Dit professionele ras verdraagt warmte goed en kan daarom ook in de zomer worden geteelt voor oogst in juni / juli. Door de warmte vormen bloemenkolen soms geen vaste krop. Ze rijpt in 68 dagen, dus snel en vormt uniforme iets platte kolen die redelijk zelfdekkend zijn. (Als de krop begint te rijpen dek je deze af door een blad naar binnen te buigentot de nerf breekt.)

plantafstand: 75 x 55 cm

Dit is een snel groeiend ziekte resistent ras ontwikkeld voor de professionele (biologische) teelt.

Uitplanten in mei en oogsten, van onder naar boven, van oktober tot eind november of zo lang de voorraad strekt.

Aanbevolen plant afstand is 75x40 cm. 

Bomvol gezondheid en zoet met een bittertje.

Veldras met gevulde roomzachte abrikoos oranje kleuren.

De bloemen eet je door de petalen uit de bodem te trekken en deze over je salade te strooien. Reinigt de grond van aaltjes en verjaagt mieren.

Zaait zich makkelijk zelf weer uit

Deze prins onder de eetbare bloemen heeft heel veel bloemblaadjes die van onder kastanjebruin zijn.

Calendula is afgeleid van kalender omdat ze in zuidelijke streken bijna jaarrond kunnen bloeien. bij ons was het ook bijna zo ver tot een late uithaal van de winter ze om zeep hielp.

Geen ramp, ze vormen genoeg zaad en zaaien zich meestal zelf uit.

Wij trekken de bloemblaadjes uit de bloembodem en strooien deze over de sla. Zo is Calendula een uitstekend aperitief, het helpt de spijsvertering op gang.
Er wordt ook helende zalf van gemaakt.

Dit is een sierlijke citroen gele gevulde vorm.

Evengoed eetbaar en heilzaam.

Dit inheems klokje groeit van nature graag op kalkhoudende zandige leem langs de rivieren en in Zuid Limburg.

Het blad kan rauw worden gegeten in salades, de wortel, die een beetje op radijs lijkt, kan vanaf oktober de hele winter worden geoogst.

Een leuke natuurlijke plant als bron van voedsel heeft de perzikkruiduil (Melanchra persicariae) de oudste rechten.

Uit Mexico of de VS, dat is niet helemaal duidelijk en best behoorlijk scherp voor een gele.

Vruchten ongeveer 15 cm lang.

Een sierlijk en rijk dragend pepertje met ongeveer 4 cm grote bolronde vruchten.

Ze zien er heerlijk uit als ze rijp zijn met hun chocolade bruine rood.

Ze zijn best heel behoorlijk scherp en hebben ook aardig wat vlees.

Met een volle, een beetje rokerige smaak.

'Chiluacle Negro' is een zeer oud ras met onregelmatige vruchten. Zelfs de Azteken zouden ze al hebben gekweekt.

Ze smaken zoals ze er uitzien; naar chocola, zoet, fruitig, met een vleugje tabak.

Ze zijn niet erg scherp. De capsaïcine zit vooral in de zaadlijsten.

Het ras dreigt verloren te gaan. Dus verzamel zo veel mogelijk zaad.

Een milde Jalapeño, ontwikkeld door een Texaanse universiteit. (TAM)

Blinkt uit in ziekteresistentie, vroege en hoge productie en compacte groei.

Een mooi glanzende dikvlezige vrucht met bartjes. Volgens mij ideaal voor Salsa's en sauzen, maar dat moet ik nog uitproberen.

Giuseppe en Angella Nardiello immigreerden in 1887 met hun dochtertje Anna vanuit het Zuid Italiaanse Ruoti naar Naugatuck, Connecticut en brachten deze kostbaarheid mee.
Deze 25 cm lange bakpaprika is zeer rijk van smaak, vruchtbaar en ook uitstekend geschikt om te drogen.

Iedereen weet hoe compromisloos Italianen zijn als het om kwaliteit gaat en gelijk hebben ze.

Een tot 35 cm lange peper oorspronkelijk uit Italië door immigranten naar Canada meegenomen.

Joe Sestito uit New York is de naamgever en Dr. Carolyn Male bracht het ras in 1996 binnen bereik van een breder publiek.

Het is een aangenaam milde, zeer productieve peper.

Een fantastisch oud Italiaans landras met reusachtige vruchten.

De purperen punt is voor mij een indicatie voor rijk aroma en dat maakt ze ook waar.

Groen zijn ze eetbaar maar wel een beetje bitter.

De vruchten zijn tot 25 cm lang.

De 3,5 tot 5 cm grote vruchtjes van deze donkerbladige peper rijpen relatief vroeg.
Ze verkleuren van heel donker paars naar donkerrood en zijn zeer aromatisch, zoet en mild scherp.
De plant blijft relatief compact zodat ze ook prima in pot kan worden gehouden.

