Het is niet echt mijn ding, bloemen die niet echt kleur kiezen. Maar dit bonte geval verdient een streek over mijn hart.
Het is toch wel een vrolijk bont geval en ze is natuurlijk net zo makkelijk en sterk als de rest van de Geum.
Begin mei al warme bloemen en daar mag je op vertrouwen jaar na jaar.
Een aan Piet Oudolf toegeschreven selectie uit 2005.
Heerlijk helder rood aan donkere stelen. De bloemen zijn half gevuld.
Ze zijn allemaal even sterk en makkelijk.
In het vroege voorjaar gaan ze je verbazen met hun plotselinge en vurige aanwezigheid.
Lekker fris geel met een vleugje rood en oranje, een heerlijk ongecompliceerde en makkelijke plant met een natuurlijke uitstraling.
Voor een opgeruimd en evenwichtig gemoed.
Ze verricht betrouwbaar en zeer vroeg dat mooie wondertje.
In mei doen ze op voortreffelijke wijze hun ding. Opeens zijn er dan die donkere knoppen en vervolgens die roosjes.
Zo weervast en trouw deze schoonheid; bijna te mooi om waar te zijn.
Je kunt alleen maar van ze houden.
'Nagelkruid' verwijst naar de kruidnagel geur van de wortels. In de middeleeuwen noemde men haar nog Herba benedicta en werd ze geacht te beschermen tegen demomen en giftige dieren.
Geum zijn zeer betrouwbare vaste planten die vroeg bloeien. Tussen de Helleborus en de Geranium, zeg maar.
Nachtvorst deert ze niet en de vroege bloei maakt hun sprankelende kleuren extra spectaculair.
Deze recente introductie groeit compact en bloeit op korte stelen met aankijkende bloemen. Na een hoogtepunt in het voorjaar blijft ze bloemen maken.
Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.
Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.
Een spetterende schijnverschijning.
Deze aangename klassieker, bloeit net als alle Helenium plotseling en heftig in een vrolijke warme kleur en is betrouwbaar onder alle weersomstandigheden. Een selectie van Mien Ruys omstreeks 1930.
Als deze hartverwarmende bloemenzee niet een van je jeugd herinneringen is, zorg er dan voor dat ze het wordt in je tweede jeugd.
Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Deze in 2012 geïntroduceerde, Nederlandse vinding van Arie Blom behoort tot de nieuwe generatie dwerg-Helenium.
De bloem-blaadjes hebben een rafel randje en zijn een beetje opgekruld.
De kleur deed Arie denken aan de middagzon, vandaar de naam.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
Deze hebben we in 'het wild' gevonden in Zuid Spanje op 1000 meter hoogte.
Daar kan het stevig vriezen maar ook heel heet worden. Ze hebben zonder probleem al aardig wat narigheid doorstaan in onze tuin.
Een aanwinst dus. Deze mini-Cistus heeft grijs-groen blad en aangename gele bloemetjes.
Ze komt in het wild voor in het hele mediterrane gebied van Portugal tot Syrië.
Deze spontane kruising tussen Helleborus orientalis subsp. abchasicus en H. niger subsp. macranthus werd in Frankrijk omstreeks 1998 gevonden in de tuin van Docteur Deken.
Het is een lage plant met vaasvaardige, zeer grote bloemen, bijna zo groot als een handpalm.
Een bijzondere primeur, vooralsnog zeldzaam omdat ze zich niet gemakkelijk laat vermeerderen.
Fenomenaal, een historische mijlpaal.
Een extra groeikrachtige met zeer grote open bloemen.
Rijk bloeiend en net zo heerlijk intensief van kleur als al die nieuwe 2017 introducties uit de Rodney Davey Marbled Group.
We zijn hier erg mee in onze nopjes.
Wat wil je nog meer en hoe is het toch mogelijk; zo'n warme kleur in de winterkoude tuin.
Ze zijn geweldig de uitblinkers in deze nieuwe klasse apart.
Aankijkende bloemen, donker abrikoos-rood en warm van kleur.
Zon en kalk natuurlijk.
Het witte zusje van 'Penny's Pink' en 'Anna's Red' en natuurlijk vooral 'Molly's White'.
De bloemen zijn komvormig en hebben een groene waas, net als Molly.
Compact en aankijkend.
Ik ben hier erg enthousiast over omdat in deze kruising ook bloed van de kleurrijke Helleborus orientalis zit; een doorbraak. Vandaar ook dit levendige roze van deze in 2013 geintroduceerde kruising ook wel bekend als Rodney Davey Marbled Group.
Het geaderde blad komt van een ander van de vele voorouders. In het voorjaar zijn die aderen diep roze, in de zomer zilver.
Spannend blad en bloedmooi.
Dit was een paar jaar geleden de eerste vegetatief vermeerderde zwarte Helleborus.
En het is nog steeds een van de allerbeste.
Gezond, groeikrachtig en lang bloeiend met diep diep diep donkere bloemen.
Het blad is in het voorjaar bruin-groen.
Freaky bloem.
'Jana' heeft de natuurlijke kleur van Helleborus orientalis maar dan met een vleugje rood. De bloemen zijn indrukwekkend groot. De puntige binnenste bloemblaadjes maken er een sterretje van.
Dubbelbloemige Helleborus maken wel stuifmeel, maar geen nectar. De nectariën zijn bij gevulde Helleborusbloemen per ongeluk extra bloemblaadjes geworden.
Zwarte bloemen zijn eigenlijk altijd purper als de zon er doorheen schijnt.
Dit is een lage zeer donkere met vrij kleine bloemen. Nog donkerder dan op de foto.
Het gouden hart van Lucy contrasteert aangenaam met de bloemblaadjes.
Lucy is Super Donker.
Dit zusje van 'Black Petticoat' is de meest zwarte dubbele van allemaal.
Nog een vleugje donkerder dus, bijna matzwart.
Bloei van zwarte Helleborus is meestal iets later dan de rest.
Picotees hebben scherp gesneden aders in de bloem en langs de rand van de bloemblaadjes. De achterkant van de bloem is net zo donker als het randje. Ze worden vaak gezaaid. Dit is een van de eerste vegetatief vermeerderde picotees ooit.
De grote aankijkende schotelvromige wit-roze bloem staat op een stevige steel en is donkerder roze aan de achterkant.
De bloemen openen wit uit roze knoppen en worden dan langzaam leverkleurig.
Ze zijn prima winterhard en rijkbloeiend.
Zet ze liefst wel in de zon, eventueel in een pot.
Tijdens de bloei kunnen ze ook op een koele plek in huis staan.
Alle Helleborus x ericsmithii staan in grote volle potten en hebben heel veel bloeistengels. Bijna een bouquet.
Een van de vroegste bloeiers, de bloemen verschijnen al in december waarmee deze nog vrij nieuwe kruising ook de naam kerstroos waar maakt.
Je mag ze als dat perse moet de eerste winter een poosje binnen laten bloeien. Zet ze daarna in de tuin op een warm zonnig en kalkrijk plekje.
Grote witte, naar roze en later groen verkleurende bloemen.
Een imposante nieuwe purperklok.
Het grote ronde blad is opvallend roze in het voorjaar en verkleurt in de zomer naar purper.
De aangegeven hoogte is, zoals altijd de bloemhoogte, het blad komt tot 30 cm.
Showstopper.