Borage bloemetjes uit Oost Europa, maar dan met leuk gekrulde slipjes aan de bloemblaadjes. Gedraaid zoals de propellertjes die we als kinderen op de kermis wonnen. Bloeit vroeg voordat het grote blad verschijnt. Bloem, blad en wortel worden in Turkije gegeten als 'aci hodan'.
Ze woekert een beetje met rhizomen, dus een goede bodembedekker zelfs voor droge schaduw.
Voor een rijk onbekomkommerd schaduw plekje.
Deze 'witte boterbloem' is er weer zo een; een plant die iedereen moet hebben als ze bloeit.
Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die deze kon weerstaan, gek is dat.
Heerlijk romig wit-geel, sterk en gezond.
In Engeland wordt Tulbaghia, Society Garlic genoemd. Knoflook mag zich hierdoor vereerd voelen want we hebben het over een zeer edele plant. Het sierlijke blad met crème strepen in de lengte ruikt als knoflook. De lilaroze bloemen zijn fruitig geparfumeerd en verschijnen de hele zomer op lange stelen. Makkelijke potplant, mooi eetbaar alternatief voor Agapantus. Tulbaghia violacea komt uit Transvaal. Bij ons net niet winterhard, dus voor de zekerheid wel in de garage overwinteren.
Middellandse zee blauw uit Zuid Amerika, maar dan nog intensiever, nog meer 'wow!'.
Een potplant uit de asclepias familie, zijdeplant. De vrucht in de vorm van een 6 cm lange peul is gevuld met de zachtste zijde. Met die pluk zijde wol ga je onwillekeurig over je bovenlip strijken tijdens de zaadoogst.
Toppen mag, in het voorjaar.
Vorstvrij overwinteren, of jaarlijks zaaien als eenjarige.
Deze kruising van Vaccinium ashei x corymbosum heeft een bijzondere kleur voor een bosbes. De klokjesbloemetjes doen mee met de grap en zijn ook leuk roze. Ze is uitstekend zelfbestuivend en zeer gezond. De bessen rijpen in augustus en smaken voortreffelijk fris zoet als een snoepje.
Ze houdt van humeuze licht zure grond.
Hier kun je echt indruk mee maken; roze blauwe bessen.
Een gemakkelijke ziektevrije struik. Goed zelfbestuivend voor oogst in juli.
Grote zoete vruchten, best vers van de struik gegeten, of tot maximaal na een week bewaren in de koelkast. Uiteraard behoren een luxe confiture of wijn ook tot de mogelijkheden.
Vanwege de bossige groei kan deze ook prima in pot. Liefst wat zuur, humeus en vochtig.
Grote rijkdom.
Deze compacte vorm geeft twee oogsten per jaar.
De eerste lichting bessen rijpt in juli-augustus. De plant blijft bloeien en draagt na een korte pauze met iets dikkere bessen door tot oktober.
Ze is goed zelf bestuivend en bestuift ook andere rassen.
Dit kleintje mag ook in pot.
'Sunshine Blue' is een blad houdende, laag blijvende, late blauwe bes met roze bloemen.
Ze is op jonge leeftijd wat gevoeliger voor strenge vorst en staat daarom het beste wat beschut.
De vrij kleine, zeer zoete vruchten rijpen in augustus.
'Sunshine Blue' is volledig zelfbestuivend, maar andere rassen in de buurt zorgen voor een grotere opbrengst.
Miss Cherry vormt een compact bladhoudend struikje dat sierlijk bloeit van mei tot juli en vanaf juli tot februari sierlijke helder glimmend rode zoet-zure bessen maakt in volle trossen. De bessen hebben een hoog gehalte aan antioxidanten en vitamine C. De plant is zeer winterhard en ziekteresistent.
Wel een beetje gedoe aangezien we kalkrijke grond hebben. Maar ze wortelt oppervlakkig, dus een dun laagje veen kan volstaan. In pot met zure grond kan natuurlijk ook.
Deze stinkt, maar het is een waardevolle heemplant voor vochtige plekjes waar nuttige insecten veel baat bij hebben.
Ik maakte er ooit preparaat van dat volgens Rudolf Steiner tegen nachtvorst zou beschermen. Een beetje raadselachtig en lastig te bewijzen of het echt werkt dus ik heb nog flesjes over.
We houden van haar omdat ze hier thuis hoort maar je maakt er geen sier mee.
Familie van de eenbes, uit Centraal- en Zuid-Europa, Siberië, China en Korea.
De mysterieuze bloemen vind ik fantastisch. Maar het blad is zeker zo spectaculair. Ze groeien aanvankelijk traag. De opkweek duurt jaren. maar als ze een paar jaar in de volle grond staan ploppen ze in het voorjaar met hun prachtige gerimpeld blad als paddestoelen uit de grond. De bloemstengels volgen dan al snel.
Geliefd bij slakken, maar uitstekend winterhard en lang levend.
