Deze zeldzame witte vorm van bieslook kun je natuurlijk gewoon gebruiken in de keuken. Maar nu heb je er ook nog eens maagdelijk witte eetbare bloemetjes bij.

Die knip je gewoon mee af want er blijven nieuwe komen.

De sprieten zijn minder recht dan bij gewone bieslook. Wat mij doet vermoeden dat het mogelijk niet schoenoprasum mag heten. Maar het zit er wel dichtbij.

Bijzondere bieslook uit Corsica.

In grote groepen is dit een indrukwekkende bloeiende sierplant voor het najaar, punt.
Maar bovendien is het een onbekend en in Azië zeer geliefde groente of keukenkruid. Het blad is plat en heeft een aangename milde knoflooksmaak. De stervormige bloemen zijn zuiver wit. Daslook, maar dan sierlijk rechtopstaand op lange stengels en de hele zomer oogstbaar.

Massaal planten. Of uit budgettaire overwegingen elk tweede jaar scheuren tot je genoeg hebt.

Toenemende culinaire belangstelling geniet deze beminnelijke beschermde inheemse plant. Denk daarbij in de richting van een knoflookachtige dressing voor bij de pannenkoek zoals we in Hongarije aten, daslook pesto voor over de pasta of gewoon door de aardappelpuree.
Als ze vochtig staan groeien ze snel tot heerlijke plakkaten. In de zomer zijn ze tijdelijk vertrokken, eind van de winter lopen ze weer uit met nieuw blad.

Zo sterk als een beren-look.

Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.

We zagen ze in een natuurgebied in de buurt van Nice met uitzicht op zee voor het eerst samen met Lavandula stoechas, Myrtus en Rosmarinus. Wat vooral opvalt is dat de plant tegelijk zowel rijpe vruchten als bloemen heeft. De vruchten rijpen zeer traag. De vruchten zijn eetbaar maar nogal smakeloos, melig en hard.

Ze zou redelijk kalk-tolerant zijn, maar geeft de voorkeur aan zure grond.

Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.

Het blad kleurt vuurrood in de herfst.

Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.

Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.

Doe de vogels en jezelf een plezier.

Speciaal voor bessen productie geselecteerde cultivar met grote, zwarte vruchten.

Het blad wordt in de herfst purperrood. Het is een Finse, zeer sterke cultivar die graag op vochtige gronden groeit. Appelbessen kunnen produceren en worden geplant in de volle zon of in de halfschaduw op allerlei grondsoorten, ook op drogere of vochtige plaatsen.

Appelbessen komen uit noordelijke streken en zijn dus zeer winterhard en gezond. De vitamine C rijke bessen rijpen in oktober / november en worden vooral verwerkt tot sap en snoep. De vogels lusten ze ook.

In de herfst verkleurt het blad fel oranjeood, vandaar de naam.

'Brilliant' is zelfbestuivend en heeft helderrode bessen en witte bloemen.

'Mondeo' is een vroeg en productief overwegend mannelijk ras dat ook geschikt is voor kleigrond en voor zowel gebleekte als groene teelt.

Op wat zwaardere grond kies je het beste voor de groene teelt. Groene asperges hebben meer smaak en ik eet ze daarom zelfs nog liever dan witte.

Asperges, voor door de pasta.

Zo'n feestelijke ouderwetse plant waar heel veel mee kan. Ik zag ze voor het eerst lang geleden groeiend op een muur in Zuid Frankrijk. Je kunt ze laten verwilderen in een berm maar ook in een prairie of gewone border doet ze goed mee.

Het blad is rauw en gekookt eetbaar, de wortel kan in soep.

Herontdekt zeg maar.

Zo sierlijke groente dat je er amper van durft te eten. Het indrukwekkend van purperpaars naar grijs verkleurend blad wordt gekroond met de smakelijkst uitziende broccoli op aarde en als je daar vanaf weet te blijven die heerlijke witte wolken. Als groente is het jonge blad, gebleekt, een delicatesse. Bedek hiervoor de plant met een omgekeerde bloempot. Jaarrond is het jonge blad heerlijk in groentegerechten:
Zeelicatesse.

Het verschil tussen 'Lilywhite' en gewone Crambe maritima is haar nog fraaier gedraaid en gekroesd blauw berijpt blad.
Het is, ook al ben ik geen kool-fan, een van de smakelijkste delicatessen die ik ken. Ik gebruik het jonge blad regelmatig in de keuken. Een delicatesse wordt het wanneer de plant wordt gebleekt door er een bleekpot over te zetten. Daar zou de naam 'Lilywhite' op slaan: Gebleekt wordt ze nog malser dan gewone zeekool.

Een lang houdbaar, langwerpig pompoentje (20x9 cm) verwant aan de 'Sweet Dumpling'. De kleur is warm crème geel met in de vage plooien (in lengterichting) donkergroene strepen. Al vanaf 1894 is deze heerlijk zoete soort in de handel (afkomstig van Peter Henderson& Co, New York).

