'Smokey' heeft nog iets donkerder blad dan de bronsgroene Foeniculum vulgare var. rubrum.
Dat donkere blad vind ik net iets aangenamer voor mijn vasteplanten borders.
De smaak is gelijk aan die van gewone groene venkel. Heel vaak gebruiken we het niet in de keuken, dus dan kan het maar beter ook een beetje sierlijk zijn.
Deze bijzondere witte aardbei met rode zaadjes is terug gekweekt uit een originele kruising tussen Fragaria chiloensis x virginiana. Dicht bij wild dus, geen manipulatie.
Ze maakt veel lange ranken die je het beste af en toe weghaalt.
Zeer zoet en aromatisch met een lichte ananassmaak.
Een tikkeltje vreemd maar wel heel lekker.
Aromatische wilde bosaardbei met een wat grotere langwerpige vrucht.
Een voor bosaardbei relatief rijk dragende variëteit.
Bruikbaar als bodembedekker onder bijvoorbeeld een fruitboom of langs randjes. Maar mag natuurlijk ook in de moestuin..
In het voorjaar ranken weghalen als je netjes wil telen.
Een soort doordragende geel-witte bosaardbei met een voortreffelijke smaak.
Zeer groeikrachtig en gewillig bloeiend.
Haal voor meer productie wel wat ranken weg en stek het tweede jaar van de ranken nieuwe planten voor oogst het derde jaar.
Laten verwilderen kan ook.
Alleen vogels zien er niets in.
'Rügen' is een oud Duits ras bosaardbei geselecteerd op productie, deze verbetering belooft zelfs nog iets meer opbrengst en minder ranken.
Het zijn geen kiloknallers en ze worden daarom ook niet of nauwelijks commercieel geteeld. Maar ze zijn natuurlijk fantastisch van smaak.
Je kunt ze het beste zien als gezonde bodembedekker waar in de zomer snoepjes aan groeien.
Frazgaria viger is een soort die wordt gezaaid. Deze nieuwe reeks rassen is ontwikkeld voor consumenten als fruit met sierwaarde. Het zijn allemaal doordragers dus minder geschikt voor de professionele teelt maar ideaal voor de moestuinier die over een lange periode verse vruchten wil oogsten.
Elan White heeft vrij grote bloemen en doet het ook goed in hangpotten.
Siertuin en moestuin ontmoeten elkaar in het midden zonder concessies te doen. Ze kan zo in je border of je vrolijkt er je moestuin mee op.
De bloemen van deze bodembedekker zijn geweldig als het je kleur is en de vruchten smaken fantastisch als je van aardbei houdt.
Het is een win-win plant, ook erg leuk in potten.
Elsanta is zo ongeveer het beste ras dat je in de supermarkt kunt aantreffen. Alleen zijn ze dan een dag eerder geplukt dan je in je eigen tuin zou doen. Dus lang niet zo zoet.
De vruchten zijn redelijk houdbaar, stevig en sappig en hebben een sterk aroma en goede smaak.
Niet helemaal ziektevrij, maar zeer productief.
Dit is voorloper van het zeer succesvolle professionele ras 'Elsanta', nog iets lekkerder maar ook iets kwetsbaarder.
Ook hier geldt; veel lekkerder dan in de supermarkt door die extra dag zon in je moestuin.
Ze is zeer productief, kan jarenlang blijven staan en is ook zeer geschikt om onder een folie tunneltje te vervroegen.
Voor veel Duitsers die heerlijke aardbei uit hun jeugd. Tegenwoordig helaas weinig gekweekt. Prof. Otto Schindler uit Pillnitz won ze in 1925 en noemde ze naar zijn vrouw.
Kleine zeer aromatische vruchten met de smaak van bosaardbei maar dan nog zoeter. Fantastisch dus van smaak.
Per 5 planten moet je alleen bij deze er een andere vroege soort (liefst 'Ellianny') tussen planten voor bestuiving.
Als smaak er echt toe doet, dan moet je deze hebben.
Een aardbei voor de culi-freaks vanwege de zeer aromatische bosaardbeien smaak.
Oogst vanaf half juli tot, als het weer meewerkt, november.
De vruchten zijn vrij klein tenzij je de bloemtrossen wat uitdunt.
Zeer productief door dik en dun.
Dit is een in Nederland ontwikkeld zaadvast zaairas.
De bloemen zitten aan lange stelen die hoog boven het blad uitsteken en hebben een heerlijke appelbloesem kleur.
Pas als de vruchten gaan rijpen gaan ze hangen.
De vruchten hebben een bijzonder aromatische smaak.
Een heerlijke plant ook in pot.
Deze splinternieuwe kruising is geselecteerd op smaak en schoonheid. Het is een doordragende aardbei met halfgevulde bloemen die boven het blad uitsteken, lang sierlijk blijven en vervolgens snel smakelijke vruchten voortbrengen.
Als je ze in pot zet hangen de vruchten over de rand.
Een hele zomer kersenbloesem op je terras.
Compact met diep donker blad.
