Salvia x jamensis is de kruising van S. microphylla x S. greggii. Ze komen uit het zuiden van de VS en Mexico en zijn bij ons op het randje qua winterhardheid.
We hebben een aantal eigen selecties die al jaren buiten overwinteren. Maar ze zijn ook erg geschikt voor potten omdat ze de hele zomer bloeien.
Dit is weer een hele nieuwe in een heerlijke kleur. Nog niet getest op winterhardheid.
Een nieuwe in het wild gevonden vorm met een fenomenale kleur.
De onderlip is crème en vloeit over in de abrikoos oranje bloem.
Vorstbestendig tot zeker -10, vermoedelijk meer. Voor lange bloei wel tussendoor knippen.
Hartverwarmend.
De bekende 'Schneehügel' moet volgens de Duitsers eigenlijk 'Adrian' heten en dat stimmt uiteraard. Maar het blijft even aangenaam zuiver wit.
Tot de grond terugknippen voor je op vakantie gaat, voor herbloei bij terugkomst.
Voor een toefje wit.
Donker violet uit donker purperen knoppen.
Een veelgevraagde cultivar, vooral vanwege de bekendheid en de duidelijk beschrijvende naam, maar het blijft een zeer oki doki plant, hoewel bijna, toch net niet de aller donkerste, zoals de naam doet vermoeden. 'Viola Klose' is bijvoorbeeld al iets donkerder.
Verwarring alom, want het geeft me wat Salvia's 'Serenade's.
Dit is die ultieme nog niet zo bekende veldsalie die Piet Oudolf mij vele jaren geleden toonde.
Donkere rechte stelen luchtig roze bloemen.
Goed herbloeiend als je haar knipt na de eerste bloei.
Voorbij verrukkelijk.