Een flink rankende plant met veel en groot blad. De middelgrote, platronde vruchten (30x15 cm) hebben diepe, smalle plooien en een grijsblauwe kleur. De opbrengst is 2-5 vruchten van 3 tot 5 kg per plant.

Deze lang houdbare soort blijft de oorspronkelijke kleur behouden. Het gele vruchtvlees is stevig en zoet

Witte vruchten, zeer afgeplat, met oranjerood vruchtvlees. De middelgrote vruchten (30-40cm) zijn redelijk goed te bewaren en eetbaar.

Ze hebben een zachte en zoete smaak voor eerder een velouté dan een soep.

Een zeer mooie oude Franse variëteit van voor 1830.

Vrucht afgeplat, roodachtig oranje, met ribben en iets gebobbeld.

Het gewicht varieert van 8-20 kg en de diameter tussen 30 en 50 cm.

Dit is de originele onvergeten assepoester pompoen. Wie past het muiltje?

'Triamble' is een drielobbige grijze pompoen, 'Turkish Turban' (afbeelding) is die ouderwetse met die uitstulping waarvan iedereen dankt dat het een siervrucht is.

Beide rassen hebben zoet oranje vruchtvlees, zijn goed bewaarbaar.

Het schillen van de tulband kan soms een uitdaging vormen. Als het echt te zwaar wordt kun je de vrucht ook in stukken garen in de oven, gaar valt het vruchtvlees van de schil.

Een grappig, klein pompoentje, dat vrij laat ontwikkelt, maar dan ook in groten getale! De vruchten wegen maximaal 1 kg en zijn 10-15 cm doorsnee. Het oppervlakte is sierlijk geplooid en als een oud stuk leer gerimpeld. Onrijp zijn de vruchten donkergroen (oogststadium) en ze rijpen naar beigebruin. Voor wie vergelijkt: Zeer lang houdbaar en een zachte, iets zoete smaak.

Stilaan wordt duidelijk dat de butternut toch wel een van mijn favoriete pompoenen is.

Ze hebben veel warmte nodig om te rijpen. Van veel rassen kan de opbrengst wat tegenvallen omdat onze zomer net iets te kort is.
We kiezen daarom bij voorkeur snel rijpende rassen zoals deze uit Hongarije die zelfs nog tijd heeft om oranje te kleuren.

Ongeveer 800 gram per vrucht.

Dit Japanse ras is een kruising tussen een 'Futsu Black'-type en een Butternut.
'Futsu Black' maakt zeer harde en lang bewaarbare zoete vruchten.
De vruchten zijn ± 1,5 kg beginnen groen en verkleuren naar terra cotta met een blauwe waas. Ze zijn eigenlijk te mooi om op te eten. Maar je kunt er ook eerst tot wel een jaar van genieten voor je ze aansnijdt.

Pompoenen van dit type hebben veel warmte nodig.

Een prachtige selectie uit de Panaché met helder oranje zeer platte vruchten.

Jong oogsten om er van te eten, laten hangen als je ze voor de mooi wil.

De nieuwste verbetering van 'Lil' Pump-ke-mon'. Afgeplatte witte vruchtjes 8-10cm doorsnee en 4-6cm hoog. De crèmewitte buitenkant heeft langs de ribben een pittig, donkeroranje streepje. Een van de beste voor consumptie!

Dit type pompoen is lang bewaarbaar en wordt daarbij steeds zoeter.

Was 'Jack B Quick' al een verbetering van de aloude 'Jack be Little', dit ras is goed nieuws voor de professionele kweker en fanatieke liefhebber. Weer een tikje dieper oranje en minder rankend. Er komen 20% meer vruchten aan.

Eenpersoonspompoentjes om te vullen in de oven, of andere creatieve toepassingen.

Oranje overdaad.

Deze naaktzadige pompoen wordt gekweekt voor de groene pitten zonder schil.

Op grote schaal wordt daar olie van gemaakt.

Thuis snoep je van de uiterst gezonde zaadjes. die niet hoeven te worden gepeld.

