Redcats' is een mooie rode appel met een zoete smaak met een klein zuurtje.
Ze is niet volledig zelfbestuivend plant daarom bijvoorbeeld 'Suncats', 'Greencats' of een andere zuilvormige appel in de buurt.

Zuilvormige appels worden 30 tot 40 centimeter breed en groeien nauwelijks in de hoogte. Ze kunnen in pot op het terras, maar dat betekent wel regelmatig bijmesten en water geven. In de volle grond heb je er geen omkijken naar.

Daar is ie dan, de legendarische oudhollandse winterappel. De kleine rode zoet-zure vruchten hebben spikkels die doorlopen in het vruchtvlees. Ze zijn goed bewaarbaar, tenminste tot de kerst.
'Sterappel' is maar matig zelfbestuivend.
Goede bestuivers zijn onder andere: 'Brabantse Bellefleur', 'Court-Pendu', 'Cox's Orange Pippin', 'Dubbele Rode Bellefleur', 'Glorie van Holland', 'James Grieve', 'Lombarts Calville', 'Ontario','Rode Dijkmanszoet'en 'Transparent Jaune'.

Een archetypische vrucht die iedereen kent. (toch?) En ze bewijst dat we veel meer uit de natuur kunnen eten dan op het eerste gezicht aantrekkelijk lijkt. Je moet alleen even weten hoe. Bij de mispel weet iedereen dat ze rot moeten zijn. Maar bedoeld wordt eigenlijk; bevroren. Na een paar nachtvorsten worden ze zoet.
Het is een gemakkelijk zelfbestuivend klein boompje of struik. Een keer in de paar jaar snoeien is voldoende.

Helaas te groot voor verzending.

'Westerveld' is een vorm met grotere zachtvlezige vruchten.

Het is een kleine archetypisch grillige gezonde en gemakkelijke boom die zich zelf bestuift.

De vruchten zijn pas rijp en zoet na een aantal nachtvorsten.

In het voorjaar rijk bloeiend met ook voor nuttige insecten aangename witte bloemen.

We hebben er nog maar een paar jaar ervaring mee. Maar het ziet er naar uit dat deze wat sterker is dan andere rassen, koud weer beter verdraagt en redelijk goed binnen kan overwinteren.

Ze heeft relatief klein blad en bloeit wit met een vleugje roze. De geur heeft citrustonen.

Fijnbladig, compact en heerlijk.

Een dwerg basilicum met fijn klein groen met purper blad en donkerroze bloemen.

Een ontzettend lekker geurende potplant met sierlijk blad en leuke bloemen. Natuurlijk ook in de keuken te gebruiken, maar misschien is dat jammer van het leuke blad.

Het zijn gestekte vaste planten die je binnen, warm en licht, kunt overwinteren.

Deze gestekte vaste basilicum verdraagt koude beter dan de gezaaide rassen die al bij plus 10 beginnen te 'bevriezen'. Maar hij is absoluut niet winterhard. Binnen overwinteren dus als je hem wil overhouden.
Hij lijkt sterk op 'Magic Mountain' maar blijft lager en heeft een iets andere kleur.
De bloei is net zo fantastisch.
De smaak is wat minder dan die van klassiekers zoals 'Genovese' en 'Marseillais'.
'Magic Blue' is een fantastisch geurende en sierlijke potplant die je bovendien in de keuken kunt gebruiken.

Een vaste basilicum. Niet alleen keukenkruid, maar bovendien een prachtige bijzonder rijk bloeiende en zalig geurende potplant met sierlijk purper getekend blad.
Deze gestekte planten verhouten en zijn veel sterker en koude bestendiger dan de gezaaide. Knippen om ze van de bloei te houden ga je hoe dan ook verliezen.

Snel weer weelderig bloeiend.
Binnen overwinteren boven 15 graden.

Een verbetering van de traditionele Thaise Basilicum. Donker groen blad met contasterende donkerrode stelen en knoppen waar weer bijna witte bloemen uitkomen. Wordt aan tafel vers toegevoegd aan curries en noodle-gerechten. Anijs-achtige smaak. All-American winnnaar van 1997.

Kaneelbasilicum is gewone Genovese maar dan extra extra sterk. De tuinman van Sai Baba gaf ons via via deze als 'heilige' basilicum wat officieel niet klopt. Maar goddelijk zijn ze allemaal.

Deze is extra sterk geurend en dieper gekleurd.

De geur alleen is eigenlijk al genoeg.

Deze gestekte basilicum is speciaal voor de professionele teelt geselecteerd op koude bestendigheid. Zoals ik elders schreef: Basilicum bevriest al bij plus tien. Deze kan dus iets meer hebben.
Dat wil niet zeggen dat 'Coldasil' winterhard is. Je zet haar nog steeds het beste in een pot.
Ze bloeit niet snel waardoor je er langer van kunt oogsten.
De smaak is vergelijkbaar met 'Genovese'. Het blad is wat dikker en steviger.

'Genovese' is het belangrijkste ras voor keukengebruik. Grote zachte bladeren, zeer geschikt voor culinair gebruik. Snelgroeiend en bijzonder goed van smaak.

Doordeweekse basilicum zeg maar.

Basilicum heeft veel warmte nodig en geen direct fel zonlicht. Water geef je ze het beste via een schoteltje onder de pot om stengelrot te voorkomen.