Alweer een nieuwe cultivar die we uit moeten proberen. Reken er op dat dit geen erg standvastige plant is behalve op zeer droge warme plekjes.
Weelderig maar wispelturig.
Eindeloos lang bloeiend.
Knippen doet ze altijd goed Ze gaan daarna weer snel nog rijker bloeien.
Bijna niemand kan deze pakkende combinatie weerstaan van bruinrood blad en donker-roze bloemen. Tot diep in het najaar blijven de bloemen komen. Maar dan zou je ze eigenlijk beter niet planten. Weer en wind kan hun levenskaars danig doen dansen. Het geheim is: winterklaar maken in de zomer. Je moet ze een of meer keren in de zomer terugknippen om ze steviger te maken. Ze gaan dan snel weer bloeien.
De eerste, dus originele, spectaculair donkerbladige introductie van de jaren negentig.
Deze vegetatief vermeerderde kloon die de soort populair maakte is geselecteerd op rijke bloei en een iets meer compacte bouw. Verder als de soort, dus witte vlinders met wat rood op lange slanke stelen. Ze beginnen flink op te vallen als de herfst vordert omdat ze dan het hevigst van alles wat nog bloeit, bloeien.
Inmiddels zijn er veel compactere vormen maar deze blijft een topper.
Regelmatig terugknippen maakt de plant steviger. Ze gaat dan snel weer opnieuw bloeien.
Een zeer compacte, lage witte vorm van de eindeloos brandende kaars van Lindheimer.
Ook geschikt voor potten en bakken.
Knip de vleugels van deze duif tijdig even terug als ze je lief is. Ze bloeit binnen een paar weken weer verder.
Je zou er spontaan trouwplannen van krijgen.
Als kleur is het een spectaculaire doorbraak, deze picotee onder de Gaura. Het feestelijke roze-rode randje maakt het voor mij een beetje bont. Maar de donker purperen knoppen en rijke bloei maken meer goed dan je lief is.
Gevonden door Hardy's en in 2008 op Chelsea geïntroduceerd.
Knip Gaura allemaal regelmatig terug ook al zijn nog niet helemaal uitgebloeid. Daarvan worden ze voller en gaan ze nog rijker bloeien.
Geranium is de ruggegraat van de romantische tuin. Ze zijn betrouwbaar en vragen weinig verzorging.
'Ann Folkard' is een indrukwekkende plant met een waanzinnige kleur bloemen. Het blad loopt geel uit om aan het eind van het voorjaar traag groen te worden, de bloemen verkleuren van licht naar donker paars. Ze groeit breed uit maar wortelt niet verder buiten het hart. Het is een kruising van G. procurrens x G. psilostemon.
Psilostemon bloed kruipt overal in, met een lichte voorkeur voor meisjesnamen die beginnen met Ann of Patricia.
Het zijn bijna allemaal super planten.
De hybrides van Geranium psilostemon bloeien eindeloos door, zelf doet ze het in een maandje allemaal tegelijk; die bloemetjes. Mooi, zijn we daar ook weer vanaf.
Bij de Annes blijf je met bloemen geplaagd worden. Dus houd daar rekening mee.
Boem!
Een blauwe bom.
Met fantastische donkere aders bovendien.
Het blad komt tot 40 cm, de bloemen steken daar nog 20 cm bovenuit.
De tuingeraniums vormen de ruggengraat van je tuin; je hebt er geen werk aan en raakt ze nooit kwijt.
Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.
Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.
Bescheiden voorjaarsfrisheid.
Opnieuw een opvallende psilostemon kruising maar dit keer zonder de meisjesnaam.
Het is een relatief laag blijvende en rijk bloeiende vorm.
Makkelijk als ze eenmaal vaststaat.
De naam is een verbastering van "M'as tu vue?" Als ze eenmaal bloeit is dat vanzelfsprekend.
Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm aanzienlijk groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.
Met mascara.
Een wildvorm uit Noord-Oost Turkije met grote, zeer intensief blauwe bloemen, behaard blad, grote bloemen.
Door het wat grijze, behaarde blad komen de diep blauwe bloemen goed naar voren.
Uit Turkije, dus min of meer mediterraan en uitstekend winterhard.
Deze inheemse geranium met bijzonder donker blad en daarmee contrasterende witte bloemen is een vrij recente introductie.
Het blad is bijna zwart en de bloemen zijn fijn grijs geaderd.
Op te droge grond kunnen ze last krijgen van meeldauw.
Freaky plant voor bijzondere hoekjes.
Een heerlijke nog tamelijk nieuwe dubbele met een subtiel purperrood hartje en fijne adertjes in de bloem.
Nederlandse vinding van Jan Verschoor.
Kan na de bloei wat uitputting vertonen in de vorm van meeldauw, geen probleem, tot de grond terugknippen en er verschijnt snel weer fris nieuw blad.
Heerlijk elfachtig.
Geranium sanguineum is een pure performance plant: ze behoort tot de beste bloeiers onder de kruipende geraniums, ze bedekt de bodem goed en doet vooral waar ze voor gemaakt is: bloeien.
