Daar is weer zo'n gekke ingewikkelde kruising. Helemaal duidelijk is haar genetische oorsprong niet. Dat is een vraag voor D. Jennings van het het Scotsh Crop Research Institute die haar in 1988 vond.
De paarse vruchten rijpen in de eerste helft van juni.
Qua smaak houdt ze het midden tussen braam en framboos. De vruchtjes zijn relatief klein. Ze is doornloos, maar niet bijzonder ziekteresistent, dat hoeft bij braambozen geen probleem te zijn.

Een klasse apart; de kruising van Californische braam (R. ursinus), framboos en loganbes. Rudolph Boysen maakte deze kruising in 1923.

Zachtzure bijna zwarte vruchten.

Ze groeit als een braam, maar dan doornloos en smaakt als een braamboos.

Aanbinden.

De is de mildste zuring die ik ken. Het blad is bijna zo zacht als dat van sla.

Het friszure groene blad heeft de vorm van een wapenschild.

In Nederland, de meest Noordelijke vindplaats, is ze zeer zeldzaam, ze staat daarom op de rode lijst. In Zuid Europa is ze vrij algemeen.

Wacht even, het is een zurig, maar ook een van de mooiste bladsierplanten die ik ken!. De schoonheid en kracht van deze plant verbazen mij al jaren. Zowel in de zomer als de wat zachtere winter. De blaadjes zijn zilveren wapenschildjes die een dichte heuvel vormen. 'Silver Shield' groeit fors uit, maar woekert niet, zaait zich vrijwel niet uit en stelt ook geen bijzondere standplaatseisen. Het blad kan ook culinair worden gebruikt, nee, is zelfs de beste culinaire zuring vanwege het zachte blad.

Appelwortel komt net als de aardappel uit de Andes. De wortels kunnen rauw, gestoomd of gebakken worden gegeten. Ook het blad wordt gegeten en er wordt in sommige landen thee van gezet tegen suikerziekte.
Rauw zijn ze fris en knapperig als appel.
Net als bij aardappel overwinter je de knollen binnen om een deel in het voorjaar weer terug te planten. Geen zetmeel, geen suikers maar inuline, een voor diabetici minder belastende zoetstof
Per plant kun je tot wel 10 kg wortel oogsten.

Het enige knolgewas onder de Lamiaceae. De knolletjes kunnen rauw, gedroogd, of gebakken worden gegeten. Ik heb ze wel eens gedroogd, als snack mogen proeven.
Ze zijn eenmaal uit de grond vanwege hun dunne schil niet lang houdbaar. Laat ze in de winter in de grond zitten en oogst naar behoefte of bewaar ze in vochtig zand.
De opbrengst is ongeveer een kg per m2.
Net als aardpeer neigt ze te woekeren.
In China komt ze voor tot 3200 meter, dus ook bij ons is ze uitstekend winterhard.

Dit is hem dan; die mythische plant. 100 keer zoeter dan suiker.
Wel leuk, af en toe zo'n blaadje kouwen terwijl je door de tuin struint.
Coca en Pepsi Cola worden hier nu ook mee gezoet. Van de suiker maken ze voortaan de flessen.
Door de groene smoothie spreekt voor zich.
Cheffies zoals Claude en Hermine kunnen er mee toveren.
Vorstvrij overwinteren. (een beetje vorst verdragen ze). Liever niet laten bloeien.

Borage bloemetjes uit Oost Europa, maar dan met leuk gekrulde slipjes aan de bloemblaadjes. Gedraaid zoals de propellertjes die we als kinderen op de kermis wonnen. Bloeit vroeg voordat het grote blad verschijnt. Bloem, blad en wortel worden in Turkije gegeten als 'aci hodan'.
Ze woekert een beetje met rhizomen, dus een goede bodembedekker zelfs voor droge schaduw.
Voor een rijk onbekomkommerd schaduw plekje.

Net als 'Emblue' een compacte bossige struik die ook in pot kan worden gehouden.

Matig grootvruchtig maar redelijk zelfbestuivend hoewel kruisbestuiving grotere vruchten geeft.
Een hybride ras met een zeer goede smaak ontstaan uit de kruising van Vaccinium corymbosum met Vaccinium angustifolium.

Klein maar fijn.

Amerikaanse bosbessen zijn geen bosbessen die het alleen op zeer zure grond goed doen. Ze verdragen ook onze Limburgse kalkgrond al jaren prima. Probleem is vooral dat ze stikstof alleen kunnen opnemen in pure vorm. Wij geven dat in de vorm van melasse korrels en mulchen met houthaksel.
Ze zijn zelfbestuivend en dragen goed.
'Bluegold' is een stevige groeier met middelgrote zoete bessen die in juli en augustus rijpen.

Veenbessen groeien zodevormend, kruipend met tot 2 meter lange stengels. De vruchten zijn zeer rijk aan antioxidanten. Het is het wetenschappelijk bewezen wondermiddel bij blaasproblemen.
Ze vragen vochtige zure grond en zijn verder niet veeleisend.
Meestal verwerkt gegeten, als in 'cranberry sauce', jam, of sap.

Een superfruit.

Echte wasabi, eindelijk mogen we die na jaren gerucht ook hier aanbieden.
Die groene tubes voor je sushi, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Dat is nep. Echte wasabi is een sensatie. Je koopt er een speciaal peperduur raspje voor.
Het is niet een plant voor iedereen. Ze vereisen een beschutte standplaats, liefst een koude kas, schaduw en veel vocht.
Niet scherp, maar heerlijk zoet, mild en romig, dat is de echte. Ook het blad en de bloemen mag je eten. De wortel vergt 2 seizoenen. (Mits je niet te veel blad snoept.)