Een bijzondere roze vorm van de sprookjesachtige Indianenplant. De fijne bloemen lijken te willen wegzweven boven het rossig rode rozenblad. Dunne rode steeltjes verhinderen dat op subtiele wijze.
Sterk en makkelijk, wel aanvankelijk erg traag groeiend en misschien wat veel blad voor de prairie. Bij planten in 'drifts' of groepen zijn dat aantrekkelijke bruinrode blad en de uitbundige herfstkleur juist weer heel welkom.
Een recente introductie uit 2008. De eerste dubbelbloemige Helenium. Een modern laag en compact ras dus.
Het is een sterke, makkelijke plant voor elke standplaats met extra indrukwekkende bloemen.
Combineer dit brutale geel eens met het fijne blauw van Nepeta sibirica.
Probleemloos.
Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.
Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.
Een spetterende schijnverschijning.
Nou, nog eentje dan, met van die gevlekte bonte bloemen, voor de lol ervan.
Het rood kan een band vormen of meer als streken verdeeld zijn.
Door de RHS na een veldproef onderscheiden.
Net zo makkelijk als de rest.
Echt stevig nazomer vuurwerk heerlijk vlammend van ver.
Die gekke naam is uit te leggen, in het kort:
Genoemd naar de Leusdense Molen waar de vinder Wilmink woont.
Inderdaad, een Nederlandse vinding.
Leuk gekrulde gele bloemblaadjes die in chocolade zijn gedoopt.
Een makkelijke plant waar ook de bijen van genieten.