Een zeer bruikbare tuinplant voor een zonnige standplaats, een randje, of massaal op een boomspiegel.
Warmbloedig wit.
De makkelijkste bloeier en groeier van alle Geranium sanguineum varianten.
Een klassieker, maar terecht nog steeds zeer veel toegepast.
Grote bleekroze bloemen met donker roze aders, zeer lang bloeiend.
Ongecompliceerd lekker lang lieflijk.
Sterk aangenaam geurend ingesneden glanzend blad met een fijne rode herfstkleur. 'Biokovo' maakt grote plakken bovengronds aanwortelende uitlopers. Het is een kruising van G. macrorhizum x G. dalmaticum
Klassiek historisch tuingoed uit het oude Oostblok. Degelijk en duurzaam.
De geur van het blad is fruitig met een licht bittertje.
Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.
Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.
Heet en zonnig geplant is dit een super ding. Net als de soort, heel heftig in een korte zeer rijke bloeiperiode.
Je mag ze terugknippen na de bloei, maar dan gaan ze niet herbloeien. De plant verjongt er wel van en krijgt fris nieuw blad.
Een explosieve border beauty zonder weerga.
Deze in 2016 geïntroduceerde door Herbert Oudshoorn gevonden Geum heeft een opmerkelijk lange bloeitijd. De meeste bloeien alleen in het vroege voorjaar. Deze blijft bloeien tot augustus. De bloemen zijn opstaand dus goed zichtbaar.
Het zijn allemaal makkelijke planten die met name in het vroege voorjaar aantrekkelijk zijn voor nuttige insecten en bijen.
En alweer zijn we gevallen voor een nieuwe introductie met een heerlijke kleur. Het is ook zo geweldig in beweging dit geslacht.
Ze zijn allemaal zo makkelijk dat we waarschijnlijk geen enkele hoeven af te voeren wegens uitval. Ooit moeten we kiezen, voorlopig zijn we verliefd.
Een heel aangenaam pareltje.
Nog een vrij en nieuwe en ook nog maar sinds kort in ons sortiment.
Wat we wel al zeker weten dat het net zulke makkelijke planten zijn als de rest van de Geum. en ook bijen en vlinders zullen er wel net zo blij van worden vooral ook omdat zo betrouwbaar lekker vroeg bloeien.
Hopelijk is het dan ook al mooi vliegweer.
Een aan Piet Oudolf toegeschreven selectie uit 2005.
Heerlijk helder rood aan donkere stelen. De bloemen zijn half gevuld.
Ze zijn allemaal even sterk en makkelijk.
In het vroege voorjaar gaan ze je verbazen met hun plotselinge en vurige aanwezigheid.
De Zuid Amerikaanse Geum chiloense en Geum coccineum kruisen gemakkelijk. Daarom verschijnen regelmatig leuke nieuwe hybride vormen. Ze worden steeds beter en kleurrijker en zijn allemaal betrouwbaar vast en half bladhoudend.
De bloemen van 'Golden Joy' zijn warm geel met perziktonen. De drie rijen bloembladjes vormen een elegant gerafeld kanten rokjewaar de donker purperen stelen en kelkblaadjes aangenaam mee contrasteren.
Lekker fris geel met een vleugje rood en oranje, een heerlijk ongecompliceerde en makkelijke plant met een natuurlijke uitstraling.
Voor een opgeruimd en evenwichtig gemoed.
Ze verricht betrouwbaar en zeer vroeg dat mooie wondertje.
In mei doen ze op voortreffelijke wijze hun ding. Opeens zijn er dan die donkere knoppen en vervolgens die roosjes.
Zo weervast en trouw deze schoonheid; bijna te mooi om waar te zijn.
Je kunt alleen maar van ze houden.
'Nagelkruid' verwijst naar de kruidnagel geur van de wortels. In de middeleeuwen noemde men haar nog Herba benedicta en werd ze geacht te beschermen tegen demomen en giftige dieren.
Geum zijn zeer betrouwbare vaste planten die vroeg bloeien. Tussen de Helleborus en de Geranium, zeg maar.
Nachtvorst deert ze niet en de vroege bloei maakt hun sprankelende kleuren extra spectaculair.
Deze recente introductie groeit compact en bloeit op korte stelen met aankijkende bloemen. Na een hoogtepunt in het voorjaar blijft ze bloemen maken.
Een statement van distinctie, deze zachte maar toch sterke, bijna struikvormende plant uit de rozenfamilie met los gepenseelde witte sterren als bloemetjes, en rode stelen.
Geneeskruid van noord Amerikaanse indianen die de wortels in september verzamelen.
Bovenal subliem plantgoed voor de onverstoorbare tuinier.
Een bijzondere roze vorm van de sprookjesachtige Indianenplant. De fijne bloemen lijken te willen wegzweven boven het rossig rode rozenblad. Dunne rode steeltjes verhinderen dat op subtiele wijze.
