Elaeagnus umbellata komt oorspronkelijk uit Azië maar is in Europa her en der genaturaliseerd. Ze kan op zeer arme grond nog goed groeien en omdat ze stikstof uit de lucht bindt, de bodem verrijken voor andere planten in de buurt. Ideaal dus voor voedselbossen. De middelgrote eetbare bessen hebben een bijzondere smaak.

Ze is zelfbestuivend, maar combinatie met een andere cultivar geeft een nog grotere opbrengst.

Deze Deense cultivar afkomstig van het gelijknamige eiland is een van de best rijpende en lekkerste vijgen voor ons klimaat.

De tot 6 cm lange geel - bruine vruchten hebben heerlijk sappig rozerood vruchtvlees.

Prima winterhard bij ons. In strenge winters vriezen de puntjes mogelijk wat in maar ze komt altijd sterk terug.

Zeer mooi diep gesneden klassiek vijgenblad.

Een soort doordragende geel-witte bosaardbei met een voortreffelijke smaak.

Zeer groeikrachtig en gewillig bloeiend.

Haal voor meer productie wel wat ranken weg en stek het tweede jaar van de ranken nieuwe planten voor oogst het derde jaar.

Laten verwilderen kan ook.

Alleen vogels zien er niets in.

'Rügen' is een oud Duits ras bosaardbei geselecteerd op productie, deze verbetering belooft zelfs nog iets meer opbrengst en minder ranken.

Het zijn geen kiloknallers en ze worden daarom ook niet of nauwelijks commercieel geteeld. Maar ze zijn natuurlijk fantastisch van smaak.
Je kunt ze het beste zien als gezonde bodembedekker waar in de zomer snoepjes aan groeien.

Elsanta is zo ongeveer het beste ras dat je in de supermarkt kunt aantreffen. Alleen zijn ze dan een dag eerder geplukt dan je in je eigen tuin zou doen. Dus lang niet zo zoet.

De vruchten zijn goed houdbaar, stevig en sappig en hebben een sterk aroma en goede smaak.

Niet helemaal ziektevrij, maar zeer productief.

Voor veel Duitsers die heerlijke aardbei uit hun jeugd. Tegenwoordig helaas weinig gekweekt. Prof. Otto Schindler uit Pillnitz won ze in 1925 en noemde ze naar zijn vrouw.
Kleine zeer aromatische vruchten met de smaak van bosaardbei maar dan nog zoeter. Fantastisch dus van smaak.

Per 5 planten moet je alleen bij deze er een andere vroege soort (liefst 'Ellianny') tussen planten voor bestuiving.

Gigantische, tot 8 cm grote smaakvolle zoete sappige vruchten van 100 gram.

De plant is zeer gezond en enorm productief.

Nadeel kan zijn dat vruchten soms aan een kant minder rijp zijn dan de andere kant.

Dit is een oud ras uit 1905 dat nu ook onder de moderne, wat populistische naam CherryBerry ® in omloop is.

De vruchten zijn door en door donker kers- tot bruin-rood. Ook het sap is donkerrood.

Ze rijpen midden vroeg en smaken zoals ze er uit zien: ouderwets lekker.

Doordragers geven over een lange periode vruchten. Als het weer mee zit heb je dus tot de herfst aardbeien (juli tot november).

De vroege rassen geven meer opbrengst in een korte periode. Van doordragers zet je misschien beter een wat langer rijtje als je een groot gezin hebt.

Goed van smaak, sappig, donkerrood.

De vruchten zijn subliem. Vooral zoet maar met de juiste dosis aroma.
Van de bloemen kun je in ieder geval stellen dat ze erg bijzonder zijn voor een aardbei. Mooi vinden mag ook.

Behandel ze als gewone aardbeien of plant ze als bodembedekker vooraan in een border.

Lekker gek.

'Leikora' is een rijkdragend vrouwelijk professioneel productie ras met smal zilver blad.
De bessen rijpen in september en zijn zeer rijk aan vit CAEKB... en geschikt voor consumptie maar je kunt ze ook voor de vogels laten hangen. Ze blijven dan tot eind januari kleurrijk.
Voor betere bestuiving heb je nog een mannelijke plant nodig, zoals: 'Pollmix'. Een per negen is voldoende.

'Nordbrau' is een bekend vroeg ras voor het brouwen van bier. Het is een sterke groeier. De hopbellen zijn rijk aan bitterstoffen, de grondstof voor bier, met 8-9% alpha-zuur.
Dit zijn uiteraard gestekte planten, dus altijd vrouwelijk. Mannelijke planten in de buurt zijn ongewenst omdat de bellen dan zaad vormen en te veel bitterstof.
Hop heeft ruwe stengels en groeit 12 cm per dag. Jaag ze een boom in.

De jonge scheuten worden als delicatesse gegeten.

Braaf soepenkruid van vroeger. Plantaardige bouillon. De planten kunnen het best zo lang mogelijk van de bloei gehouden door bemesting en regelmatig terug snijden. Dat verdraagt de plant prima.
Maggieplant heeft een sterke smaak die snel overheerst. Een echt keukenkruid dus, maar ach, als de bloeistengel eenmaal omhoogschiet is dat ook nog eens goed voor een heerlijk geurig boeket.

Door de Romeinen uit Iran gehaald.

