De bloemen doen een beetje aan een minaret denken. De puntige knop barst open en dan gaan de gele belletjes daar heel elegant uit hangen.
Uit zuid en centraal Europa tot en met de Kaukasus.
Ik zag ze samen met Santolina, Satureja, tijm en wilde lavendel in de bergen bij het zuid-Franse Forcalquer en oostwaards. zaait zich hier ook lekker uit. Leuk dus voor je mediterrane kruidenborder.

Een vaste knoflook, die meestal 12 tenen maakt rondom de bloeistengel. Wij 'zaaien' broedbolletjes dus meerdere planten per pot, geen dikke knoflook. Als je ze uit elkaar trekt en op rijen plant maken ze dikke tenen. In de lucht waar normaal de bloem zit ontstaan 'broedbolletjes' die je ook kunt eten of weer planten.
De grap zit in de stengels die met een zwierige krul 'ploink' zeggen.
Een zeer amusante plant zowel voor kinderen als voor kookgekken.

Onze bieslookcollectie is zeer verrijkt met deze sprookjesachtige witte.

Niet alle witte vormen zijn zo zuiver van kleur en deze is bovendien zeer groeikrachtig zodat je er ook in de keuken iets aan hebt. De bloemetjes zijn eetbaar en gebruik je natuurlijk als decoratie. Bieslook in een vaas is vanwege de geur helaas niet voor iedereen een succes.

Knip een elfje door je sla.

Tja, gewone bieslook dus.....

Een van de belangrijkste keuken of saladekruiden. Snijd er lekker veel van, dan groeit er ook veel terug.
Niet kapot te krijgen.
De bloemen mag je ook een keer eten, of als decoratie gebruiken.
Maar eerst trek je de bloem stelen er aan hun nek uit, wat die zijn te taai om te eten.

In grote groepen is dit een indrukwekkende bloeiende sierplant voor het najaar, punt.
Maar bovendien is het een onbekend en in Azië zeer geliefde groente of keukenkruid. Het blad is plat en heeft een aangename milde knoflooksmaak. De stervormige bloemen zijn zuiver wit. Daslook, maar dan sierlijk rechtopstaand op lange stengels en de hele zomer oogstbaar.

Massaal planten. Of uit budgettaire overwegingen elk tweede jaar scheuren tot je genoeg hebt.

Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.

Een fijne nieuwe met halfgevulde bloemen op relatief korte stelen.
De bloemen hebben een bijna wit hart met opvallende geel-oranje meeldraden. De rand van de bloem is donker roze. De maakt de bloemen zeer aansprekend.

Hefstanemonen plant je liever niet te kort voor de winter. Ze hebben even tijd nodig om goed te wortelen. Als je toch wat laat plant, bescherm ze dan de eerste winter met wat mulch.

Nog zo'n sprookjesplant van Elizabeth en Alasdair MacGregor die we kennen van de fantastische 'Wild Swan'.

De eerste bloemen zijn enkel, later worden ze halfgevuld.

Dit zijn precies de kleuren waar ik bij Anemone al zo'n 25 jaar naar zoek.

'Honerine Jobert' is een beproefde kruising (A. vitifolia x A. hupehensis japonica) uit 1858 met zuiver witte bloemen op lange stevige stelen en donkergroen blad.

Uiterlijk september planten zodat ze goed kunnen 'aanwortelen' voor de winter.

Klassieker met allure.

Heerlijk zacht romig zilver-roze, bijna witte bloemen uit zilveren knoppen.

Misschien wel de allermooiste roze met gigantische geweldige bloemen op stevige stengels.

Lieflijk verleidelijk.

Een zeer goed standaardras met excellente halfgevulde zuiver witte bloemen.

Groot en sterk en meer dan 18 jaar.

Plant ze vanaf het voorjaar tot uiterlijk begin oktober zodat ze voor de winter nog goed kunnen aanwortelen.

Daarna zijn ze uitstekend winterhard.

Een sterke soort met een lange bloeitijd.
Zachtroze enkele bloemen in schermen.

Ze vormt een uitdijende dichte pol.

Het blad is van onder behaard, vandaar 'tomentosa'.

Heel plotseling in de nazomer indrukwekkend aanwezig.

Deze in Ierland gevonden bijzondere vorm van bij ons inheemse Engelwortel heeft bijna zwart glimmend blad en is daardoor erg indrukwekkend.
Net als alle Angelica is ze monocarp (sterft na de bloei) maar wij planten meer per pot zodat je jarenlang bloei kunt hebben. Overweeg als control freak een keer zaad te oogsten. Voor de rest zaait deze dominee zich ook prima zelf uit.
Iedereen die ze ziet wordt daar hebberig van.