Pepers geven de beste opbrengst in een koude kas, maar kunnen ook in de volle grond. Als je ze binnen vorstvrij overwinterd kun je ze overhouden.

Een kleine hartvormige peper.
Veel scherper dan je in sommige beschrijvingen tegenkomt, dus pas even op voor je er in hapt.

Echte peperfans vullen ze en eten ze in twee happen op. Ze zijn zoet en best heel pittig dus wat ons betreft zijn ze daarvoor wat te scherp. Wel goed bevleesd ook.

Ze worden buiten goed rijp, liefst op een warme plek. In de kas doen ze het nog beter. Een meter tussen de rijen, 50 cm in de rij.

De vrij kleine vruchten zijn scherp van smaak en langwerpig, puntig van vorm, eerst groen, bij rijping overgaand in rood. Bij voorkeur onder glas telen en de grond goed bemesten.

Zaaien: in maart binnen in een bakje bij minimaal 20 graden opkweken. Overplanten in potjes en eind april - mei uitplanten op 50 x 50 cm. Snoeien en opbinden is niet nodig.
Oogst: september - oktober.
Geschikt om te drogen.

Voor de liefhebbers van extreem heet: Dit Amerikaanse monster is 800.000-1.000.000 Scoville. En dat is behoorlijk heet.

Het best in een kas te telen mede omdat de takken vrij broos zijn. Zorg bij buitenteelt ervoor dat ze goed aangebonden en ondersteund worden. Pepers in pot kunnen binnen worden overwinterd op een warme lichte plaats.

Extreem hete peper van een fruitige smaak. Het is een soort wapenwedloop; hoe heter hoe beter. Met 1.000.000 Scoville scoort deze behoorlijk. Ik ben er voorzichtig mee wanneer ik sambal maak, een klein beetje van deze in je saus maakt haar voor de meeste mensen oneetbaar. Leuk die fruitige smaak, maar je zet wel tegelijk een vlammenwerper op je smaakpapillen.

'Scorpion' slaat op het stekeltje onderaan de vrucht.

Er zijn verschillende soorten kastanjes die eetbaar zijn: Europese, Chinese, Amerikaanse en Japanse.

De opbrengst is van alle soorten vergelijkbaar.

De Amerikaanse heeft een betere smaak en bevat het meeste vet en eiwit, de Chinese laat zich beter pellen.

Zou je eigenlijk gewoon direct op rijtjes moeten zaaien.

Het risico van planten is dat je snel die prachtige bloemetjes gaat zien en dus zaad mag verwachten. Maar dit professionele ras voor bladproductie schiet niet snel door.

In ieder geval erg lekker voor liefhebbers, heb je al eens pesto gemaakt van koriander met knoflook? Sensationeel...

Hazelaars zijn makkelijke struiken die zichzelf, of elkaar over grote afstanden via de wind bestuiven. Ze zijn een goede en vooral zeer vroege bron van stuifmeel voor bijen en andere nuttige insecten.

Snoei bij een oude struik om de paar jaar oude takken helemaal tot de grond terug. Verder hem je er geen omkijken aan.

'Cosford' draagt al op jonge leeftijd en geeft heerlijke zoete hazelnoten.

Als je een hazelaar wil planten voor de noten dan is dit een goede keus. Ze geeft laat; eind september-oktober een goede opbrengst van zeer grote glanzende vruchten.
Omdat mannelijke en vrouwelijke bloemen niet tegelijk bloeien hebben hazelaars veel baat bij een bestuiver. Goede bestuivers voor deze zijn: Lange Spaanse', ´Cosford´ en ´Webb´s Prize Cob´.
Maak je hier niet te druk over, meestal zorgt een wilde zaailing in de buurt ook prima voor bestuiving.

Grote, heerlijk zoete noten in clusters van 2 of 3, soms meer.

Goede bestuivers voor deze zijn: 'Halle'sche Riesen' en ´Cosford´ maar ze zijn ook voldoende zelfbestuivend.

Lekker een winter voorraadje aanleggen.

Een zeldzaam oud ras met een spannende schil en oranje vruchtvlees.

Geroemd om haar smaak en ook gewoon prachtig.

Ook deze liefst onder glas of in een foliekas telen.

In de rubriek exotische groenten, of toch fruit, dit gekke ding dat iedereen een keer gezien moet hebben.
De smaak houdt het midden tussen komkommer en meloen, visch noch vlees zou je kunnen zeggen. Maar wat zijn ze prachtig. In een onverwarmde kas is het een gemakkelijke teelt.
Oorspronkelijk uit Afrika waar ze in elk stadium wordt gegeten voornamelijk als dorstlesser. Eventueel met wat zout of suiker.