Stevige kruipende bodembedekker voor de vochtige schaduw.
Het glimmende blad is bijna zwart zo donker.
Inheems, dus fijn voor de bijtjes.
Dit is een doorbraak, eindelijk een bloembol die de overstap maakt naar de vaste planten. Een reuzenbieslook, maar dan rijk en lekker laat bloeiend op stevige gezonde stengels.
Het blad sterft bij deze niet af tegen de bloeitijd en daarom bloeit ze ook zo rijk.
Heel fijn ook voor vlinders en andere lieve beestjes.
Deze sierui uit de categorie reuzenbiesloken is vermoedelijk een kruising die soms wordt toegeschreven aan Allium angulosum, A. senescens of A. lusitanica. Duidelijk een geval van verloren label dus, want een Amerikaanse kweker trof haar aan in de tuin van een klant.
Ze loopt vroeg uit en bloeit de hele zomer met 5,5 cm grote schermpjes en houdt daarbij fris groen blad.
Het is een zeer goede bron van nectar voor bijen.
Een echte oudgediende, al vanaf het prille begin in ons sortiment.
De noord Amerikaanse indianen gebruikten deze als bieslook. De smaak houdt het midden tussen gewone bieslook en Chinese bieslook en gaat dus lichtjes richting knoflook.
Prima randplant met sierlijk hangende bloem belletjes aan een gebogen zwart steeltje. Ze staan bij ons in de prairie.
De bloemen doen een beetje aan een minaret denken. De puntige knop barst open en dan gaan de gele belletjes daar heel elegant uit hangen.
Uit zuid en centraal Europa tot en met de Kaukasus.
Ik zag ze samen met Santolina, Satureja, tijm en wilde lavendel in de bergen bij het zuid-Franse Forcalquer en oostwaards. Ze zaait zich hier ook lekker uit. Leuk dus voor je mediterrane kruidenborder.
Tja, gewone bieslook dus.....
Snijd er lekker veel van, dan groeit er ook veel terug.
Niet kapot te krijgen.
De bloemen mag je ook een keer eten, of als decoratie gebruiken.
Maar eerst trek je de bloem stelen er aan hun nek uit, want die zijn te taai om te eten.
In grote groepen is dit een indrukwekkende bloeiende sierplant voor het najaar, punt.
Maar bovendien is het een onbekend en in Azië zeer geliefde groente of keukenkruid. Het blad is plat en heeft een aangename milde knoflooksmaak. De stervormige bloemen zijn zuiver wit. Daslook, maar dan sierlijk rechtopstaand op lange stengels en de hele zomer oogstbaar.
Massaal planten. Of uit budgettaire overwegingen elk tweede jaar scheuren tot je genoeg hebt.
Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.
Dit zijn leuke kleine zelf bestuivende boompjes die al vroeg rijkelijk bloeien. Fijn voor nuttige insecten, bijen en vlinders.
De sappige 1,5 cm grote eetbare bessen met een vleugje blauwe bessen aroma rijpen in de zomer en worden al op jonge leeftijd gevormd.
Het blad loopt bronskleurig uit en verkleurt in de herfst fel oranje.
Ze zijn makkelijk, maar staan het liefst op lichtzure droge zandgrond.
Hemelachtig plantenwezen met subtiele porselein blauwe bloemen in schermpjes.
Even teer en fijntjes als hun kleur.
Een traag, maar gestaag groeiende plant met eeuwig leven uit Noord Amerika.
In de herfst kleurt het blad geweldig geel met wat oranje.
Dan krijgt ze opeens vurig temperament.
Nog zo'n sprookjesplant van Elizabeth en Alasdair MacGregor die we kennen van de fantastische 'Wild Swan'.
De eerste bloemen zijn enkel, later worden ze halfgevuld.
Dit zijn precies de kleuren waar ik bij Anemone al zo'n 25 jaar naar zoek.
'Honerine Jobert' is een beproefde kruising (A. vitifolia x A. hupehensis japonica) uit 1858 met zuiver witte bloemen op lange stevige stelen en donkergroen blad.
Uiterlijk september planten zodat ze goed kunnen 'aanwortelen' voor de winter.
Klassieker met allure.
Heerlijk zacht romig zilver-roze, bijna witte bloemen uit zilveren knoppen.
Misschien wel de allermooiste roze met gigantische geweldige bloemen op stevige stengels.
Lieflijk verleidelijk.
Een sterke soort met een lange bloeitijd.
