'Autumn First' is een Zwitserse verbetering van de klassieke 'Autumn Bliss' met betere ziekteresistentie en smaak.
Herfstframbozen worden uiterlijk maart tot de grond terug geknipt voor oogst van begin augustus tot eind september. Vanwege de late rijping hebben ze geen last van de larven van de frambooskever.
Je plant ze in rijen aan draad op 30 tot 40 cm van elkaar. Tussen de rijen houden we 120 tot 150 cm afstand.
'Autumn First' is de vroegste herfstframboos.
Deze framboos groet als een klein struikje en kan dus ook in pot. Ze heeft geen ondersteuning nodig. Je snoeit ze niet in het voorjaar, zoals herfstframbozen die op eenjarig hout vruchten maken, maar knipt in het najaar alleen de oude takken die hebben gedragen er uit.
De vruchten zijn zoet en aromatisch.
Letterlijk laaghangend fruit.
Tuinsnoep.
Een van de beste rassen van het moment. In de professionele teelt, met name biologisch het standaardras.
Zeer productief, ziekte resistent.
Aromatische niet te zoete langwerpige vruchten. Stevig en makkelijk te plukken.
Oogst vanaf juli.
Deze kruising van een wilde Amerikaanse framboos met de gewone is een spectaculaire doorbraak. Ze heeft een bijzondere, wat rokerige harsachtige sterk aromatische smaak en bevat, zoals de donkere vruchten verraden, veel anthocyaan. Zeer gezond en lekker dus. Het is een verbetering van 'Black Jewel' vanwege betere smaak, meer opbrengst en omdat ze als herfstframbozen op eenjarig hout draagt. In het voorjaar knip je haar dus tot de grond terug. Ze rijpen in augustus / september.
Daar is weer zo'n gekke ingewikkelde kruising. Helemaal duidelijk is haar genetische oorsprong niet. Dat is een vraag voor D. Jennings van het het Scottish Crop Research Institute waar ze in 1988 werd gevonden.
De paarse vruchten rijpen in de eerste helft van juni.
Qua smaak houdt ze het midden tussen braam en framboos. De vruchtjes zijn relatief klein. Ze is doornloos, maar niet bijzonder ziekteresistent, dat hoeft bij braambozen geen probleem te zijn.
Rechter James Harvey Logan experimenteerde omstreeks 1880 in zijn tuin in Santa Cruz met het zaaien van wilde bramen (Rubus ursinus). Enkele van zijn zaailingen bleken kruisingen tussen braam en framboos te zijn.
Loganbes draagt op tweejarig hout. Je snoeit dus elk jaar afgedragen takken tot de grond. Ze heeft niet-agressieve stekeltjes.
De bessen rijpen van augustus tot september en zijn zoet-zuur, lekker fris dus.
Een van de beste selecties die in 'East Malling' werden ontwikkeld voor massale aanplant. Maar helaas nog steeds maar weinig aangeboden. Makkelijk zoals het bekende onkruid; vlier. En nog leuker; de bessen zijn zeer geschikt om wijn van te maken.
Maar dan met prachtig glanzend donker purper blad, de hele zomer.
Ook van East Malling afkomstig maar later geïntroduceerd dan 'Black Beauty'; want hoe later op de avond; hoe schoner het volk.
Nog glanzender blad en bovendien heel fijn ingesneden.
Je mag er lekker veel in snoeien, maar moet toch zeker rekenen op 1,5 bij 2 meter.
Voor grote besopbrengst kies je beter een van de vruchtrassen.
Meer mooi dan nuttig.
Een weinig spectaculaire plant maar extra leuk als vergeten keukenkruid vanwege de nootachtige smaak van het fijne blad.
Ze blijft bloeien met kleine borstelige bolletjes indien tijdens de bloei terug gesneden.
Het decoratieve blad bevat veel vit. C en kan ook worden gebruikt als sjabloon om poedersuiker op bijvoorbeeld een cake te strooien.
Een zeldzame inheemse plant die vooral voorkomt op droge zandgronden in combinatie met Thymus pulegioides. Ze is geliefd bij bijen en hommels en waardplant voor de apollovlinder (die alleen in de bergen voorkomt) en de in Nederland zeer zeldzame wolfsmelkuil.
De Nederlandse naam is afgeleid van het Franse 'triquemadame'.
Een oersterke, makkelijke plant die veel wordt gebruikt op groendaken. (ook op onze bijenstal) Eetbaar, bijvoorbeeld in salades.
'Duke' is een professioneel vroeg rijpend en sterk groeikrachtig ras (USA 1987) onderscheiden met een Award of Garden Merit.
Ze bloeit laat, maar rijpt snel en regelmatig af met een goede kwaliteit grote vruchten.
Laat ze niet overrijp worden, dan kunnen ze te zoet en zelfs wat melig worden.
'Sunshine Blue' is een blad houdende, laag blijvende, late blauwe bes met roze bloemen.
Ze is op jonge leeftijd wat gevoeliger voor strenge vorst en staat daarom het beste wat beschut.
De vrij kleine, zeer zoete vruchten rijpen in augustus.
'Sunshine Blue' is volledig zelfbestuivend, maar andere rassen in de buurt zorgen voor een grotere opbrengst.
