Geum zijn zeer betrouwbare vaste planten die vroeg bloeien. Tussen de Helleborus en de Geranium, zeg maar.
Nachtvorst deert ze niet en de vroege bloei maakt hun sprankelende kleuren extra spectaculair.
Deze recente introductie groeit compact en bloeit op korte stelen met aankijkende bloemen. Na een hoogtepunt in het voorjaar blijft ze bloemen maken.
Een statement van distinctie, deze zachte maar toch sterke, bijna struikvormende plant uit de rozenfamilie met los gepenseelde witte sterren als bloemetjes, en rode stelen.
Geneeskruid van noord Amerikaanse indianen die de wortels in september verzamelen.
Bovenal subliem plantgoed voor de onverstoorbare tuinier.
Een bijzondere roze vorm van de sprookjesachtige Indianenplant. De fijne bloemen lijken te willen wegzweven boven het rossig rode rozenblad. Dunne rode steeltjes verhinderen dat op subtiele wijze.
Sterk en makkelijk, wel aanvankelijk erg traag groeiend en misschien wat veel blad voor de prairie. Bij planten in 'drifts' of groepen zijn dat aantrekkelijke bruinrode blad en de uitbundige herfstkleur juist weer heel welkom.
Een recente introductie uit 2008. De eerste dubbelbloemige Helenium. Een modern laag en compact ras dus.
Het is een sterke, makkelijke plant voor elke standplaats met extra indrukwekkende bloemen.
Combineer dit brutale geel eens met het fijne blauw van Nepeta sibirica.
Probleemloos.
Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.
Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.
Een spetterende schijnverschijning.
Nou, nog eentje dan, met van die gevlekte bonte bloemen, voor de lol ervan.
Het rood kan een band vormen of meer als streken verdeeld zijn.
Door de RHS na een veldproef onderscheiden.
Net zo makkelijk als de rest.
Echt stevig nazomer vuurwerk heerlijk vlammend van ver.
Die gekke naam is uit te leggen, in het kort:
Genoemd naar de Leusdense Molen waar de vinder Wilmink woont.
Inderdaad, een Nederlandse vinding.
Leuk gekrulde gele bloemblaadjes die in chocolade zijn gedoopt.
Een makkelijke plant waar ook de bijen van genieten.
Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
Een bijzonder lage dwergvorm, zelfs geschikt als potplant, hoewel ik dat afraad omdat ze daarvoor iets te laat bloeien.
Vroeger waren ze allemaal heel hoog, deze nieuwe generatie is geselecteerd op geringe hoogte.
Kleine diep donker rode bloemen met losstaande bloemblaadjes.
Zeer laag dus en rijk bloeiend.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Aan de voet van lavendel of andere zonaanbidders zijn deze bodembedekkers heel geschikt.
Deze heeft donkergroen blad.
Het is vrolijk ouderwets bruikbaar tuinspul.
De combinatie van romig zacht roze met grijs blad is heel bruikbaar tussen je lavendel of met andere droogte minnende planten.
Lieve bloemetjes voor er tussen.
Ze zijn sterk en makkelijk en ze dragen met hun vrolijkheid echt iets bij.
Na hun rijke bloei mag je ze graag eens terugknippen. Soms krijg je dan nog een vlucht maar in ieder geval zorg je zo voor vers blad en een volle plant.
Ook wel bekend als 'Red Orient'.
Het is een klein bladhoudend heestertje met kleine bloemetjes die een beetje op roosjes lijken. Helianthemum is nauw verwant aan Cistus. Je kan het zien als quasi inheemse miniatuur Cistus. Ze moeten in de volle zon anders worden ze slap en bloeien weinig. In de zon zijn ze heel makkelijk.
Deze is fabelachtig fel rood.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
Heel soms bloeit deze met kleine gele bloemen op het randje van de winter na een warme zomer. Laat je door foto's van de bloemen dus niet misleiden.
Het gaat hier vooral om het fijne smalle blad dat structuur brengt in de border.
Professioneel tuinieren heet dat als je dit soort trucs toepast, zeer effectvol.
Een zonnebloem zonder bloemen.
Deze knolvormende Amerikaanse zonnebloem is de makkelijkste groente die bestaat. Bedenk goed waar je ze plant want ze blijven terugkomen zonder dat je daar iets voor moet doen. De zoete knollen bevatten inuline dat de gezondheid van je darmbacteriën stimuleert. Inuline wordt niet zoals zetmeel omgezet in suiker, en heeft dus geen invloed op je bloedsuikerspiegel.
Je kunt ze in de winter in de grond laten zitten en naar behoefte oogsten.
De smalle grijze blaadjes verspreiden een warme kerrie-achtige geur in de weide omtrek.
Echte kerrie is een kruidenmengsel dat hier niets mee te maken heeft, puur toeval dus die geur. Maar je kunt kerrie plant wel als vervanging inzetten. (Pas aan het eind toevoegen.)
Het zeer zilveren blad maakt mooie bolletjes als je een beetje helpt met snoeien.
Geurig bolletje zilver zomer en winter.
Deze spontane kruising tussen Helleborus orientalis subsp. abchasicus en H. niger subsp. macranthus werd in Frankrijk omstreeks 1998 gevonden in de tuin van Docteur Deken.
Het is een lage plant met vaasvaardige, zeer grote bloemen, bijna zo groot als een handpalm.
Een bijzondere primeur, vooralsnog zeldzaam omdat ze zich niet gemakkelijk laat vermeerderen.
Fenomenaal, een historische mijlpaal.
Een kleurrijke en zeer groeikrachtige intersectionele kruising waarbij de heldere kleur van de grote bloemen op lange stevige purperen stelen afkomstig is van Helleborus orientalis, het stevige geaderde blad van corsicus of lividus, de groeikracht en rijke bloei van niger en zo kunnen we nog even doorgaan....
In deze vitale plant zit 12 jaar werk van veredelaar Rodney Davey. Ze zijn vegetatief vermeerderd.
Fenomenaal van kleur.
Een complexe kruising van Helleborus orientalis, met corsicus of lividus en niger, zoals die van Rodney Davies, maar dan zonder het geaderde blad.
De opvallende rode stamper zien we vaker bij dit soort kruisingen, maar valt hier extra op.
'Bianca' is sterk en gezond, verdraagt vorst extra goed.
Ze heeft tot 9,5 cm grote bloemen.
Nieuw en nog schaars in 2025.
De sprekende kleuren van de Rodney Davey Marbled Group bekend van 'Anna's Red' en 'Penny's Pink'.
Deze is extreem rijk bloeiend. De bloemen zijn groot, sprekend rood, komvormig en aankijkend.
De concurrentie is natuurlijk moordend, met dank aan Rodney.
Maar pas extra op voor deze, voor je het weet ben je 'versierd'.
Het laatste nieuwe zusje van 'Anna's Red' en 'Penny's Pink' uit de Rodney Davey Marbled Group, een reeks van kruisingen van verschillende soorten waaronden Helleborus orientalis. Vooral aan die laatste ontlenen ze hun heldere kleuren.
Glenda is zuiver wit met een fris roze rood randje.
Een glimglanzende nieuwe introductie.
Ook deze is nog zo nieuw dat deze geen naam heeft
Het is een compacte plant met korte donkere bloemstelen en aankijkende donkere bloemen.
Voorlopig schaars.
Deze heeft zeer grote bloemen aan korte donkere stelen.
Het blad heeft donker purperen stengels en nerven.
Nieuw voor 2025 en nog schaars.
Rode bladnerven, lange donkere stelen opvallende meeldraden en rode stamper.
Nieuw voor 2025 en nog schaars.