Een vaste knoflook, die meestal 12 tenen maakt rondom de bloeistengel. Wij 'zaaien' broedbolletjes dus meerdere planten per pot, geen dikke knoflook. Als je ze uit elkaar trekt en op rijen plant maken ze dikke tenen. In de lucht waar normaal de bloem zit ontstaan 'broedbolletjes' die je ook kunt eten of weer planten.
De grap zit in de stengels die met een zwierige krul 'ploink' zeggen.
Een zeer amusante plant zowel voor kinderen als voor kookgekken.

Tja, gewone bieslook dus.....

Een van de belangrijkste keuken of saladekruiden. Snijd er lekker veel van, dan groeit er ook veel terug.
Niet kapot te krijgen.
De bloemen mag je ook een keer eten, of als decoratie gebruiken.
Maar eerst trek je de bloem stelen er aan hun nek uit, wat die zijn te taai om te eten.

Eigenlijk een bolgewas, maar we hebben ze in potjes voor wie vergat de bollen voor de winter te planten. Ze blijven jaren staan en zaaien zich soms uit.

Vanwege die gekke sterretjes natuurlijk zeer geliefd. Het blad zie je nauwelijks.

Je kunt de 25 cm brede schermen prima drogen

In grote groepen is dit een indrukwekkende bloeiende sierplant voor het najaar, punt.
Maar bovendien is het een onbekend en in Azië zeer geliefde groente of keukenkruid. Het blad is plat en heeft een aangename milde knoflooksmaak. De stervormige bloemen zijn zuiver wit. Daslook, maar dan sierlijk rechtopstaand op lange stengels en de hele zomer oogstbaar.

Massaal planten. Of uit budgettaire overwegingen elk tweede jaar scheuren tot je genoeg hebt.

Toenemende culinaire belangstelling geniet deze beminnelijke beschermde inheemse plant. Denk daarbij in de richting van een knoflookachtige dressing voor bij de pannenkoek zoals we in Hongarije aten, daslook pesto voor over de pasta of gewoon door de aardappelpuree.
Als ze vochtig staan groeien ze snel tot heerlijke plakkaten. In de zomer zijn ze tijdelijk vertrokken, eind van de winter lopen ze weer uit met nieuw blad.

Zo sterk als een beren-look.

Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.

Een zeer goed standaardras met excellente halfgevulde zuiver witte bloemen.

Groot en sterk en meer dan 18 jaar.

Plant ze vanaf het voorjaar tot uiterlijk begin oktober zodat ze voor de winter nog goed kunnen aanwortelen.

Daarna zijn ze uitstekend winterhard.

Dille moet je eigenlijk op rijtjes zaaien om veel blad te oogsten. Als je een plant laat uitzaaien heb je jarenlang zaailingen maar dan niet in een rijtje. Je krijgt ze bij ons in een pot.

Lekker als kruid, maar ook heel sierlijk in de tuin en als veldboeket. Je kunt dille laten verwilderen in je vaste plantenborder.

Het is bovendien een van de beste Koninginnen Page lokkertjes.

Wie de echte engelwortel zoekt voor culinaire toepassingen, moet deze hebben.
Een heemplant met sprookjesachtige, archaïsche uitstraling. De hele plant inclusief bloemen is groen met rode stengels.
In Frankrijk wordt de stengelvoet versuikerd en als eetlust bevorderend snoep geconsumeerd. En wat wil je nog meer in Frankrijk, behalve eetlust?
Monocarp, dus laten uitzaaien. Ze houden zich gemakkelijk zelf in stand via zaad.

Deze in Ierland gevonden bijzondere vorm van bij ons inheemse Engelwortel heeft bijna zwart glimmend blad en is daardoor erg indrukwekkend.
Net als alle Angelica is ze monocarp (sterft na de bloei) maar wij planten meer per pot zodat je jarenlang bloei kunt hebben. Overweeg als control freak een keer zaad te oogsten. Voor de rest zaait deze dominee zich ook prima zelf uit.
Iedereen die ze ziet wordt daar hebberig van.

Kervel, hoort net als dille op rijtjes gezaaid. We hebben op die manier wel drie tot vier oogsten gehaald.

De smaak van deze echte kervel is heel mild en zacht. Roomse Kervel lijkt er wat op, maar heeft een dropachtige bijsmaak die niet door iedereen wordt gewaardeerd.

