Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.

Een nieuwe compacte en lang bloeiende lavendel.

Nog niet uitvoerig en jarenlang door ons uitgetest, maar best beloftevol.

Voorlopig in kleine aantallen voor wie wil mee testen.

Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.

How low can we go?

In Frankrijk komt deze in het wild tot maximaal 600 meter voor. Hoger in de bergen is het te koud voor haar. Boven 600 groeit daar Lavandula angustifolia. Waar ze elkaar tegenkomen ontstaat de natuurlijke kruising Lavandula x intermedia.
Deze mooie volle vorm vonden we in Zuid Spanje boven 1000 meter en blijkt ook bij ons winterhard te zijn. We vermeerderen haar sindsdien uit zaad.

Een tikkeltje wild, maar wel lekker.

'Papillon' is een rechtopgroeiende kloon van Lavandula pedunculata met lange licht roze vlaggen en sterk aromatisch dun smal blad. Het was de eerste kuiflavendel die Ntederland bereikte. De moderne kruisingen bevatten bloed van deze, L. stoechas en L. viridis.
Best een klein beetje winterhard vooral op zure zandgrond en elders soms in milde winters. Maar plant ze niet in grote groepen en zet ze als als je er erg aan hecht in een pot.

Een paar jaar geleden stuurden de schatten van Plantinova uit Barcelona ons in november een proefpartijtje. Die jonge planten waren natuurlijk kansloos. Een tweede lichting op een gunstiger tijdstip kwam redelijk door de winter.
Lavandula stoechas is bijzonder fraai, maar eigenlijk niet geschikt voor ons klimaat. Alleen op een beschutte zonnige plek overleven ze in de volle grond. Maar het zijn natuurlijk ook prima potplanten.

Deze hybride lavendel is ontstaan uit de complexe kruising van Lavandula stoechas met een aantal andere soorten.

De kleur en bloemvorm zijn bijna identiek aan 'Helmsdale' de plant is veel compacter.
Ik vermoed dat het een zaailing is van 'Helmsdale'. Dat die tamelijk soortecht uitzaait was me al opgevallen.

Diep donker rode wijn met veel bouquet.

Een van de vele recente kruisingen van Lavandula viridis met stoechas en soms pedunculata die allemaal kunnen door- of herbloeien. Grijsbladig met helder violette vlaggen.

Zoet-zuur van geur.

Het is natuurlijk lastig kiezen tussen al die leuke kuifjes. Dit is al een wat oudere, bijna klassieke cultivar met de bijnaam 'Quasti'. En die houden wij natuurlijk graag in ere.

Geen kalk en een beschutte standplaats.

Een plant met een bijnaam, wat wil je nog meer?

Quasti zal ik nooit vergeten.

Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.

Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.

Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.

Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.

Lange wapper met poederwit, grijs blad.

Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.

Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.

Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.

Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.

De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.

Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.

Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit best de moeite waard.

Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.

Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.