Sterk en makkelijk, wel aanvankelijk erg traag groeiend en misschien wat veel blad voor de prairie. Bij planten in 'drifts' of groepen zijn dat aantrekkelijke bruinrode blad en de uitbundige herfstkleur juist weer heel welkom.
In het wild komt deze zilverbladige schoonheid voor op de Balearen, Corsica en Sardinië, in Zuid Frankrijk, Spanje en Portugal tot Noord Marocco. Ik kreeg het zaad uit Portugal. Ze is bladhoudend en redelijk winter bestendig. Ze hield het jarenlang vol op een van de akeligste plekken in onze tuin. Jij plant haar natuurlijk beschut, liefst voor een zuid-muur.
Heerlijk glimmend zilver blad en bijzondere bloemen over een lange periode.
Soms is ze vlekkeloos.
Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.
Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.
Een spetterende schijnverschijning.
Nou, nog eentje dan, met van die gevlekte bonte bloemen, voor de lol ervan.
Het rood kan een band vormen of meer als streken verdeeld zijn.
Door de RHS na een veldproef onderscheiden.
Net zo makkelijk als de rest.
Echt stevig nazomer vuurwerk heerlijk vlammend van ver.
Die gekke naam is uit te leggen, in het kort:
Genoemd naar de Leusdense Molen waar de vinder Wilmink woont.
Inderdaad, een Nederlandse vinding.
Leuk gekrulde gele bloemblaadjes die in chocolade zijn gedoopt.
Een makkelijke plant waar ook de bijen van genieten.
Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
Een bijzonder lage dwergvorm, zelfs geschikt als potplant, hoewel ik dat afraad omdat ze daarvoor iets te laat bloeien.
Vroeger waren ze allemaal heel hoog, deze nieuwe generatie is geselecteerd op geringe hoogte.
Kleine diep donker rode bloemen met losstaande bloemblaadjes.
Zeer laag dus en rijk bloeiend.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Aan de voet van lavendel of andere zonaanbidders zijn deze bodembedekkers heel geschikt.
Deze heeft donkergroen blad.
Het is vrolijk ouderwets bruikbaar tuinspul.
De combinatie van romig zacht roze met grijs blad is heel bruikbaar tussen je lavendel of met andere droogte minnende planten.
Lieve bloemetjes voor er tussen.
Ze zijn sterk en makkelijk en ze dragen met hun vrolijkheid echt iets bij.
Na hun rijke bloei mag je ze graag eens terugknippen. Soms krijg je dan nog een vlucht maar in ieder geval zorg je zo voor vers blad en een volle plant.
Ook wel bekend als 'Red Orient'.
Het is een klein bladhoudend heestertje met kleine bloemetjes die een beetje op roosjes lijken. Helianthemum is nauw verwant aan Cistus. Je kan het zien als quasi inheemse miniatuur Cistus. Ze moeten in de volle zon anders worden ze slap en bloeien weinig. In de zon zijn ze heel makkelijk.
Deze is fabelachtig fel rood.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
Makkelijk, sterk, groot, maar niet omvallend, snelgroeiend, laatbloeiend, betrouwbaar en niet woekerend. Het is toch niet weer die geelvrees die je tegenhoudt?
Deze is citroen geel, moet kunnen. Een vaste zonnebloem met heel veel kleine bloemen.
Wat zet je ernaast? Probeer eens Eupatorium en Miscanthus.
Heel soms bloeit deze met kleine gele bloemen op het randje van de winter na een warme zomer. Laat je door foto's van de bloemen dus niet misleiden.
Het gaat hier vooral om het fijne smalle blad dat structuur brengt in de border.
Professioneel tuinieren heet dat als je dit soort trucs toepast, zeer effectvol.
Een zonnebloem zonder bloemen.
Deze knolvormende Amerikaanse zonnebloem is de makkelijkste groente die bestaat. Bedenk goed waar je ze plant want ze blijven terugkomen zonder dat je daar iets voor moet doen. De zoete knollen bevatten inuline dat de gezondheid van je darmbacteriën stimuleert. Inuline wordt niet zoals zetmeel omgezet in suiker, en heeft dus geen invloed op je bloedsuikerspiegel.
Je kunt ze in de winter in de grond laten zitten en naar behoefte oogsten.
De smalle grijze blaadjes verspreiden een warme kerrie-achtige geur in de weide omtrek.
Echte kerrie is een kruidenmengsel dat hier niets mee te maken heeft, puur toeval dus die geur. Maar je kunt kerrie plant wel als vervanging inzetten. (Pas aan het eind toevoegen.)
Het zeer zilveren blad maakt mooie bolletjes als je een beetje helpt met snoeien.
Geurig bolletje zilver zomer en winter.
Deze spontane kruising tussen Helleborus orientalis subsp. abchasicus en H. niger subsp. macranthus werd in Frankrijk omstreeks 1998 gevonden in de tuin van Docteur Deken.
Het is een lage plant met vaasvaardige, zeer grote bloemen, bijna zo groot als een handpalm.