Kervel kan zich via zaad in stand houden.

Om je 'kruidenrekje' in de moestuin compleet te maken.

Selder wordt niet zo veel gebruikt, behalve in soepen waar het wat milder en beter toepasbaar is dan lavas.

Voor in je pompoensoep.

Eigenlijk is dit een vrij oud ras knolselder.

Het donkergroene blad is als je ze niet op een zet ook heel fijn en vooral erg aromatisch als bladselder.

De teelt van knolselder is een van de moeilijkste teelten. Je moet heel vroeg beginnen om een goede knol te oogsten. Deze planten zijn niet verspeend, het is nu ook te laat om dat nog te doen. Vanaf nu is dit een heerlijke bladselder.

Een zeer aromatische snijselder met donker groen blad.

Als je niet te diep snijdt kun je er meerdere keren van oogsten.

Het tweede jaar schieten ze door en dan wordt de smaak minder.

Als je twijfelt; peterselie of selder, neem dan deze milde selderselie die er een beetje tussenin zit.

Hij is meer geparfumeerd en minder scherp.

Voor salade en soep.

Delicaat lichtgekruld.

Gewone akelei maar, maar dan met zwarte bloemen met een witte kroon sierlijk aan bijzonder lange stelen.

De bloemen openen uit spitse donkere knoppen.

Veel te lang geleden weer dat we deze voor het laatst in ons sortiment hadden.

De moeder van alle Barlow's.

Bekend in de middeleeuwen onder de toepasselijke naam: 'Rose Columbine' (Akelei roos). De pomponvormige gevulde bloem aan elegante lange stelen verkleurt van groen tot rood met wit.
Alle andere Barlow-akeleien werden hiervan afgeleid.

Een beminnelijke bloem uit de middeleeuwen.

Dit is een woekergevaarlijk gewas. Het eerste jaar lijkt het mee te vallen maar na verloop van tijd gaat mierikswortel flink terrein veroveren. Pas dan kunnen ook weer wortels worden geoogst voor keuken gebruik. De stoffen in de plant zijn verwant aan mosterd gas. Het is niet de bedoeling ze in grote hoeveelheden als groente te consumeren.

Natuurlijk geweldig als smaakmaker en zeer gezond met mate.

Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.

Het blad kleurt vuurrood in de herfst.

Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.

Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.

Doe de vogels en jezelf een plezier.

Appelbessen komen uit noordelijke streken en zijn dus zeer winterhard en gezond. De vitamine C rijke bessen rijpen in oktober / november en worden vooral verwerkt tot sap en snoep. De vogels lusten ze ook.

In de herfst verkleurt het blad fel oranjeood, vandaar de naam.

'Brilliant' is zelfbestuivend en heeft helderrode bessen en witte bloemen.

Heerlijke mediterrane cola geur en fijn ingesneden grijs blad.

Mijmeringen en vakantiegevoel voor een verder toch ingetogen tuinier die weet met bladplanten te werken.

Ze verdragen diep snoei over het algemeen goed die alsems en je mag er ook regelmatig in knippen als je zin hebt in een geurig klusje.

Een goed grijze selectie van Margery Fish zelf, de beroemde éminence grise en groot liefhebster van grijsbladigen.

De vrijwel onzichtbare bloemen storen niet. Flink snoeien is goed voor de plant.

Misschien wel de meest zilverbladige plant die we kennen en we kennen er nogal wat. Het blad blijft er in de winter aan. In het voorjaar flink snoeien en eventueel nog een keer in de zomer. Dan blijft ze mooi vol.

Dit is zo'n handige vulplant zoals ze vroeger werden gebruikt als rustpunt in borders die toen nog zeer weldoordacht werden aangelegd naar het voorbeeld van grote tuindames zoals Margery Fish.

Grijs getand blad, pluimen onbeduidende grijswitte bloemetjes. Bladverliezend.

Dit is dus heerlijke betrouwbare grijzigheid die een beetje tuinier gewoon nodig heeft.

'Mondeo' is een vroeg en productief overwegend mannelijk ras dat ook geschikt is voor kleigrond en voor zowel gebleekte als groene teelt.

Op wat zwaardere grond kies je het beste voor de groene teelt. Groene asperges hebben meer smaak en ik eet ze daarom zelfs nog liever dan witte.

Asperges, voor door de pasta.