezige saponinen. Een bijzonder sterke plant met een enorme expansiedrift. Geef ze de ruimte anders loopt ze alles onder de voet.
Eenvoudig en supersterk, 'absolute beginner proof'.

Vast bonenkruid is zeker zo aromatisch als eenjarig bonenkruid en heel veel handiger voor incidenteel keuken gebruik. Als mediterrane tuinplant wordt ze tijdens de rijke bloei ook altijd bewonderd. Ze groeit min of meer plat over de grond maar niet zo plat als Satureja alternipilosa. Een makkelijke prima winterharde plant. Makkelijk snoeien ook omdat ze elk voorjaar in het hart opnieuw uitloopt.

Een pittig prachtig kruid.

Een bijzondere onbekende vorm van bonenkruid met een verfijnd zoutig citroen-aroma. Geweldig als keukenkruid bij wat zwaardere gerechten zoals peulvruchten. Leg er ook een voorraadje gedroogd van aan want gedroogd is de smaak bijna nog beter.

Zeer rijk en lang sierlijk bloeiend in witte wolken.

Heerlijk en sierlijk in een.

Wat mij betreft vooral een plant die gewoon erg goed is in wat veel mensen van planten verwachten; het produceren van opvallende bloemen over een lange periode.

Gewoon een leuk ding dat niet zonder begeleidende planten kan maar het geheel wel op zekere momenten behoorlijk omhoog trekt.

De bloem past amper op de foto.

Een fijne eenvoudige plant met z'n speldenkussentjes bloemen en zeer lange bloei.

Voor niemand te hoog gegrepen. of te moeilijk.
Na de winter een beetje bijknippen is alle verzorging die ze vraagt. Voor je het weet bloeit ze alweer.

Geschikt voor beginners. Vergeten door gevorderden.

Net als 'Butterfly Blue' een makkelijke leuke plant met speldenkussentjes bloemen die zeer geliefd is bij bijen en vlinders.

Zonder haperen bloeiend tot de herfst.

De bloemen zijn zo'n 3,5 cm breed.

Speldenkussentje heten ze in het Engels.

Dit is de compacte rijk bloeiende dwergvorm van kleine plathoofd die normaal zo'n 80 cm wordt en daarmee nog niet half zo hoog als de grote plathoofd; Cephalaria gigantea. Hans Kramer vermoedt dat dit eigenlijk Scabiosa ochroleuca var. webbiana moet heten. Misschien moeten we er dan meteen maar Scabiosa columbaria subsp. ochroleuca var. webbiana 'Moon Dance' van maken.
Het is een heerlijk ding voor je tuin, maar ook voor insecten en andere nuttige beestjes.

Purper, zilver, blauw, kastanjebruin en groen stijf rechtop groeiend gras.

Terwijl dat van de buurman alleen maar nog een klein beetje groener is.

In de zomer kleurt dit echte prairiegras al zilver blauw met purper. In de herfst wordt het spectaculair rood en oranje.

Schizachyrium zijn strak rechtopstaande goed winterharde grassen met vaak prachtige herfstkleuren.
Deze vondst van Cassian Schmidt is met haar rode stengels en behaarde grijs-blauwe blad de meest opmerkelijke van het geslacht.
Toen ik haar jaren geleden voor het eerst zag was ik meteen dolenthousiast.
De grote grap van 'Ha Ha Tonka' is dat het blad zo fijn behaard is.

Stoer en lollig tegelijk.

Voor mij gaat het misschien toch vooral om het heerlijk aubergine-rode blad maar voor vlinders en andere lieftallige schepsels zijn de bloemen ook heel aantrekkelijk

Van dezelfde vriendelijke postbode die 'Postmans Pride' selecteerde uit een enorme hoeveelheid zaailingen.
Ik kreeg er een van hem toen hij hem net had gevonden in zijn proeftuin.

Alweer bedankt José.