Een bijzondere primeur, vooralsnog zeldzaam omdat ze zich niet gemakkelijk laat vermeerderen.
Fenomenaal, een historische mijlpaal.
Een kleurrijke en zeer groeikrachtige intersectionele kruising waarbij de heldere kleur van de grote bloemen op lange stevige purperen stelen afkomstig is van Helleborus orientalis, het stevige geaderde blad van corsicus of lividus, de groeikracht en rijke bloei van niger en zo kunnen we nog even doorgaan....
In deze vitale plant zit 12 jaar werk van veredelaar Rodney Davey. Ze zijn vegetatief vermeerderd.
Fenomenaal van kleur.
De sprekende kleuren van de Rodney Davey Marbled Group bekend van 'Anna's Red' en 'Penny's Pink'.
Deze is extreem rijk bloeiend. De bloemen zijn groot, sprekend rood, komvormig en aankijkend.
De concurrentie is natuurlijk moordend, met dank aan Rodney.
Maar pas extra op voor deze, voor je het weet ben je 'versierd'.
Primeur voor 2023: Alvast een voorproefje van deze in 2024 te introduceren nieuwe selectie 'Elemental'. Voorlopig dus nog zeer zeldzaam en exclusief in kleine aantallen.
'Elemental' Bloeit net als 'Vibey Velvet' zeer vroeg en rijk. De roze-rode randjes maken er bijna een soort 'Picotee' van.
Verfrissend nieuw en nog steeds die sprekende kleuren.
Het witte zusje van 'Penny's Pink' en 'Anna's Red' en natuurlijk vooral 'Molly's White'.
De bloemen zijn komvormig en hebben een licht groene waas, net als Molly.
Compact en aankijkend.
Ik ben hier erg enthousiast over omdat in deze kruising ook bloed van de kleurrijke Helleborus orientalis zit; een doorbraak. Vandaar ook dit levendige roze van deze in 2013 geintroduceerde kruising ook wel bekend als Rodney Davey Marbled Group.
Het geaderde blad komt van een ander van de vele voorouders. In het voorjaar zijn die aderen diep roze, in de zomer zilver.
Spannend blad en bloedmooi.
Witte bloemen en donkergroen leerachtig blad laag en kruipend. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd geeft ook deze de voorkeur aan een iets zonnigere en vrij droge standplaats.
Helleborus x orientalis is wat vitaler, groeikrachtiger, dus ook veel groter.
Geschikt voor verwildering in een natuurlijke tuin.
Dit zusje van 'Black Petticoat' is de meest zwarte dubbele van allemaal.
Nog een vleugje donkerder dus, bijna matzwart.
Bloei van zwarte Helleborus is meestal iets later dan de rest.
Deze zaailingen zijn ook bijzonder leuk. Groen vond ik eerlijk gezegd aanvankelijk wat mislukt als kleur voor Helleborus.
Een afwijking is het niet, de kleur groen staat niet ver van de natuurlijke bloemkleur.
Toch zijn ze heel schaars zo zuiver groen.
Een tikkeltje mysterieus.
Het donkere randje langs de bloemblaadjes maakt Pricotee zo bijzonder. Bij deze gevulde vorm heb je nog veel meer van die heerlijke randjes dan bij de gewone 'Picotee'
Ook dit zijn zaailingen, dus nooit volledig identiek aan de foto.
Sommige zijn wat donkerder met iets meer purper.
Als je ons laat kiezen letten we vooral op de randjes.
Op intensief purper rood geselecteerde zaailingen.
Heerlijk half gevulde bloemen.
Zet ze wat meer in de zon als je daar plaats hebt. Droog en zonnig is ideaal voor ze.
Royaal kalk ook liefst.
De bloemen van deze bladhoudende cultivar beginnen zacht roze en verkleuren over oud-roze via purper uiteindelijk naar groen. Ze staan fier overeind op stevige donkerpuperen stelen.
Heerlijk zilver blad, ook in de winter.
Een introductie van Blackthorn Nurseries.
Helleborus x ericsmithii is de complexe kruising van Helleborus niger, argutifolius en lividus.
Een selectie van het Wilgenbroek met aanvankelijk witte en later crème roze bloemen.
Deze kan al vanaf december bloeien en je mag ze eventueel de eerste winter binnen houden waar je maandenlang plezier hebt van de bloemen. Plant ze vervolgens op een warm zonnig plekje in je tuin.
Uitgebloeide bloemen kleuren chocolade bruin en blijven zo nog lang mooi.
Bijzonder rijk en lang bloeiend.
De bloemen openen wit uit roze knoppen en worden dan langzaam leverkleurig.
Ze zijn prima winterhard en rijkbloeiend.
Zet ze liefst wel in de zon, eventueel in een pot.
Tijdens de bloei kunnen ze ook op een koele plek in huis staan.
Alle Helleborus x ericsmithii staan in grote volle potten en hebben heel veel bloeistengels. Bijna een bouquet.