De ongeveer 25 cm grote vrucht verkeurt van groen naar oranje met groene vlekken.

Deze verbeterde 'Ghostrider' rijpt snel en gelijkmatig. Vruchten 30 cm bolrond met duidelijke ribben en een stevige donkergroene steel, 5-6 kg.

Het is een uniform Amerikaans ras voor de professionele teelt.

De ideale pompoen om te hollen voor Halloween.

Maar ook wel voor soep.

Omdat in de supermarkt altijd zo gemeen de worteltjes er af zijn gesneden: Het echte citroengras uit de Aziatische keuken als plant.

Citrus geur met een vleugje roos.

In Thailand is het bijna een onkruid maar ze moet bij ons als potplant worden gehouden
Vochtig en zo warm mogelijk in de zomer, droog overwinteren rondom 00C.

Diep donker zwart blad en enkele witte bloemen met een zachte roze zweem.

Erg leuk in pot of om gaten te vullen in je border.

Overwinteren boven - 6, dus afdekken is net niet voldoende. Een hoekje in de garage meestal wel.

Gewoon voor de bloemen, of toch om het blad?

We worden verwend tegenwoordig op Dahlia gebied. 'The Bishop' wordt elk jaar opnieuw enorm verbeterd onder andere dankzei Dr. Keith Hammett.
Ook deze heeft bijna zwart blad en nu echt brandweerwagen rode bloemen.

Wij vinden het vooral potplanten. Maar je kunt ze natuurlijk ook in je border planten en in de winter als kluit naar binnen halen.

Compact en rijk bloeiend.

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

Nog een gevulde dus alleen daarom al heel bijzondere nieuwe. Niet te hoog dus stevig.

Voegt een nieuwe dimensie toe aan Delphinium.

Na de eerste bloei knippen geeft ook hier herbloei.

Een doorbraak, spectaculair inderdaad.

Nog maar een keer: gestekte elatums zijn de sterkste riddersporen. Het is wel aan te raden ze meteen na de bloei tot de grond terug te knippen. Dat maakt de plant sterker en zorgt meestal voor herbloei in het najaar.

Dit is een nieuwe vrij lage vorm met bijzondere tweekleurige bloemen. Ze zijn pomponvormig, blauw van buiten, wit van binnen.

Geweldig van kleur en vorm.

De kruisingen uit de Belladonna groep (D. grandiflorum x D. elatum) waar deze toe behoort zijn over het algemeen wat lager en hebben meer vertakkende stengels. Dat komt door de invloed van D. grandiflorum. Völkerfrieden' heeft een prachtig gentiaanblauw. Klassieker uit 1942.

Niet op tijd aanbinden wordt hier tijdens de onvermijdelijke zomerstorm wat minder afgestraft dan bij de hogere cultivars.

Deze ouderwetse planten zijn zwaar ondergewaardeerd omdat tuiniers nu eenmaal bij voorkeur in het voorjaar kwekerijen en tuincentra bezoeken. Laat bloeiende planten worden daarom veel te zelden aangeplant.

Het zijn betrouwbare, makkelijke planten die extreem laat nog bloeien.

Hoewel het in oktober rustig wordt op de kwekerij beginnen deze schatjes dan pas aan hun hoogtepunt. (Komen jullie soms alleen voor de bloemetjes?)

Ze bloeien uitbundig en zijn uitstekend winterhard. behalve voor wat kleur in je late border kunnen ze ook prima in de vaas.
Roze met een zachte zilveren zweem, helaas niet goed zichtbaar op de foto.

Een beetje ouderwets meer wel lekker.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.

Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.

Heerlijke dauwdragende gouden wolken.

In Nederland is deze soort zeldzaam en beschermd. In de buurt van Amsterdam kom je ze nog wel tegen.

Ze komt meer voor in midden en zuid-oost Europa. Ze stond vaak in kloostertuinen vanwege haar medicinale eigenschappen en voor gebruik bij de bereiding van zeep.

Een leuke zeldzame heemplant.