'Desert King' is in 1930 gevonden in Californie. De originele herkomst is onbekend.
Ze is zeer goed van smaak, barst niet en geeft betrouwbaar zeer zoete 'Breba' vruchten. 'Breba' is oogst in de vroege zomer van klein overwinterde vruchtjes. Daardoor lijkt het alsof ze tweemaal draagt
Het is een zeer winterhard, goed groeiend, productief ras met uitstekende vruchtkwaliteit.
'Gouddruppeltje' wordt ook wel 'Honingdruppeltje' genoemd naar de zoete smaak van het vruchtvlees.
De vijgen van ±100 gram rijpen in september en oktober.
Ze is compact en traag groeiend, kan dus ook in pot worden gehouden.
Prima winterhard en zelfbestuivend.
Deze rijkdragende, goed winterharde, zelfbestuivende vijg is van het 'Breba' type. (Breva in het Spaans). Dit betekent dat zeer kleine vruchtjes aan de stuik overwinteren die in het voorjaar uitgroeien en in de zomer rijpen. Dat wekt de indruk van een tweede oogst maar het is in feite de naoogst van het jaar ervoor, De voorjaarsvruchtjes zijn vaak wat minder zoet.
'Twotimer' heeft zeer zoete, rood-bruine peer- of banaanvormige vruchten die niet barsten.
Deze in 2010 door Michael Nobles als mutant van `Violette de Bordeaux` gevonden dwergvorm is zeer geschikt voor de wat kleinere tuin en kan ook in pot worden gehouden.
Ze heeft heerlijk, grillig gelobd vijgenblad.
Vanaf september geeft ze een goede opbrengst donkerpurperen vruchten. Na een milde winter kan ze twee keer dragen.
Zelfbestuivend en goed winterhard.
Een oud ras uit de tijd van Louis XIV met middelgrote bruin-rode vruchtjes en rood vruchtvlees dat, zoals de naam al aangeeft, twee keer kan dragen. Bij ons rijpen de overwinterde vruchtjes alleen na een zachte winter. (Dat zou maar eens elke winter kunnen worden.) Vanaf het voorjaar worden nieuwe vruchtjes aangemaakt die vanaf september rijpen dot grote dikke bolronde vijgen. De struik zelf is prima winterhard. De beste opbrengst mag je op een warme plek verwachten.
Deze vrij late vijg rijpt vanaf oktober.
Maar de overwinterde Breba vruchten kunnen op een warme plek na een milde winter in augustus rijpen.
De zoete aromatische vruchten zijn kastanje-bruin, het vruchtvlees is diep rood.
Zelfbestuivend en goed winterhard.
'Perretta' is een geweldig ras voor ons klimaat. De meeste vijgen verliezen in de winter de vruchten die tijdens het najaar zijn aangemaakt. Na een milde winter rijpen die van 'Perretta' in de zomer waarna ze in het najaar nog een keer kan dragen. Ze heeft grote peervormige vruchten met luchtig dieprood vruchtvlees. Het best draagt ze voor een warme muur op het zuiden.
Ze heeft bovendien sierlijk diep ingesneden vijgenblad.
'Précoce de Bordeaux' is een fors uitgroeiende struik die zonder snoei wel 6 meter hoog kan worden. Ze geeft vroeg (vanaf eind juli) kleine, bijna zwarte vruchten met zeer zoet sappig rood vruchtvlees met een vleugje aardbeiensmaak.
Ze is zeer vroeg, zeer productief en zeer winterhard.
Snoei in het voorjaar oude takken die hebben gedragen weg.
Een wildvorm uit Noord-Oost Turkije met grote, zeer intensief blauwe bloemen, behaard blad, grote bloemen.
Door het wat grijze, behaarde blad komen de diep blauwe bloemen goed naar voren.
Uit Turkije, dus min of meer mediterraan en uitstekend winterhard.
Aan de voet van lavendel of andere zonaanbidders zijn deze bodembedekkers heel geschikt.
Deze heeft donkergroen blad.
Het is vrolijk ouderwets bruikbaar tuinspul.
De combinatie van romig zacht roze met grijs blad is heel bruikbaar tussen je lavendel of met andere droogte minnende planten.
Lieve bloemetjes voor er tussen.
Ze zijn sterk en makkelijk en ze dragen met hun vrolijkheid echt iets bij.
Na hun rijke bloei mag je ze graag eens terugknippen. Soms krijg je dan nog een vlucht maar in ieder geval zorg je zo voor vers blad en een volle plant.
Ook wel bekend als 'Red Orient'.
Het is een klein bladhoudend heestertje met kleine bloemetjes die een beetje op roosjes lijken. Helianthemum is nauw verwant aan Cistus. Je kan het zien als quasi inheemse miniatuur Cistus. Ze moeten in de volle zon anders worden ze slap en bloeien weinig. In de zon zijn ze heel makkelijk.
Deze is fabelachtig fel rood.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
De smalle grijze blaadjes verspreiden een warme kerrie-achtige geur in de weide omtrek.
Echte kerrie is een kruidenmengsel dat hier niets mee te maken heeft, puur toeval dus die geur. Maar je kunt kerrie plant wel als vervanging inzetten. (Pas aan het eind toevoegen.)
Het zeer zilveren blad maakt mooie bolletjes als je een beetje helpt met snoeien.
Geurig bolletje zilver zomer en winter.
Een kleurrijke en zeer groeikrachtige intersectionele kruising waarbij de heldere kleur van de grote bloemen op lange stevige purperen stelen afkomstig is van Helleborus orientalis, het stevige geaderde blad van corsicus of lividus, de groeikracht en rijke bloei van niger en zo kunnen we nog even doorgaan....
In deze vitale plant zit 12 jaar werk van veredelaar Rodney Davey. Ze zijn vegetatief vermeerderd.
Fenomenaal van kleur.
Ik ben hier erg enthousiast over omdat in deze kruising ook bloed van de kleurrijke Helleborus orientalis zit; een doorbraak. Vandaar ook dit levendige roze van deze in 2013 geintroduceerde kruising ook wel bekend als Rodney Davey Marbled Group.
Het geaderde blad komt van een ander van de vele voorouders. In het voorjaar zijn die aderen diep roze, in de zomer zilver.
Spannend blad en bloedmooi.
De bloemen openen wit uit roze knoppen en worden dan langzaam leverkleurig.
Ze zijn prima winterhard en rijkbloeiend.
Zet ze liefst wel in de zon, eventueel in een pot.
Tijdens de bloei kunnen ze ook op een koele plek in huis staan.
eenmaal volwassen: Bijna een bouquet.
Dit sterretje, of spinnetje (spider) zoals je dat bij Hemerocallis en Echinacea zou noemen heeft bloemen met smalle bloemblaadjes als een sterretje. Het donkergroene blad is ook smal en stervormig.
De bloemstengels buigen wat door en zorgen zo voor een elegante uitstraling.
Makkelijk en rijk bloeiend.
Een van de vroegste bloeiers, de bloemen verschijnen al in december waarmee deze nog vrij nieuwe kruising ook de naam kerstroos waar maakt.
Je mag ze als dat perse moet de eerste winter een poosje binnen laten bloeien. Zet ze daarna in de tuin op een warm zonnig en kalkrijk plekje.
Grote witte, naar roze en later groen verkleurende bloemen.
Deze kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft bijna onwerkelijk zilver leerachtig blad.
De bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.
Fantastisch zilver blad voor in de zon.