Tegen het einde van de winter zijn ze op hun zoetst en kun je ze zelfs gebruiken voor desserts.

Rucola is een heerlijk kruid dat bij bijna alle Italiaanse gerechten en elke pasta past.
Over pizza of pasta strooi je er een pittig fris laagje gesneden rucola blad op net voor het serveren.

Het groeit wild in de oude stadswal van Maastricht en bij ons bovenop de bijenstal.

Als je niet in oud Maastricht of Aalbeek woont beter een paar uitplanten en laten verwilderen.

Echte rucola maar dan verbeterd door biologisch zaadteler 'de Bolster'.

Het fijn ingesneden, pittige blad heeft een ronde nootachtige smaak.

Ze neigt, was de eerste indruk, tot doorschieten. De bloemknopjes en bloemen kun je dan wel weer eten.

Vervolgens hebben we er nog de hele winter blad van geoogst.

Sierlijk bronsgroen blad en vrolijke vaasvaardige schermen, maar vooral ook een groente of keukenkruid. Alle delen van de plant zijn te gebruiken. Als vaste plant vervangt ze voor de gemakkelijke tuinier en minder kritische cuisinier de eenjarige dille, die aanzienlijk meer aandacht vraagt. Ze zaait zich als je de uitgebloeide schermen laat staan, rijkelijk uit.
Plant je ze niet voor jezelf, doe het dan voor de Koninginnenpage. Haar rupsen zijn dol op het loof.

Deze bijzondere witte aardbei met rode zaadjes is terug gekweekt uit een originele kruising tussen Fragaria chiloensis x virginiana. Dicht bij wild dus, geen manipulatie.
Ze maakt veel lange ranken die je het beste af en toe weghaalt.

Zeer zoet en aromatisch met een lichte ananassmaak.

Een tikkeltje vreemd maar wel heel lekker.

Deze in 1889 door G. Goeschke geïntroduceerde selectie van de zeldzame inheemse grote bosaardbei was een zeer geliefd productieras tot de moderne productierassen haar wegvaagden. Minder geschikt voor grootschalige teelt maar uitstekend voor je moestuin. Je hoeft de vruchten maar te zien om te weten hoe geweldig ze smaken. Die kleur is niet alleen bijzonder op je bord, ze belooft een sterk zoet-kruidig aroma. Ze is in alles groter dan de gewone bosaardbei en groeit snel.
Snoepgoed als bodembedekker.

Aromatische wilde bosaardbei met een wat grotere langwerpige vrucht.

Een voor bosaardbei relatief rijk dragende variëteit.

Bruikbaar als bodembedekker onder bijvoorbeeld een fruitboom of langs randjes. Maar mag natuurlijk ook in de moestuin..

In het voorjaar ranken weghalen als je netjes wil telen.

Een soort doordragende geel-witte bosaardbei met een voortreffelijke smaak.

Zeer groeikrachtig en gewillig bloeiend.

Haal voor meer productie wel wat ranken weg en stek het tweede jaar van de ranken nieuwe planten voor oogst het derde jaar.

Laten verwilderen kan ook.

Alleen vogels zien er niets in.

Siertuin en moestuin ontmoeten elkaar in het midden zonder concessies te doen. Ze kan zo in je border of je vrolijkt er je moestuin mee op.

De bloemen van deze bodembedekker zijn geweldig als het je kleur is en de vruchten smaken fantastisch als je van aardbei houdt.

Het is een win-win plant, ook erg leuk in potten.

Elsanta is zo ongeveer het beste ras dat je in de supermarkt kunt aantreffen. Alleen zijn ze dan een dag eerder geplukt dan je in je eigen tuin zou doen. Dus lang niet zo zoet.

De vruchten zijn goed houdbaar, stevig en sappig en hebben een sterk aroma en goede smaak.

Niet helemaal ziektevrij, maar zeer productief.

Dit is voorloper va het zeer succesvolle professionele ras 'Elsanta', nog iets lekkerder maar ook iets kwetsbaarder.

Ook hier geldt; veel lekkerder dan in de supermarkt door die extra dag zon in je moestuin.

Ze is zeer productief, kan jarenlang blijven staan en is ook zeer geschikt om onder een folie tunneltje te vervroegen.

Voor veel Duitsers die heerlijke aardbei uit hun jeugd. Tegenwoordig helaas weinig gekweekt. Prof. Otto Schindler uit Pillnitz won ze in 1925 en noemde ze naar zijn vrouw.
Kleine zeer aromatische vruchten met de smaak van bosaardbei maar dan nog zoeter. Fantastisch dus van smaak.

Per 5 planten moet je alleen bij deze er een andere vroege soort (liefst 'Ellianny') tussen planten voor bestuiving.