Purper, zilver, blauw, kastanjebruin en groen stijf rechtop groeiend gras.

Terwijl dat van de buurman alleen maar nog een klein beetje groener is.

In de zomer kleurt dit echte prairiegras al zilver blauw met purper. In de herfst wordt het spectaculair rood en oranje.

Wij kennen de lieve postbode en grote plantenvriend die deze als zaailing in zijn proefveld aantrof en er terecht trots op was, want het is al jarenlang de aller donkerste. En geloof me hij besteedt er al zijn vrije tijd aan, moeder keek beteuterd toe hoe hij alle mislukte zaailingen weggooide. Wij genieten.
José de Buck is ons helaas ontvallen, laten we hem blijven eren met deze geweldige vondst.

Veel dank José.

Een zeer elegante schermbloem uit de Himalaya met fijn geveerd blad.

De witte schermen steken af tegen de hoge rode stengels.
Ze stoelt uit aan de basis en vormt zo na enkele jaren een statige pol.

Zeer geliefd bij bijen, gaasvliegen en serieuze tuiniers.

Een klassieker met een goede staat van dienst. De zachtroze kroonbladeren zijn subtiel gewimperd wat een zacht, complex effect geeft.

Op onze doorlatende grond doen ze het voortreffelijk.

Alleen leven ze niet altijd even lang.

De hele zomer bloeiend in crème-geel met een donker geel hart. Grote pollen rechtopstaande plat blad in waaiers als bij de verwante irisachtigen. Het is een pastelgeel dat borders een onopvallende warmte injectie geeft. Dat noemen wij ook mediterrane uitstraling. En het biedt ook voor combinaties in die sfeer veel perspectief.

Maar, oorspronkelijk uit Argentinië.

Een geweldige snijbloem en als zodanig ook professioneel geteeld. Maar natuurlijk ook zeer geschikt voor je border.

Nu eens niet dat harde geel waar de meeste guldenroedes last van hebben.

Voor grote wattige groepen en royale boeketten.

Een heerlijk Amerikaans gras met opvallende gele helmdraden.

Het blad heeft een rode herfstkleur.

Echt prairiegras uit Nebraska.

Grote donker koper-kleurige aren aan stevige stelen. Statig robuust rechtopstaand en hard groeiend. Dus ook geschikt als zicht belemmering.
Een gezond gras met breed blad voor elke, maar bij voorkeur niet te vochtige grond.

Het blad lijkt iets op bamboe of riet. Het kleurt in de herst oranje-rood. Dat is ook kleur.

Siberisch hard.

De woekerwoede van deze plant zet je naar je hand op de juiste plek. Ze moet ergens staan waar ze de ruimte heeft en geen kostbare planten onder de voet kan lopen. Dan blijft je blij met dit, en ik vertel het pas aan het eind, mooiste blauw dat er is. Een azuur-blauwe voorjaarszee van bloemen.

Later is het dankzij het goed dichtgroeiende blad een van de allerbeste bodembedekkers.

Een soort Buxus maar dan aangenaam geurend en bloeiend en gezond.
Je mag ze naar hartelust in model snoeien, maar ik zou dat na de bloei doen. Ze vormen uitlopers waardoor ze snel dichte polletjes vormen. Zelfs droge schaduw verdragen ze nog prima.

Hun donkergroene glanzende blad houden ze ook in de winter. Je kunt er de heggetjes om je lavendelvakken mee maken als dat perse moet.

Mijn liefde voor Teucrium flavum ontstond bij onze eerste ontmoeting in een rotsige berm in de Ardèche. Deze voor ons nieuwe grootbloemige vorm met haar bolle glimmend groene blad komt onze relatie alleen maar ten goede.
Ze is bladhoudend, ook bij ons en vormt flinke, tamelijk strakke bolronde pollen. Het blad heeft een subtiele kamfer eucalyptus geur.

Een glimmend schone, opgeruimde plant.

De rijk bloeiende kruising van T. chamaedrys x T. massilense. Een bladhoudend struikje met klein glimmend donker blad, kleine roze bloemen en een vleugje geur. Dit suikerbroodje heeft een iets diepere kleur dan de gangbare gamanders.

Geschikt voor heggetjes in plaats van Buxus die een stuk minder aangenaam ruikt.

Glanzend donkergroen, zomer en winter.

Deze akeleiruit blinkt uit vanwege de lange bijna zwarte stengels die de roze pluimen boven het blad dragen.

