Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
Een bijzonder lage dwergvorm, zelfs geschikt als potplant, hoewel ik dat afraad omdat ze daarvoor iets te laat bloeien.
Vroeger waren ze allemaal heel hoog, deze nieuwe generatie is geselecteerd op geringe hoogte.
Kleine diep donker rode bloemen met losstaande bloemblaadjes.
Zeer laag dus en rijk bloeiend.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Heel soms bloeit deze met kleine gele bloemen op het randje van de winter na een warme zomer. Laat je door foto's van de bloemen dus niet misleiden.
Het gaat hier vooral om het fijne smalle blad dat structuur brengt in de border.
Professioneel tuinieren heet dat als je dit soort trucs toepast, zeer effectvol.
Een zonnebloem zonder bloemen.
Daglelies zijn volgens een bevriende sjieke Engelse tuindame not done. Althans dat vond haar moeder. Ze zouden ordinair zijn.
Ze zijn in ieder geval gemakkelijk en onverwoestbaar en als ze niet al te bont veel kleurig zijn vind ik ze absoluut kunnen.
Zeker in zo'n classy kleur.
Bovendien zijn de bloemen eetbaar
Een introductie van Heemskerk in 2006. Op zoek naar de donkerste daglelie, zijn we dat niet allemaal?
Grote diep donkere bloemen.
Half bladhoudend.
Oorspronkelijk komt dit schatje uit de berggebieden van Noord-, Oost- en Zuid-Europa. In Nederland en België komt ze hier en daar verwilderd voor.
Het grondstandig rozet is behaard vandaar de naam Hieracium (wollig). Ze kruipt niet hinderlijk verder met wortelstokken en zaait zich sporadisch uit via schattige pluisjes.
Ze is waardplant voor Kleine Vos, Morgenrood en kleine Parelmoervlinder.
We laten ze hier ook verwilderen in een van onze biotoopjes.
Ze komt laat op en lijkt eerst een gewoon, wat traag gras met fel rode punten.
In de zomer wordt de hele plant al snel lichtgevend rood.
In groepen maakt het strijklicht van het najaar haar fenomenaal.
Voor niet te droge rijke liefst licht zure grond.
Een vroege indianenzomer.
Je mag dit pas echt zwarte bloemen noemen.
Fris groen elegant, zeer smal verticaal blad
Iris chrysographes heeft soms een dun geel netwerk op de onderkant. Verder is de bloem bijna zwart.
De rest van de Itris zijn er plomp bij.
We zaiien ze uit eigen tuin.
Net echt en pure elegantie.
Een kort levende vaste plant die zichzelf door uitzaaien in stand kan houden. Verwilderen dus in je prairie of vuurborder of gewoon vrolijke combinaties.
Dit bijna zuiver rood is zeer zeldzaam bij vaste planten.
De wat compactere dwergvorm zoals de naam keurig duidelijk maakt.
Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.
Het blad komt tot ongeveer een meter.
Voor wel heel bijzonder spektakel.
Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.
Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.
Becky stamt uit de jaren 60. Ze ontstond spontaan in een tuin en heeft sindsdien de harten van menig bloemist veroverd.
Een klassieke bloemen bloem.
Lang bloeiende cultivar op stevige weervaste stengels.
Engels: 'Shasta Daisy', naar mount Shasta in Californië. Maar dit is ook bij ons inheems en kan overal groeien.
Klassieke bloemen met een twist zijn leuk.
Deze is prima winterhard en zeer makkelijk.
Heeft een lang leven, ook in de vaas.
Vrolijk braaf vertier.
Oorspronkelijk inheems.
Het zijn ouderwetse planten met inheemse wortels. Uitstekend geschikt dus voor onze tuinen sterk en makkelijk en ook aantrekkelijk voor nuttige insecten, bijen en vlinders.
Compact en rijk bloeiend.
Half gevuld, dus nog wel met een open hart.
Het geheim van eeuwige schoonheid.
Na jaren wikken en wegen moesten we er toch maar eens aan; zo'n 'onkruidje' in ons sortiment. Ze zijn zo makkelijk, lang bloeiend en insectenvriendelijk dat we er niet onderuit komen.
Je ziet ze wel in prairietuinen, hoewel ze eigenlijk van humusrijke vochtige bodem houden verdragen ze droogte nog best goed.
Ze kan zich rijkelijk uitzaaien.
Verbazingwekkend en bijzonder. De showstopper op Chelsea 2007. In 1957 ontdekt in Mexico en genoemd naar de Californische Mildred Mathias. Desondanks bij ons prima winterhard.
Prachtig grijs-groen blad en mysterieuze hangende groene bloemen met uiteindelijk roze kleuren.
Prachtige familie van selderij.
Breed blad in een stevige maar laag blijvende pol, stijf recht opgaande aren met vrij losse bloemen.
De bloemen kleuren in het najaar aangenaam stro geel.
Een plant voor vormgevers.
Lange elegant doorbuigende in warme zuchtjes wind wiegende aren heeft dit prachtige in Spanje gevonden gras.
Kan solitair of door een border geweven.
Een van de weinige grassen die ook in een mediterrane border passen.
Er zijn er al zo veel die in je prairie kunnen.
Een hele grote, uit een van onze favoriete grassen geslachten.
Lekker om solitair te plaatsen. Zorg in ieder geval dat de aren vrij staan zodat ze kunnen uitbuigen.
Waanzinnig luchtig, stoer.
Laat maar waaien.
Fijn smal donkergroen blad en zeer luchtige aren die elegant spreiden.
Het meeste effect bereik je wanneer ze vrij of in lage beplanting staan. Ze worden zo'n 40 cm breed.
Zeer makkelijk.
Je kijkt er dwars doorheen.
Heldere bloei, stijf, strak blad. Heerlijke solitair en mijn persoonlijke favoriet onder de pijnpestrootjes.
De luchtige aren bewegen subtiel met de wind mee.
Plant ze als solitair, in de border of op een eigen plekje.
Windwiegertje.
Deze uit de in 2014 geïntroduceerde semi-dwerg maakt deel uit van de 'Sugar Buzz' serie van Walters Gardens en is tot nu toe meeldauw resistent.
Ze vormt een rijk bloeiende bolronde pol.
De meeste cultivars bevatten net als deze voornamelijk Monarda didyma bloed en vereisen een tamelijk vochtige grond. Monarda fistulosa cultivars verdragen droogte beter.
Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.
'Bramdean' is een wat hogere cultivar van kattenkruid met extra lange bloeisteggels.
Knippen geeft herbloei.
Super sterk en makkelijk snel vullend.
Wij adviseren Nepeta als alternatief voor lavendel in de halfschaduw.
Het basis materiaal voor de romantische tuin. Een betrouwbare, goed doorbloeiende plant, voor liefst volle zon. Let op: de naam slaat op de herkomst, een Engelse tuin, niet op de grootte. 'Walker's Low' is hoger en meer rechtop groeiend dan 'Six Hills Giant', bovendien ietsje donkerder.
Ze kan, als je op tijd diep terug knipt, tot drie keer bloeien per seizoen.
Combineer ze met rozen, Astrantia of een gele Achillea.