Lage en sterk aromatische selectie. De naam werd bedacht door Brian Kabbes die de zaailing vond en benoemde tijdens een stevige griep. Het blad ruikt, viel hem zelfs toen nog op, fris naar citroen met wat extra kruiden.
Lang bloeiend ideaal vulmateriaal zoals we van Nepeta gewend zijn. Wel een keer terugknippen in de zomer.

De bloemen zitten in kleine kransjes om korte stelen.

Het basis materiaal voor de romantische tuin. Een betrouwbare, goed doorbloeiende plant, voor liefst volle zon. Let op: de naam slaat op de herkomst, een Engelse tuin, niet op de grootte. 'Walker's Low' is hoger en meer rechtop groeiend dan 'Six Hills Giant', bovendien ietsje donkerder.

Ze kan, als je op tijd diep terug knipt, tot drie keer bloeien per seizoen.

Combineer ze met rozen, Astrantia of een gele Achillea.

Deze zeer recente introductie vormt compacte lage struikjes van 30 cm hoog en 40 cm breed.

Ze bloeien, als je de uitgebloeide bloem af en toe verwijdert de hele zomer door. Je mag ze tussen door ook een keer tot de grond afknippen.

Zeer makkelijke planten.

Make your cat purr, plant 'Purrsian Blue'.

Een verbetering van de traditionele Thaise Basilicum. Donker groen blad met contasterende donkerrode stelen en knoppen waar weer bijna witte bloemen uitkomen. Wordt aan tafel vers toegevoegd aan curries en noodle-gerechten. Anijs-achtige smaak. All-American winnnaar van 1997.

Dit zaairas is geselecteerd op compacte groei, rijke bloei en op smaak.
Het lijkt ook iets koude bestendiger maar is als tropische plant natuurlijk absoluut niet winterhard.
Jonge planten kun je het beste proberen van de bloei af te houden door ze regelmatig te toppen. Dan gaan ze vertakken en maken meer blad. Ze bloeien dan uiteindelijk veel rijker.
Voor de keuken kiezen we liever 'Genovese' of mijn favoriet 'Marseillais' maar deze komt aardig in de buurt.

'Genovese' is het belangrijkste ras voor keukengebruik. Grote zachte bladeren, zeer geschikt voor culinair gebruik. Snelgroeiend en bijzonder goed van smaak.

Doordeweekse basilicum zeg maar.

Basilicum heeft veel warmte nodig en geen direct fel zonlicht. Water geef je ze het beste via een schoteltje onder de pot om stengelrot te voorkomen.

Marmara Beach staat bekend als het mooiste strand van Kreta en op de witte rots boven het strand is een restaurantje met een groot terras. Daar vond ik deze heerlijk, naar kaneel geurende en goed bloeiende basilicum.

In Griekenland is basilicum een heilige plant je ziet ze overal, maar ze worden niet gegeten.
Daarom mogen ze ook zo lekker lustig bloeien.

De meest originele struik basilicum met die echte zuidfranse geur en smaak.

Fijnbladig, compact en uniform.

Heerlijk en prachtig; dit is mijn allerliefste basilicum.

We maken er in de ook heerlijke thee van.

Comme chez nous en Provence.

Deze zeer fijnbladige compacte basilicum heeft een sterk geconcentreerde geur en smaak. Ze groeit in een perfect bolletje.
Op 13 juni tijdens Festas de Lisboa zie je overal dit dit type basilicum uitgestald, ze heten daar Manjerico. Lang geleden kocht ik er een en gaf ik het aan een zwerver. Die was natuurlijk in de zwevende hemel met mijn liefdesverklaring.
Al die geur en smaak samengeperst in een zo'n klein plantje. Zet een potje op je tuintafel met een schaar ernaast, voor over je tomaten.

Bijna 30 jaar geleden bezochten we Rosemary Titterington's Iden Croft Herbs in Kent waar Origanum'Kent Beauty', de meest bekende hopmarjolein is ontstaan. Sindsdien hebben we variaties op dit thema verzameld. Vaak wordt gedacht dat ze in een pot moeten om binnen te overwinteren. Juist niet, ze komen uit de Turkse bergen en zijn dol op ijzige kou en lemige grond.
'Kirigami' is een in 2018 geïntroduceerd zeer compact en zeer donker zaairas. (Meestal worden ze gestekt).

De echte zoete en meest heerlijke marjolein, het belangrijkste Italiaanse keukenkruid na peterselie, is in zuidelijke landen een vaste plant.
Wij kennen haar als een heerlijk eenjarig kruid.
Deze vorm is sterker dan de gezaaide en overleeft niet al te strenge winters gewoon buiten.

Zet haar wat beschut en een beetje droog en je hebt er jarenlang plezier van.

