Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').

Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.

Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.

Knoppen grijs-violet, bloemen groot, onregelmatig en niet altijd even rijk bloeiend. De geur stelt voor een lavendel teleur.
Wat tegenwoordig in omloop is onder deze naam is vermoedelijk 'Bowles Early'. Het verloren origineel was zo donker als Hidcote werd gevonden door Gertrud Jekyll en in 1916 geïntroduceerd door Barr.

Deze opvolger teert onverdiend op oude reputatie. Er zijn genoeg veel betere.

Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.

Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.

De allerlaagste witte.

Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.

Een professionele performer.

Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.

Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.

Regelmatig testen we nieuwe lavendels een paar jaar in kleine aantallen op hun prestaties in teelt, tuin en verkoop.

Dit is er zo een, als je mee wil testen: Houdt er rekening mee dat deze mogelijk weer wordt gediscontinueerd. Inmiddels zijn we al enkele jaren zeer tevreden met haar prestaties.

Het is een cultivar met zeer donkere knoppen. en vrij donker violette bloemen.

Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.

Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.

De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.

Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (de foto is in oktober gemaakt)

Uitzonderlijk lang bloeiend.

De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.

Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)

Uitzonderlijk lang bloeiend.

Ook hier zien we hoezeer kleurcontrast in de aar schoonheid extra diepgang geeft.
De knoppen zijn zeer donker bijna zwart-paars, de bloemen heerlijk helder violet. Een zeer lage plant met grijsgroen blad. Een krachtig vibrerende combinatie.
Rijk en redelijk lang bloeiend, compact en laag blijvend.

Gekregen van een van onze lavendelvrienden en nog zeer zeldzaam.

Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.

Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Aangezien wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar hadden.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.

Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.

How low can we go?

Nog een eigenwijze introductie. Deze blijft extreem laag. De bloeiaren zijn relatief lang. De kleur is zeer zacht roze. Vreemd genoeg kunnen de planten, ook al zijn ze gestekt soms plaatselijk reverteren naar violet; dat is dan een scheutje 'Blue Cushion'.
Little Lottie werd gevonden door Terry Clarke uit Suffolk als mutatie in 'Blue Cushion' wat weer goed te zien aan de zeer compacte groeiwijze.

'Pink Cushion'

Het dieptepunt in de lavendel cultuur, deze limbo kampioene. Lager dansen dan Miss Muffet lijkt op dit moment onmogelijk.

Grijsgroen blad, helder violette bloemen. Heel erg leuk en apart bovendien. Gevonden door Joan Schoffield uit Suffolk in 1990 maar pas in 2000 geïntroduceerd door Norfolk Lavender.

'Miss Mambo'

Deze soort wordt in Frankrijk wel lavande des quatre saisons genoemd omdat ze bijna jaarrond kan bloeien.
In het wild kom je ze vooral tegen in Zuid Spanje en Marokko. Bij ons zijn ze dan ook net niet winterhard.
Het is een fijne potplant vanwege het leuke gekartelde blad, de heerlijke geur en omdat ze bijna altijd bloeit.

Zet ze in pot die je in de winter beschut, niet te warm weg zet.

'Papillon' is een rechtopgroeiende kloon van Lavandula pedunculata met lange licht roze vlaggen en sterk aromatisch dun smal blad. Het was de eerste kuiflavendel die Ntederland bereikte. De moderne kruisingen bevatten bloed van deze, L. stoechas en L. viridis.
Best een klein beetje winterhard vooral op zure zandgrond en elders soms in milde winters. Maar plant ze niet in grote groepen en zet ze als als je er erg aan hecht in een pot.

Uit de 'Ruffles & Laces serie.
Dikke aren met brede roze gekroesde vlaggen. De plant is compact en rijk bloeiend.

Kuiflavendel geeft de voorkeur aan zure grond. Ze zijn vorstgevoelig, maar je kunt er met een beetje geluk op een beschutte plek jarenlang plezier van hebben.

Doorbloeiend met soms een pauze, dus prima voor potten.

Het is natuurlijk lastig kiezen tussen al die leuke kuifjes. Dit is al een wat oudere, bijna klassieke cultivar met de bijnaam 'Quasti'. En die houden wij natuurlijk graag in ere.

Geen kalk en een beschutte standplaats.

Een plant met een bijnaam, wat wil je nog meer?

Quasti zal ik nooit vergeten.

Dat is hem dan, de rode lavendel waar we eerst jaren geruchten over hoorden. Het bleek er een te zijn die we onder de naam 'Kew Pink' ook al jaren in de collectie hadden. Zo zie je maar hoe planten veranderen wanneer hun naam veranderd. Lichtgroen blad, bloemen rood en vlaggen roze. Wat gevoelig voor botrytis onder koude vochtige omstandigheden. In de zomer bijzonder mooi. Deze werd in het wild gevonden in Zuid Spanje. Niet winterhard. Houdt van zuur!

Deze snelgroeiende halfwinterharde hybride lavendel heeft bloemen die lijken op die van echte lavendel (Lavandula angustifolia). Het gekartelde blad lijkt wat op dat van tandlavendel maar dan veel groter. De geur is fantastisch; aangenaam zoet-zuur, heel bijzonder.
Als ze eenmaal bloeit blijft ze doorbloeien tot de winter.

Zet ze in een ruime pot die je overwintert op een beschutte plek of koude kas.

Lavandula x allardii is een vergetelheid geraakte hybride (L. latifolia x L. dentata) uit de eer-vorige eeuw. Ze heeft breed driehoekig, heerlijk zoet geurend grijs getand blad. Lange stengels en aren met relatief kleine bloemetjes. Ze heeft veel warmte en lichtnodig om in bloei te komen. Maar haar geur en het fijne grijze blad maken bloei eigenlijk overbodig. Ze is een van onze oudste en meest dierbare plantenvrienden.

Ze verdraagt ongeveer -5, dus binnen koud en licht overwinteren.

Een toevals zaailing van de kruising L. lanata x L. angustifolia gevonden door Simon Charlesworth van Downdery Nurswery.
Deze diep donkere Lavandula x chaytorae met zeer grijs behaard blad komt qua uiterlijk dicht bij de hier niet winterharde Lavandula lanata uit Zuid Spanje maar bleek in onze tuin al meer dan 10 jaar uitstekend winterhard.

Geweldig grijs blad, zomer en winter en diep donkere bloemen in de zomer.

Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.

Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.

Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.

Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.

Lange wapper met poederwit, grijs blad.