Een elegant doorbuigend gras dat in de zomer en herfst in de Franse vooralpen beeldbepalend is.

Grote groepen of plukjes brengen die fijne zuidelijke warmte naar onze tuin.

Dit is ideaal uitgangsmateriaal voor je natuurlijke mediterrane prairie.

De aanvankelijk zilveren aren worden na de bloei steeds voller en meer beige en blijven dat tot de winter.

Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijk amper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.

Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit verteld, zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

Ze komt laat op en lijkt eerst een gewoon, wat traag gras met fel rode punten.

In de zomer wordt de hele plant al snel lichtgevend rood.

In groepen maakt het strijklicht van het najaar haar fenomenaal.

Voor niet te droge rijke liefst licht zure grond.

Een vroege indianenzomer.

Breed blad in een stevige maar laag blijvende pol, stijf recht opgaande aren met vrij losse bloemen.

De bloemen kleuren in het najaar aangenaam stro geel.

Een plant voor vormgevers.

Lange elegant doorbuigende in warme zuchtjes wind wiegende aren heeft dit prachtige in Spanje gevonden gras.

Kan solitair of door een border geweven.

Een van de weinige grassen die ook in een mediterrane border passen.

Er zijn er al zo veel die in je prairie kunnen.

Fijn smal donkergroen blad en zeer luchtige aren die elegant spreiden.

Het meeste effect bereik je wanneer ze vrij of in lage beplanting staan. Ze worden zo'n 40 cm breed.

Zeer makkelijk.

Je kijkt er dwars doorheen.

Heldere bloei, stijf, strak blad. Heerlijke solitair en mijn persoonlijke favoriet onder de pijnpestrootjes.

De luchtige aren bewegen subtiel met de wind mee.

Plant ze als solitair, in de border of op een eigen plekje.

Windwiegertje.

Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.