Miss Cherry vormt een compact bladhoudend struikje dat sierlijk bloeit van mei tot juli en vanaf juli tot februari sierlijke helder glimmend rode zoet-zure bessen maakt in volle trossen. De bessen hebben een hoog gehalte aan antioxidanten en vitamine C. De plant is zeer winterhard en ziekteresistent.
Wel een beetje gedoe aangezien we kalkrijke grond hebben. Maar ze wortelt oppervlakkig, dus een dun laagje veen kan volstaan. In pot met zure grond kan natuurlijk ook.
Een Zuid-Frans ras van A. Siebel dat het in ons soms wat kille klimaat uitstekend doet.
Zeer ziekte resistent en zelfs op minder zonnige plekken goed vruchtdragend.
Grote vruchten met een zachte smaak.
Geschikt als tafeldruif of voor wijn.
Snoei ze niet na januari, anders gaan ze bloeden.
'Heike' is een ziekteresistente heerlijk zoete pitloze roze-rode tafeldruif. De trossen hoeven niet te worden gekrent (uitdunnen). Oogstbaar vanaf begin september.
Het is een modern ras met een goede opbrengst.
Alle druiven zijn zelf bestuivend.
Ze moeten worden aangebonden, de uiteindelijke hoogte bepaal je daarmee zelf.
Snoei ze niet na januari, anders gaan ze bloeden.
Je ziet aan de kleur hoe heerlijk 'Heike' is.
Een van de allerlekkerste pitloze druiven.
Losse trossen, weinig ziekte gevoelig.
Zeer geschikt voor ons klimaat. Ook voor buitenteelt. Liefst wel op een warme zuidmuur. Een harde groeier.
Middengrote vruchten. Zoet van smaak, geschikt als tafel- en wijndruif en om te drogen.
'Katharina' is een aromatisch fris zoetzuur smakende roze-rode tafeldruif. Ze hoeft niet worden gekrent en rijpt vrij laat, in oktober, verspreid over enkele weken.
Het is een modern redelijk productief ras geselecteerd op smaak en ziekteresistentie.
Druiven snoei je in de winter tot uiterlijk half januari, anders gaan ze bloeden. Je kunt ze ook in de zomer snoeien om de trossen meer licht te geven. Ze zijn dol op kalk.
'Lakemont' is een pitloze zoete en aromatische tafel- of wijndruif.
Ze is ziekteresistent en geeft een hoge opbrengst in september.
Je mag ze krenten voor grotere bessen en ze rijpt beter als je in augustus het blad voor de trossen weg knipt.
Grote volle trossen, vol kleine zoete bessen.
Druiven snoei je in de winter, tot uiterlijk half januari.
Deze heerlijke druif is niet 'crunchy'.
Zeer zoet en heerlijk nootachtig van smaak. Vooral een tafeldruif maar uiteraard ook geschikt om een bijzondere aromatische wijn van te maken. Zoals die uit Riversaltes, Lunel en Frontignac.
Laat rijpend, dus graag op een warme zonnige plek of in de kas. Langerekte trossen.
Waarschijnlijk een van de oudste druivenrassen in cultuur.
Echte wasabi, eindelijk mogen we die na jaren gerucht ook hier aanbieden.
Die groene tubes voor je sushi, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Dat is nep. Echte wasabi is een sensatie. Je koopt er een speciaal peperduur raspje voor.
Het is niet een plant voor iedereen. Ze vereisen een beschutte standplaats, liefst een koude kas, schaduw en veel vocht.
Niet scherp, maar heerlijk zoet, mild en romig, dat is de echte. Ook het blad en de bloemen mag je eten. De wortel vergt 2 seizoenen. (Mits je niet te veel blad snoept.)
Deze 'Szechuanpeper' komt wild voor in het oosten van de VS en Canada en is dus zeer winterhard. Het is een scherp gedoornde, kleine boom of meerstammige struik met fijn geveerd blad.
De vruchtjes zijn, net als bij Zanthoxylum piperitum, zeer scherp en prikkelend van smaak. De indianen kauwden er op tegen tandpijn. Tegenwoordig is het een geliefd keukenkruid. Ik ben er niet dol op, maar ik vind het fantastisch dat er een peper is die je zelf kunt kweken.
Dit is hem dan, de echte Szechuanpeper. De schilletjes van de zaden geven een tintelende scherpe smaak met een vleugje citrus. Ik ben geen hele grote fan omdat ik niet vaak Aziatisch kook, maar vele anderen zijn dat wel. Misschien heb ik te zeer een mediterrane inslag. Het jonge, naar citrus geurende, blad wordt in Japen gegeten als groente. Peper uit eigen tuin is hoe dan ook fantastisch.
De zaden rijpen in augustus - september.
Had ik de scherpe doorns al genoemd?
We kennen de specerij als staartpeper. Maar in dit geval is de struik waar de specerij aan groeit, hoewel nogal exotisch, bij ons uitstekend winterhard.
Aan de gang dus, over een paar jaar kun je deze zeldzame specerij en delicatesse per kg uitdelen.
De bast heeft bijzondere grote doorns. De smaak van de pepers is nogal prikkelend.