Siberisch fruit dat het eigenlijk bijna een beetje te goed heeft in ons klimaat. Alles wat ze vragen is geen al te droge grond.

Als je een paar rassen door elkaar plant zetten ze nog beter vrucht.

De smaak houdt het midden tussen een kiwi en een bosbes. Het is een lichtzure vitaminebom waar je alle kanten mee op kunt.

De smaak van deze Siberische bessen is vergelijkbaar met die van Amerikaanse bosbes met een honing nasmaak en een bittertje, ze bevatten veel vitamine C en andere antioxidanten. De zaden vallen niet op als je ze eet.
De struik wordt 120 tot 150 cm hoog en is ook zeer geschikt als eetbare haag.
Voor elke grond, liefst in de zon en met veel organisch materiaal.

Blauwe honingbes bloeit in april en de vruchten rijpen in juni.
Rijp zijn ze ook van binnen paars-blauw, onrijp smaken ze bitter. Bij twijfel dus even proven, ze horen fris-zoet te zijn.

Ze zijn zelfbestuivend maar als je verschillende rassen bij elkaar plant dragen ze beter.

'Wojtjek' is een professioneel Pools ras.

De wondervrucht die volgens sommigen het eeuwige leven dichterbij brengt terwijl anderen wijzen op gifstoffen als atropine die bij de plantenfamilie (aardappel, tomaat) horen. Vast staat dat tussen al dat 'gif' heel veel gezonde vitamines schuil gaan en dat gif met mate ook heel gezond is.
Afkomstig uit China, warmte minnend. Ze groeit verwilderd in onze duinen. Gedoornde struik met smal zilver blad.
De vruchten zijn goed te drogen en lekker in salade.

Een van de meest geliefde zoet-zure appelrassen, oranje-geel van schil met roomwit vruchtvlees..
Appelrassen zijn niet, of weinig zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver.
'Elstar' is redelijk tot matig zelfbestuivend, nog betere bestuiving mag je verwachten van: 'Golden Delicious', 'James Grieve' of 'Jonathan'.

Gloster is een Duits ras met een aangename zoetzure smaak en goede bewaarbaarheid. Het is een vrij krachtige opgaande groeier die regelmatig moet worden gesnoeid, Ze is zeker als laagstam al op jonge leeftijd vruchtbaar.

Gloster is weinig ziektegevoelig en goed zelfbestuivend. Andere bestuivers zijn: 'Cox', 'Discovery', 'Golden Delicious', 'James Grieve' 'Pinova, 'Santana'.

Een grote fris zoetzure redelijk bewaarbare handappel met een fijne rode blos.

Appelrassen niet altijd zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver. 'Jonagold' is redelijk zelfbestuivend, een betere opbrengst mag je verwachten door er een van de volgende bestuivers bij te planten: Alkmene, Benoni, Discovery, Elstar, Gloster, James Grieve, Jonathan, Laxton Superb, Lombarts Calville, Melrose, Odin of Zoete Oranje.

'Kordona' neemt als zuilvorm weinig plaats in en kan zelfs in pot op het terras worden gehouden. Het is een fris zoet-zure handappel. De appels groeien op kort vruchthout dicht tegen de stam. Het boompje hoeft door die groeiwijze niet of nauwelijks te worden gesnoeid.
De rijpe appels zijn tot 4 weken bewaarbaar.
'Kordona' is enigszins zelf bestuivend. Bestuivers zijn vooral andere zuilvormen zoals 'Bolero', 'Green Cat', 'Polka' en 'McIntosh'.

'Selena' is een felrode handappel die ook geschikt is voor verwerking in bijvoorbeeld appeltaart. De smaak van het witte vruchtvlees is zoet. Het is een modern, ziekteresistent ras.

Ze is enigszins zelfbestuivend.
Betere vruchtzetting wordt verkregen door kruisbestuiving met onder andere 'Cox's', 'Elstar', 'Golden Delicious', 'James Grieve' of 'Summerred'.

Deze spectaculaire plant met architectonische kaliteiten komt wild voor in Zuid Europa, met name in de Alpen en de Pyreneeën vaak in combinatie met Calamagrostis arundinacea. In Catalonië eet men het blad rond St. Jan in salade. (Pas op voor verwisseling met andere schermbloemigen.) In de loop van de zomer gaat ze net als Ferula in rust.
Niet uit Peloponesië dus, maar uit onze zuidelijke bergen.
Altijd leuk om tijdens rondleidingen door de tuin deze naam even te laten vallen.

Het sierlijk lichtgroen vijgenblad verraadt verwantschap.
Vruchten beginnen groen-rood en kleuren later bijna zwart. De op bramen lijkende vruchten zijn zacht en zeer zoet. Eet ze rijp, liefst van de grond geraapt.
Een sierlijke, prima winterharde kleine boom.

Enige minpuntje is dat de vruchten vlekjes op terrasstoelkussens kunnen veroorzaken. Je luie stoel zet je beter onder een andere boom.

'Kordia' is een zuilvormige, goed zelf bestuivende zoete kers met een diep rode, bijna zwarte kleur.

De kersen rijpen in juli en zijn heerlijk zoet en aromatisch van smaak.

Snoei 'Kordia' in het voorjaar in een zuilvorm en laat daarbij korte horizontale takjes ongemoeid. Hierdoor kan de uiteindelijke hoogte van het boompje op 2 tot 3 meter worden gehouden.