Van Thierry Delabroye en nog vrij recent.

Zeer makkelijk en bijzonder vast.

Een strak getekende donkere verticale lijn met een luchtig roze wolkje.

Iets grotere plant en dito bloemen dan bij de 'gewone' Thalictrum delavayi.

Ik ben nog niet overtuigd van de meerwaarde van deze.

Koop ze snel, misschien maken we er niet meer.

En weer een nog best nieuwe.

Sterk en makkelijk in ieder geval.

Thalictrum delavayi heb ik altijd al geweldig gevonden, nu er zo veel selecties en kruisingen zijn begint het kiezen lastig te worden.

Ook hier belletjes bloemen op lange donkere dunne stengels.

Heerlijk lichtgevend geel uitlopend blad in het vroege voorjaar. Het ziet er kwetsbaar uit maar loopt bij weer en wind krachtig uit. De plant stoelt snel uit en kan op den duur gedeeld worden en natuurlijk wilt u her en der deze lekker gele voorjaars toef. De bloemen komen in wolkachtige pluimen als het haar van de componist waar altijd bij wilde haren aan gerefereerd wordt. Een favoriet van Roger.

Een bekende permacultuurist noemde Toona Franse uiensoepboom uit China. In China worden het blad en de jongescheuten gegeten. Ik weet niet precies hoe je er uiensoep van maakt. Maar het blad schijnt een delicatesse te zijn die bovendien zeer eiwit- en vitaminerijk zijn. Het smaakt als ui en knoflook.
Hoewel nogal exotisch, bij ons uitstekend winterhard.
Oh ja, uitstekend hout en fijn blad ook heeft deze snel groeiende solitair.

Deze 'witte boterbloem' is er weer zo een; een plant die iedereen moet hebben als ze bloeit.

Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die deze kon weerstaan, gek is dat.

Heerlijk romig wit-geel, sterk en gezond.

In Engeland wordt Tulbaghia, Society Garlic genoemd. Knoflook mag zich hierdoor vereerd voelen want we hebben het over een zeer edele plant. Het sierlijke blad met crème strepen in de lengte ruikt als knoflook. De lilaroze bloemen zijn fruitig geparfumeerd en verschijnen de hele zomer op lange stelen. Makkelijke potplant, mooi eetbaar alternatief voor Agapantus. Tulbaghia violacea komt uit Transvaal. Bij ons net niet winterhard, dus voor de zekerheid wel in de garage overwinteren.

Deze kruising van Vaccinium ashei x corymbosum heeft een bijzondere kleur voor een bosbes. De klokjesbloemetjes doen mee met de grap en zijn ook leuk roze. Ze is uitstekend zelfbestuivend en zeer gezond. De bessen rijpen in augustus en smaken voortreffelijk fris zoet als een snoepje.
Ze houdt van humeuze licht zure grond.

Hier kun je echt indruk mee maken; roze blauwe bessen.

Deze stinkt, maar het is een waardevolle heemplant voor vochtige plekjes waar nuttige insecten veel baat bij hebben.

Ik maakte er ooit preparaat van dat volgens Rudolf Steiner tegen nachtvorst zou beschermen. Een beetje raadselachtig en lastig te bewijzen of het echt werkt dus ik heb nog flesjes over.

We houden van haar omdat ze hier thuis hoort maar je maakt er geen sier mee.

'Jackie in Spots' is een vaste toorts gevonden in Valkenburg, Noord Holland als een spontane mutatie van Verbascum 'Jackie in Pink'. Het is een Chimaera, wat betekent dat alleen de buitenste laag cellen is gemuteerd. Dat roze probeert zich in het hart van de bloem en aan de randjes van de bloemblaadjes te doen gelden.
Vaste toortsen zijn doorgaans kort levend maar ze zouden het een paar jaar moeten doen als ze het naar hun zin hebben. Uitgebloeide aren wegknippen maakt ze standvastiger en zorgt voor herbloei.

Een tamelijk opgaand groeiende vorm in een aangename kleur.

Nazomerbloemen die ook in de vaas kunnen.

Een van de allerbeste ereprijzen.

Een compacte, rijk bloeiende vorm.

Als je ze tijdig terugknipt gaan ze opnieuw bloeien.

Het soort planten dat je misschien met Leucanthemum zou willen combineren.

Beide zijn zeer makkelijk.

Een stevige plant met lange iets gebogen spits toelopende bloeiaren.

Lekker laat bloeiend.

Toch subtiel voor een reuzin.