Zachtroze enkele bloemen in schermen.
Ze vormt een uitdijende dichte pol.
Het blad is van onder behaard, vandaar 'tomentosa'.
Heel plotseling in de nazomer indrukwekkend aanwezig.
Wie de echte engelwortel zoekt voor culinaire toepassingen, moet deze hebben.
Een heemplant met sprookjesachtige, archaïsche uitstraling. De hele plant inclusief bloemen is groen met rode stengels.
In Frankrijk wordt de stengelvoet versuikerd en als eetlust bevorderend snoep geconsumeerd. En wat wil je nog meer in Frankrijk, behalve eetlust?
Monocarp, dus laten uitzaaien. Ze houden zich gemakkelijk zelf in stand via zaad.
Apart en terecht veel bewonderd. De donkere stengels en diep donker purperen bolle schermen hebben een aristocratische uitstraling. Ze verschijnen pas nadat de spanning flink werd opgevoerd door dik opzwellende knoppen waar, als uit een doosje in een doosje, steeds weer nieuwe knoppen uit komen. Hoe belangrijk die zijn viel me op toen werd gevraagd naar "die plant met die bolletjes".
Monocarp, dus na de bloei opnieuw zaaien.
Onze favoriete engelwortel, 'Vicars Mead', opnieuw uitgevonden.
Het jonge blad en de bloemstengels van 'Ebony' zijn nog donkerder en ze groeit veel snelle en wordt groter.
Geelvrees? Ik kom er nog op terug, dat is uit de tijd. Dit is gewoon een lekker warme kleur die we nodig hebben in ons klimaat. Het is 'just what the doctor orders'.
Deze en Tanacetum worden in de zomer winterklaar gemaakt. Je knipt ze in juli flink terug terwijl ze nog bloeien. Want het zijn zulke enthousiaste bloeiers dat zich soms kapot bloeien. Na de knip gaan ze lekker uitstoelen en opnieuw bloemen maken.
Verder een makkelijke plant met veel impact.
Uit Nederland bij Monksilver Nursery aangekomen onder de naam 'E.C. Buxton' en omgedoopt vanwege haar afwijkende mayonaise kleur omdat de bloemen bleker crème-wit verkleuren van zachtgeel.
Donkergroen filigrein blad. Een lang bloeiende plant voor een niet te natte plaats. In de loop van de zomer kan de plant het beste wat worden terug geknipt anders bloeit ze zich soms dood.
Je kunt ze ook voor de vaas knippen.
Sinds 1997 lukte het me af en toe om van een kleine hoeveelheid peperduur zaad een partijtje van dit verrukkelijke plantje aan de praat te krijgen. Inmiddels heb ik moederplanten op een geschikte plek en kan ik ze royaal zaaien.
Ze zijn klein, teer en vooral geweldig. Eenmaal volwassen kunnen ze zich goed redden en zich zelfs uitzaaien.
Voor een diepe buiging geeft ze ook wat zoete chocoladegeur prijs.
Waarschuwing: Verovert harten.
In de buurt van Monaco zagen we ze in het wild, samen met onder andere Rosmarinus, Cistus, Lavandula stoechas en Myrtus, mediterrane vegetatie van de zure grond dus.
Maar je kunt ze ook in Ierland tegenkomen.
De 'aardbeitjes' zijn hoewel wat droog en stevig prima eetbaar ze doen er een jaar over om rijp te worden. De struik is bladhoudend en ook bij ons voldoende winterhard. Deze compacte dwergvorm blijft fijn handzaam.
Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.
'Hugin' is de meest compacte, lage cultivar. Hij bloeit iets later dan de rest.
Het blad kleurt vuurrood in de herfst.
Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.
Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.
Doe de vogels en jezelf een plezier.
Speciaal voor bessen productie geselecteerde cultivar met grote, zwarte vruchten.
Het blad wordt in de herfst purperrood. Het is een Finse, zeer sterke cultivar die graag op vochtige gronden groeit. Appelbessen kunnen produceren en worden geplant in de volle zon of in de halfschaduw op allerlei grondsoorten, ook op drogere of vochtige plaatsen.
Heerlijk fruitige mediterrane 'cola' geur en fijn ingesneden grijs blad.
Mijmeringen en vakantiegevoel voor een verder toch ingetogen tuinier die weet met bladplanten te werken.
Ze verdragen diepe snoei over het algemeen goed die alsems en je mag er ook regelmatig in knippen als je zin hebt in een geurig klusje.