Dit is een vaste, maar nog niet winterharde.

De gestekte basilicums verhouten een beetje en zijn veel sterker dan gezaaide.

Je kunt deze gestekte basilicum binnen overwinteren. Zaad wordt niet gevormd door deze gestekte plant.
Binnen overwinteren boven 15 graden.

Goed van smaak, heerlijk witte bloemen.

Als de bladkleur er toe doet dan is dit wellicht wat je zoekt.

Dit komt niet in mijn caprese, maar voor gemengde bladsla en broodjes gezond is dit in smalle reepjes een geweldige aanwinst.

Een vleugje anijs in geur en smaak.

In pot houden, warm en vochtig, niet in de felle zon.

Nou, daar is hij dan, de eerste bontbladige basilicum.

Een vaste gestekte soort, je kunt ze dus warm binnen overwinteren. Deze is wel behoorlijk smetgevoelig, dus wees voorzichtig met water. Geef het liefst via een schoteltje onder de pot.

Bijzonder sterk van geur. Geweldig in de keuken.

Verbeterde 'Dark Opal'; het blad is dieper rood en het rood is stabieler.

Plant deze niet voor de sier, daarvoor kun je beter Shizo of Japanse peterselie planten.

Want rode basilicum is minder sterk dan groene.

Plant deze als je heerlijke rode reepjes door je salade wil.

De citroengeur is aangenaam maar subtiel aanwezig bij deze redelijk stevige echte basilicum met een twist.

De geur lijkt op die van Citrus bergamia (van de Earl Grey thee) of bergamot.

Het blad is een beetje mat grijsgroen.

Een ouwe trouwe al, een klassieker.

Kroes is mooi, plat is lekker. Topkoks weten hoe heerlijk zoet Italiaanse peterselie is. Ik zou nog verder willen gaan, wanneer je echt drastisch wilt schiften: aan de peterselie herken je de kok.
Als ze na de winter bloeien worden ze een beetje bitter, maar deze kan zich wel in stand houden door zelf uitzaai.

Wellicht het allerbelangrijkste keukenkruid dat er is.

Nog een keer: peterselie is het allerbelangrijkste keukenkruid dat er is. In de rijke plattelands keuken komt het dagelijks op tafel. Mijn Duitse tante heeft een zeer grote moestuin, alle bedden zijn er omzoomd met deze peterselie. Ze produceert er tonnen van. Voor de winter legt ze peterselie in, in zout. Invriezen voor de winter kan natuurlijk ook.

Persoonlijk vind ik de platte lekkerder.

Dit saladekruid groeit het liefst op zoute plekken zoals aan de kust of in de stad.

Als je het op rijke moestuin grond teelt blijft het leuke blad veel malser dan in het wild.

Rijk aan vitamine A en B1 en vol antibacteriële stoffen.

Het blad heeft een traag startende maar aangename noot smaak.

'Tros Oranje' is een productief oud ras met kleine vruchten. Ze is prima zelfbestuivend, maar kruisbestuiving met andere rassen geeft nog meer opbrengst.

Ze zijn heerlijk zoet en geschikt voor verwerking of verse consumptie.

Snoei ze vooral de eerste 5 jaar niet, daarna sporadisch, na de oogst. Neem daarbij takken helemaal weg om een open kroon te houden.

We willen altijd iets aparts toch? Dit oude Duitse ras van voor 1785 is niet alleen bijzonder van kleur, maar ook zeer smaakvol en productief. Oogst: begin juli.
Het is geen zelfbestuiver. Zorg dus voor een ander kersenras binnen een straal van 100 meter. Goede bestuivers zijn bijvoorbeeld:
'Early Rivers', 'Wijnkers', 'Dubbele Meikers', 'Hedelfinger', 'Regina', 'Rheinische Schattenmorelle', 'Stella', 'Schneiders Späte Knorpelkirsche', 'Sylvia', Donissens Gold' en Sweetheart?

Alleen al vanwege de naam maar ook vanwege de fabuleuse smaak zijn we dol op de reausachtige, stokoude 'Schneiders Späte Knorpelkirsche' in onze schapenweide. 'Dönissens', omstreeks 1824 in Duitsland gevonden, is net zo lekker en ook goed productief. De oogst is relatief laat; vanaf eind juli. Bestuiving kan met de meeste andere rassen uitgezonderd 'Kordia' en 'Techlovan'.

De beste gele.

'Kordia' is een zuilvormige, goed zelf bestuivende zoete kers met een diep rode, bijna zwarte kleur.

De kersen rijpen in juli en zijn heerlijk zoet en aromatisch van smaak.

Snoei 'Kordia' in het voorjaar in een zuilvorm en laat daarbij korte horizontale takjes ongemoeid. Hierdoor kan de uiteindelijke hoogte van het boompje op 2 tot 3 meter worden gehouden.

'Regina' is een kruising uit 1981 van 'Schneiders Späte Knorpelkirsche' (dat zijn de grote kersenbomen op onze kwekerij) met 'Rube'. De kersen hebben een bijzonder goede smaak en aroma en weinig last van barsten, ze rijpen relatief laat, eind juli.
Ze is zelfbestuivend, maar andere kersenrassen in de buurt geven meestal een wat hogere opbrengst.
Dit zijn kleine boompjes, dus goed te verzenden. Omdat ze laag veredeld en als zuilvorm gekweekt zijn blijven ze klein.