Dit is een van mijn favoriete mediterrane planten. Ze is betrouwbaar, heeft historie, is geneeskrachtig, heeft geweldig handgeveerd blad en een fantastisch diepe bloeikleur.
Deze ondersoort 'latifolia' is extra intens van kleur. Ze staat al vele jaren in onze tuin. De punten vriezen soms wat in, maar je moet ze toch elk voorjaar terugsnoeien. Als bij vlinderstruik, maar iets minder diep.
Iedereen is dol op haar.
Relatief vroeg bloeiend met bloemtrossen van 30 tot 50 cm in een heerlijke roze gerand wit.
Ook hier kun je een boompje van snoei voor de volle grond of in pot. Bind de plant daarvoor aan, top op de gewenste hoogte en snoei elk jaar stevig in.
Liefst warme muren van 3 tot 10 meter hoog bedekt ze ook zonder problemen.
Geurende diep gekleurde bloemen in tot 40 cm lange trossen.
Voor een warme muur, liefst wit zoals je ze bij Waterloo ziet, bijna huis aan huis.
Bloeit nadat het blad is uitgelopen.
Deze 'Szechuanpeper' komt wild voor in het oosten van de VS en Canada en is dus zeer winterhard. Het is een scherp gedoornde, kleine boom of meerstammige struik met fijn geveerd blad.
De vruchtjes zijn, net als bij Zanthoxylum piperitum, zeer scherp en prikkelend van smaak. De indianen kauwden er op tegen tandpijn. Tegenwoordig is het een geliefd keukenkruid. Ik ben er niet dol op, maar ik vind het fantastisch dat er een peper is die je zelf kunt kweken.
We kennen de specerij als staartpeper. Maar in dit geval is de struik waar de specerij aan groeit, hoewel nogal exotisch, bij ons uitstekend winterhard.
Aan de gang dus, over een paar jaar kun je deze zeldzame specerij en delicatesse per kg uitdelen.
De bast heeft bijzondere grote doorns. De smaak van de pepers is nogal prikkelend.