Dit sterretje, of spinnetje (spider) zoals je dat bij Hemerocallis en Echinacea zou noemen heeft bloemen met smalle bloemblaadjes als een sterretje. Het donkergroene blad is ook smal en stervormig.
De bloemstengels buigen wat door en zorgen zo voor een elegante uitstraling.
Makkelijk en rijk bloeiend.
Een van de vroegste bloeiers, de bloemen verschijnen al in december waarmee deze nog vrij nieuwe kruising ook de naam kerstroos waar maakt.
Je mag ze als dat perse moet de eerste winter een poosje binnen laten bloeien. Zet ze daarna in de tuin op een warm zonnig en kalkrijk plekje.
Grote witte, naar roze en later groen verkleurende bloemen.
Dit is net als 'Candy Love' een selectie van Het Wilgenbroek. Beide bloeien lang en rijk met grote crème witte bloemen.
'Candy Love' heeft een roze waas over de bloemen.
Het grote leerachtige blad blijft zomer en winter.
Mag de eerste winter ook binnen bloeien, daarna naar buiten op een zonnige warme standplaats.
Deze kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft bijna onwerkelijk zilver leerachtig blad.
De bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.
Fantastisch zilver blad voor in de zon.
'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.
Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.
Mooi kleurmonument.
Daglelies zijn volgens een bevriende sjieke Engelse tuindame not done. Althans dat vond haar moeder. Ze zouden ordinair zijn.
Ze zijn in ieder geval gemakkelijk en onverwoestbaar en als ze niet al te bont veel kleurig zijn vind ik ze absoluut kunnen.
Zeker in zo'n classy kleur.
Bovendien zijn de bloemen eetbaar
Bijna echt wit, wat uitzonderlijk is voor daglelies aangezien ze zelf het liefst geel lijken te zijn.
De keel zorgt met haar groene waas voor diepte.
Daglelies zijn onverwoestbare planten die op den duur stevige voor onkruid ondoordringbare pollen vormen.
Het eeuwige leven.
Een buitenbeentje afkomstig uit het noorden van Japan.
De bloemen zijn heerlijk, rauw of gestoomd.
Ze openen 's avonds en geuren naar spirea.
Een imposante nieuwe purperklok.
Het grote ronde blad is opvallend roze in het voorjaar en verkleurt in de zomer naar purper.
De aangegeven hoogte is, zoals altijd de bloemhoogte, het blad komt tot 30 cm.
Showstopper.
En weer een nieuwe donkerste van allemaal.
Het blad is glanzend diep donker, bijna zwart van boven en purper van onder, met een golvende rand.
De fijne kleine witte bloemetjes zijn geliefd bij insecten.
Uitstekend winterhard, hoewel oorspronkelijk uit Mezico.
Alweer een nogal nieuwe, maar nu met de vreemdste bladkleur ooit gezien.
Wel heel leuk dit. Daar kan je vast van alles mee in frisse combinaties.
De bloemen zijn onbeduidend, in tegenstelling tot het opvallende blad.
Veelkleurig purperklokje. Het blad kan tegelkijk roze, geel, oranje en rood zijn. In de loop van het seizoen kan de plant er door de veranderende temperaturen heel verschillend uitzien.
Sterke, bijna bladhoudende planten met slechts een natuurlijke vijand; de taxuskever.
Zoet spul.
Het blad van deze is donker, bijna bruin in de winter en wordt in herfst en voorjaar helderder van kleur. In de zomer dat kenmerkende abrikoos oranje.
Brandend blad.
Heucherella is de kruising van Tiarella met Heuchera. Het zijn makkelijke bladplanten. Ze verdragen zowel koude als hitte uitstekend en zijn aantrekkelijk voor nuttige insecten. Het blad van 'Buttered Rum' is bij warm weer oranje, in koude periodes nemen rood-roze tinten het over.
Wij houden wel van wat warmte in een bonte border.
Het blad van deze bijzonder kleurrijke Heucherella komt meer in de buurt van dat van Heuchera. Bij warm weer neemt oranje de overhand de rest van het jaar is het vooral rood en geel.
Ze kan behoorlijk overhangen en doet het dus ook goed in 'hanging baskets' of over een muurtje.
Een koperen waterval.
Heucherella is een kruising tussen Tiarella en Heuchera. Deze heeft intens rood eikenblad dat in de zomer onder invloed van de temparatuur naar olijf-groen.
In milde winters is ze bladhoudend en na de winter gaat ze al vroeg aan de groei.
De piepkleine bloemetjes zijn wit en worden goed gevonden door bijen.
Volgens sommigen 'de ultieme bladplant'. En inderdaad indrukwekkend, dit grote, fijn ingesneden vurige blad.
Onder invloed van lage temperatuur worden de kleuren intensiever.
Het hart is kaneelkleurig, naar de randen wordt het blad oranje-roze.
Mijn meest vurig kopje thee.
Oorspronkelijk komt dit schatje uit de berggebieden van Noord-, Oost- en Zuid-Europa. In Nederland en België komt ze hier en daar verwilderd voor.