Nu ik lees dat ze door Christopher Loyd en Fergus Garrett in het wild werd gevonden in Turkije begrijp ik waarom ik meteen zo enthousiast werd toen ik haar voor het eerst zag.
Ze bloeit explosief en lang en is sterk vertakkend vanuit dikke stengels. Bovendien is ze goed vast.
Opnieuw een uitstekend medicijn tegen geelvrees.
Deze kruising van de Engelse nationale collectiehouders Vic Johnstone en Claire Wilson werd op Hampton Court Flower Show in 2003 in ons bijzijn geïntroduceerd. Het is als alle toortsen een elegante architectonische plant. Voor niet te rijke vochthoudende grond.
Clementineis is redelijk betrouwbaar vast.
Vertakkende bloeistengels met een heerlijk kleurtje.
Deze dwerg Verbascum is een kort levende vaste plant.
Bijzonder is het purperrode hart van de gele bloemen. Ze kan voorin je border of in potten gecombineerd met andere leukerds zoals Salvia in een gekke kleur.
Ze doet mij denken aan Verbascum chaixii. Ik heb niet kunnen achterhalen hoe verwant ze daar mee is.
Vaste toortsen zijn kort levende vaste planten. Dat betekent dat je er, als ze op de juiste plek staan, tot wel 10 jaar lang plezier van kunt hebben. Ze hebben een voorkeur voor zandige of doorlatende kalkhoudende grond.
Ze zorgen voor een verticaal, bloemrijk hoogtepunt in je combinaties met schotelvormige bloemen of schermbloemigen.
A lot less lavender though than I expected.
Deze fijne luchtige toorts komt wild voor van Zuid Europa en Noord Afrika via Afghanistan tot Siberië. Ze staat in de winter niet graag al te nat, maar is ook bij ons volledig winterhard.
Vlinders en bijen zijn er dol op. 'Blatta' is latijn voor mot.
Het blad-houdende rozet is leuk gekroesd.
Tweejarig of kort levend, dus wel laten uitzaaien.
Deze grote toorts maakt bloeistengels met ingetogen zachtgele bloemen die de hele zomer langer worden. Soms zakken ze in om zich vervolgens weer op te richten en opnieuw ten hemel te trekken. Dat resulteert in een kronkelende slang die we in de winter vanwege het vrolijke silhouet neigen te laten staan. De hele plant is grijs en wollig behaard. Zelfs de bloeistengels zijn zwaar gestoffeerd. Tweejarig, dus zaad winnen of laten uitzaaien.
Een vaste toorts voor de romantische tuin. Stevige rechtopstaande bloemstengels die zich vertakken.
De combinatie van zuiver wit met een paars en oranje accentje in het hart is duidelijk niet door mensen bedacht, wij zouden dat niet durven, maar wel heel elegant.
Vast, makkelijk en voortzaaiend.
Niet echt helemaal mijn ding, maar om een of andere reden denk ik deze blauwe reuzin te moeten aanbieden.
Een makkelijke eenvoudige betrouwbare plant met paars-blauwe bloeiaren.
Voor schattige, niet zo stoere tuinen.
Eine liebliche Riesin.
Hoewel zo statig van naam blijf ik het van die liefjes vinden. De kleur van deze doet daar volop aan mee. Maar je kunt er in gekke combinaties met bijvoorbeeld oranje ook heel stoere dingen mee doen.
Of gewoon zo'n brave zachte Engelse border maken.
Vormt snel stevige pollen.
Een stevige plant met lange iets gebogen spits toelopende bloeiaren.
Lekker laat bloeiend.
Toch subtiel voor een reuzin.
Lange ereprijs komt in Nederland sporadisch voor op vochtige, niet te rijke rivieroevers. Tot 2017 was ze wettelijk beschermd maar het ziet er naar uit dat ze niet langer bedreigd is.
Het zijn makkelijke tuinplanten.
Als je van zacht roze houdt is dit je eerste keus.
Dit brave plantje kan van voor- tot najaar bloeien als je af en toe uitgebloeide aartjes wegknipt. Helder vibrerend, bijna lichtgevend violet blauw.
Deze kruising van Heather Philpott van Plant Haven heeft als een van haar ouders de Amerikaanse vaste plant van het jaar 1993; 'Sunny Border Blue' en werd dat zelf in 2001.
Uit een familie van koninklijke kaarsjes.
De ultieme prairieplant, zonder deze is het geen echte prairie.
Onverwoestbaar sterk en in dit geval ook nog compact en hartveroverend.
Vraagt totaal geen onderhoud. Helemaal niets als je de afgestorven delen in de winter laat wegwaaien en afbranden. Heb je niet zo'n hele grote tuin dan duw je de dorre takken even in de compost.
Stoer en lieflijk.
Hetzelfde onverwoestbare prairiespul in een zachter roze en wat lager.
Dat roze is hier zelfs een beetje fluoriserend.
Duidelijk lager dan de meeste van deze van de prairie afkomstige planten.
Sterk, betrouwbaar en zeer bruikbaar.