Wilde Oregano uit Israël met een soort van bonenkruid-majoraan geur.

Dit is zeer waarschijnlijk de legendarische hysop uit de bijbel in; "Asperges me, Domine hyssopo", vertaald als: "besprenkel mij met hysop". Echte hysop komt niet voor in Israël. Za'tar is een mengsel van dit kruid met Sumac, zout en geroosterd sesamzaad, soms olijfolie of nog andere kruiden.
Over dit kruid zijn in het Midden Oosten geen kwesties. Iedereen houdt er van.

Aanbevolen voor keuken gebruik als het een uitstekend winterharde moet zijn.

Ook zeer geschikt als rijk bloeiende bodembedekker in de volle zon. De geur is bijna zo sterk als die van Origanum majorana, de echte oregano.

De krachtigste marjolein dus.
Heerlijk voor keukengebruik en betrouwbaar vast.

Een sterk geurende en gepeperde oregano met lekker grijs blad.

Niet dus die zoete voor bij de pasta.

De smaak houdt het midden tussen bonenkruid en peper.

Verdraagt strenge vorst veel beter dan vocht.

Een beroemde Amerikaanse prijswinnaar uit 1976 met reusachtige helder rode bloemen. Ze staan op stevige stelen en hoeven dus geen steun. De bloemblaadjes waaieren wijd uit om het kleine hartje.

Zacht geurend.

Deze halfgevulde geurende pioen van Orville W. Fay uit 1973 verraadt met haar kleur haar verwantschap met Paeonia peregrina. Dat heldere rood kan alleen maar daar vandaan komen.

Ze heeft geen steun nodig en kan ook als snijbloem worden ingezet.

Een zeer bijzondere kruising van de rode Paeonia peregrina met lactiflora.

Vroeg en laag met zeer stevige stengels, dus geen steun nodig. De perfecte vorm; halfgevuld.

De geur is lekker licht en luchtig.

Een hoge 'Coral' met meer naar roze neigend abrikoos dan de zusjes.

Heerlijke komvormige geurende bloemen.

Vroeg bloeiend.

Fantastisch die Corals.

Een van de makkelijkste boompioenen. De bloemen geuren heerlijk. De struik heeft een ruige vorm.

De enige Pioen die zich ook op zandgrond nog redt.

Omdat ze gezaaid worden kan de kleur van de bloemen iets variëren.

Waarschijnlijk de meest legendarische pioen ooit sinds 'Rock's Variety'.

Een kruising tussen boom- en kruidachtige pioen.
De bloemen zijn zo'n 20 cm in doorsnede, maar hebben vanwege houtige stelen geen steun nodig. Ze is zeer rijk bloeiend en heeft een lekkere lichte geur.
Het blad blijft tot diep in de herfst fris om daarna met geweldige herfstkleuren een einde te vinden.

In 1948 kwam Toichi Itoh uit Tokio op het lumineuze idee om stuifmeel van de kruidachtige Paeonia lactiflora 'Alice Harding' te gebruiken om er de Japanse boompioen 'Katoden' mee te bestuiven. Zo ontstond de fantastische intersectionele kruisingsreeks met boompioen blad en half-houtige stengels.

Ze blijven veel lager dan boompioenen en hebben vaak half gevulde bloemen in heerlijke kleuren.

De Japanse professor Itoh was de eerste die het lukte boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze types staan genetisch ver van elkaar, ze behoren tot verschillende secties. De takken zijn halfverhout en de plant vormt een lage statige struik.
Roger Anderson deed het kunstje van Itoh in 1986 na en kwam zo tot deze. De kleur verloopt van zuiverwit naar diep roze-rood in het hart van de semi dubbele bloem. Ze zijn uitstekend winterhard, traag groeiend maar zeer lang levend.

'Pink Ardour' is een intersectionele hybride, een kruising tussen een boompioen en een kruidachtige pioen. Deze pioenen blij vrij laag en compact en verhouten gedeeltelijk. Ze maken elk jaar meer stengels vanuit de grond en zijn zeer standvastig.

Hun kleuren zijn fenomenaal.

Kruisingen tussen boompioen en kruidachtige pioenen hebben het sierlijk donker puntige blad van de houtige en de hanteerbare hoogte en groeikracht van hun kruidachtige ouders.

Deze extra bijzondere cultivar heeft keurig boven het blad uitstekende fenomenaal diep rode bloemen. (herkomst: Anderson 1999)

Hemels vuurrood.

Bloemen van diep donker bruinroood in een half gevulde komvorm naar uiteindelijk openhartige helderrode bloemen. Qua kleur exact mijn ding.

Bovendien heel sterk, rechtopstaand en gezond.