Het grondstandig rozet is behaard vandaar de naam Hieracium (wollig). Ze kruipt niet hinderlijk verder met wortelstokken en zaait zich sporadisch uit via schattige pluisjes.
Ze is waardplant voor Kleine Vos, Morgenrood en kleine Parelmoervlinder.
We laten ze hier ook verwilderen in een van onze biotoopjes.
Om te zorgen dat Duindoorn goed vrucht draagt plant je voor elke 9 vrouwelijke planten een mannelijke.
Dit is de meest gebruikte stuifmeeldonor voor dat doel.
Wel onopvallende mannelijke bloemetjes en heerlijk smal glanzend zilver blad, maar geen bessen dus.
'Aureus' is een siervorm van hop met goud-geel blad dat in het najaar iets groener wordt als de plant grote gouden bellen krijgt.
Hop sterft in de winter tot de grond af. Laat wat oude stengels zitten zodat de nieuwe scheuten daar weer omheen kunnen ranken.
Deze gestekte vrouwelijke planten krijgen gegarandeerd bellen. Ze neigen tot hermafrodie waardoor je soms ook zaailingen in je tuin kunt aantreffen.
Bier en wiet zijn familie.
'First Gold' is een door Wye College ontwikkeld en in 1996 geintroduceerd bierras met grote decoratieve bellen, geschikt voor alle soorten bier. Het bevat 6-9% alpha zuren en is zeer ziekte resistent.
Het heeft een pittige mild bittere, fruitige sinaasappelsmaak met soms zoete aroma's van geranium en magnolia.
Dit ras blijft met 150 tot 350 cm veel lager dan andere rassen.
Handig ook voor de wat kleinere biertuin.
Dit is een echt bierras. Dus een gestekte en gegarandeerd vrouwelijke plant.
Hopbellen verschijnen alleen aan een vrouwelijke plant. Wanneer ze wordt bestoven door een mannelijke plant wordt de hop te bitter. Hop groeit zeer snel en kan elk jaar opnieuw tot 10 meter hoog worden.
Jaag haar in een boom of drapeer haar over een afdak. Laat een deel van de oude stengel zitten zodat ze daar volgend jaar langs omhoog kan klimmen.
'Nordbrau' is een bekend vroeg ras voor het brouwen van bier. Het is een sterke groeier. De hopbellen zijn rijk aan bitterstoffen, de grondstof voor bier, met 8-9% alpha-zuur.
Dit zijn uiteraard gestekte planten, dus altijd vrouwelijk. Mannelijke planten in de buurt zijn ongewenst omdat de bellen dan zaad vormen en te veel bitterstof.
Hop heeft ruwe stengels en groeit 12 cm per dag. Jaag ze een boom in.
De jonge scheuten worden als delicatesse gegeten.
Dit professionele ras bierhop is recent ontwikkeld in Hallertau, het grootste aaneengesloten teelt gebied voor hopbellen.
Het heeft een aangenaam aroma van chocola, menthol en een vleugje ananas.
Het is een laat zeer gezond ras met een hoge opbrengst. vanwege ziekteresistentie geschikt voor biologische teelt en alle moderne biersoorten.
?-zuur 19-23%
?-zuur 4-6%
Dit bierras heeft een mild, zoet aroma.
Hop is tweehuizig, alleen vrouwelijke planten maken bellen. Bierrassen zijn daarom altijd gestekte vrouwelijke plantten. Ze worden behalve voor het brouwen van bier ook in de kruidengeneeskunde toegepast. In België worden de jonge gebleekte scheuten als een delicatesse gegeten. Hop is een zeer snel groeiende klimplant. De ranken kunnen 12 centimeter per dag groeien.
Dit vroege gezonde ras is een verbetering van 'Spalter Spalt' uit het hopgebied bij Nürnberg. Het heeft een goede resistentie tegen verticilium en tegen meeldauw is dus ook geschikt voor biologische teelt.
Het is een vroeg ras met wat minder opbrengst, maar zeer geliefd vanwege haar uitgebalanceerde milde aroma.
?-zuur 4-7 %
?-zuur 2-5 %
Honingbijen en andere insekten laven zich onveranderd graag aan deze rijkbloeiende sierlijke plant. Hyssop heeft een typische zuiverende geur. De bloemen zijn paarsblauw als bij lavendel.
Het is een rijkbloeiende sierlijke historische plant.
Medicinaal werkt hyssop tegen hoofdpijn. als je geen hoofdpijn hebt wordt ze er juist door opgewekt. Gebruik Hyssop met mate.
De zeldzame roze vorm van een van mijn favoriete kruiden.
Hysop bloeit rijk, iets later dan lavendel.
Bijen en vlinders hebben ook veel baat bij deze heerlijke bloemen.
In de keuken gebruik je het niet snel en ook de toepassing bij hoofdpijn vergt wat meer uitleg dan waar hier plaats voor is.
De witte vorm.
Besprenkel mij met Hyssop Heer en als u dat doet, doe het dan met de witte. (Asperges me, Domine hyssopo alba)
Rijk bloeiende armeluis lavendel met een opwekkend geurtje.