Geelvrees? Ik kom er nog op terug, dat is uit de tijd. Dit is gewoon een lekker warme kleur die we nodig hebben in ons klimaat. Het is 'just what the doctor orders'.

Deze en Tanacetum worden in de zomer winterklaar gemaakt. Je knipt ze in juli flink terug terwijl ze nog bloeien. Want het zijn zulke enthousiaste bloeiers dat zich soms kapot bloeien. Na de knip gaan ze lekker uitstoelen en opnieuw bloemen maken.
Verder een makkelijke plant met veel impact.

Uit Nederland bij Monksilver Nursery aangekomen onder de naam 'E.C. Buxton' en omgedoopt vanwege haar afwijkende mayonaise kleur omdat de bloemen bleker crème-wit verkleuren van zachtgeel.
Donkergroen filigrein blad. Een lang bloeiende plant voor een niet te natte plaats. In de loop van de zomer kan de plant het beste wat worden terug geknipt anders bloeit ze zich soms dood.
Je kunt ze ook voor de vaas knippen.

Sinds 1997 lukt het ons af en toe een partijtje van dit verrukkelijke tere plantje aan de praat te krijgen.
Ik vind ze geweldig, maar ze zijn dus niet al te makkelijk. Eenmaal volwassen kunnen ze zich redelijk redden en zich zelfs uitzaaien.
Plant haar op een open plek of in een rotstuintje.
Voor een diepe buiging geeft ze zelfs wat zoete chocoladegeur prijs.

Waarschuwing: Verovert harten.

Er bestaan een aantal verschillende kleurvarianten van de oorspronkelijk rood en groen met witte 'Nora Barlow' die in de middeleeuwen al bekend was al 'Rose Columbine'. De groeiwijze is verder identiek. 'Black Barlow' is, voor een goed verstaander was het al duidelijk, de bijna zwarte versie, statig op hoge vertakkende stengels. De gevulde pompon bloemen zijn net roosjes.
Ze zijn gezaaid dus wel wat variabel.

Eindelijk een 'Black Rose'.

Ook zo'n heerlijke stevige voor de overgang tussen zon en schaduw.

De bloemen staan fier op de stevige stengels. De kleur is bijzonder bruikbaar.

Net als de rest een prima snijbloem.

Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.

Het blad kleurt vuurrood in de herfst.

Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.

Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.

Doe de vogels en jezelf een plezier.

Appelbessen komen uit noordelijke streken en zijn dus zeer winterhard en gezond. De vitamine C rijke bessen rijpen in oktober / november en worden vooral verwerkt tot sap en snoep. De vogels lusten ze ook.

In de herfst verkleurt het blad fel oranjeood, vandaar de naam.

'Brilliant' is zelfbestuivend en heeft helderrode bessen en witte bloemen.

Heerlijke mediterrane cola geur en fijn ingesneden grijs blad.

Mijmeringen en vakantiegevoel voor een verder toch ingetogen tuinier die weet met bladplanten te werken.

Ze verdragen diep snoei over het algemeen goed die alsems en je mag er ook regelmatig in knippen als je zin hebt in een geurig klusje.

Een goed grijze selectie van Margery Fish zelf, de beroemde éminence grise en groot liefhebster van grijsbladigen.

De vrijwel onzichtbare bloemen storen niet. Flink snoeien is goed voor de plant.

Misschien wel de meest zilverbladige plant die we kennen en we kennen er nogal wat. Het blad blijft er in de winter aan. In het voorjaar flink snoeien en eventueel nog een keer in de zomer. Dan blijft ze mooi vol.

Dit is hem, gegarandeerd de echte gestekte Franse dragon. De proef om dit vast te stellen is een blaadje op de tong leggen, als het brandt zit je goed. Echte franse dragon kan niet worden gezaaid. Zaaien kun je alleen Russische dragon, dat is een woekerend onkruid met nauwelijks smaak dat ook nog veel te vaak als plant wordt aangeboden.
Natte winterkou kan Franse Dragon in de problemen brengen.

Voornaam keukenkruid.

Dit is zo'n handige vulplant zoals ze vroeger werden gebruikt als rustpunt in borders die toen nog zeer weldoordacht werden aangelegd naar het voorbeeld van grote tuindames zoals Margery Fish.

Grijs getand blad, pluimen onbeduidende grijswitte bloemetjes. Bladverliezend.

Dit is dus heerlijke betrouwbare grijzigheid die een beetje tuinier gewoon nodig heeft.