Je kunt er een kruidenthee van maken tegen hoofdpijn, die ook hoofdpijn kan opwekken.
Verplicht onderdeel van elke kruidentuin.
De compacte vorm van gewone hysop, sierlijk en zeer rijk bloeiend met intens diep donker blauwe bloemen.
Op een zonnige plek prima betrouwbaar. Deze wordt veel verward met lavendel in onze mediterrane border. Dan zou het meteen de donkerste zijn.
Een bijzondere straffe geur.
Meer bloemen dan lavendel.
Ze komt laat op en lijkt eerst een gewoon, wat traag gras met fel rode punten.
In de zomer wordt de hele plant al snel lichtgevend rood.
In groepen maakt het strijklicht van het najaar haar fenomenaal.
Voor niet te droge rijke liefst licht zure grond.
Een vroege indianenzomer.
De zoveelste zwarte lis die paars blijkt. Maar wat een fantastisch diepe kleur.
Germanica irissen houden ervan met hun wortelstokken te bakken in de zon liefst in stenige grond die goed opwarmt. Plant ze dus zo dat de dikke wortels aan de oppervlakte blijven.
Gevonden door Schreiner in 1982.
Ze heet onsterfelijk omdat ze nog een paar extra bloemen kan maken na de eerste vlucht. Daar is ze best heel goed in en dat is ook opmerkelijk. Maar de ervaring van Iris is altijd zeer groots en eindig en daarom extra indrukwekkend.
De bloemen geuren bovendien.
Onsterfelijk schoon wit.
In 1964 geïntroduceerd door Wills en genoemd naar een park in Tenessee.
Een midden tot late bloeier in een hartverwarmende kleur en bovendien geurend.
Diezelfde warmte mag je de vlezige wortel geven.
Duitse lis hoort zo te worden geplant dat de wortel opwarmt in de zon.
Ik had ooit zo'n prachtig gekleurd pak als 12 jarige. De gelegenheid waarbij ik het droeg was aanleiding voor mijn opa op zijn scooter door de sneeuw uit Luxemburg te komen om mij een horloge te schenken met zijn alpinopet onder zijn helm. Dat horloge is inmiddels helaas versleten.
Deze Iris, geïntroduceerd in mijn geboortejaar, zou wel eens een leven lang mee kunnen gaan.
Je mag dit pas echt zwarte bloemen noemen.
Fris groen elegant, zeer smal verticaal blad
Iris chrysographes heeft soms een dun geel netwerk op de onderkant. Verder is de bloem bijna zwart.
De rest van de Itris zijn er plomp bij.
We zaiien ze uit eigen tuin.
Net echt en pure elegantie.
Japanse Lis staat net als Siberische lis liever in wat vochtigere zure bodem.
De bloemen staan als ze helemaal open zijn horizontaals ze hebben ronde kelkbladen.
Deze werd in 1975 gevonden door de Duitse kwekerij Zillmer, het blijft een Japanse Lis.
Een zeer elegante hoge witte Iris uit 1952.
Net als de Germanica's plant je deze ook met hun rhizoom aan de oppervlakte op een droge zonnige plek.
Een puntje van kritiek voor alle lissen: De irisboorrups kan het blad in het voorjaar wat rafelig maken. De plant heeft daar verder geen last van en zonder rupsen zijn er ook geen vlinders.
'Broadview' is al op jonge leeftijd vruchtbaar en maakt veel kort vruchtlot waardoor de boom een volle bolle kroon vormt en ook compacter blijft. Ze is zelfbestuivend (apomictisch) en geeft veel, goed smakende, langwerpige, vrij grote noten. ' Een ander ras in de buurt kan zorgen voor nog betere opbrengst. 'Broadview' is ziekte resistent en een van de beste rassen.
Gezaaid omstreeks 1919 in Canada uit een partij noten uit Odessa.
'Buccaneer' is een sterke groeier met lange opgaande takken en daardoor wat later vruchtbaar. De kenmerkende tot 6 cm grote ronde vruchten zijn zeer aromatisch, ze rijpen vanaf eind september.
'Buccaneer' is zelfbestuivend en een goede bron van stuifmeel voor andere rassen. Een ander ras, zoals 'Broadview' binnen 100 meter zorgt voor een nog grotere opbrengst.
Walnoten bevatten veel gezonde omega-3 vetten.
Beemdkroon maakt zeer veel nectar is daarom aantrekkelijk voor bijen en vlinders.
Ze is vrijwel uit Nederland verdwenen door de stikstof depositie uit de veeteelt. In Zuid Limburg, langs rivieroevers en in de duinen is ze nog te vinden. Vroeger was ze algemeen.
De zeer zeldzame knautiabij kan niet zonder deze plant en komt alleen nog in Limburg voor.
Een kort levende vaste plant die zichzelf door uitzaaien in stand kan houden. Verwilderen dus in je prairie of vuurborder of gewoon vrolijke combinaties.
Dit bijna zuiver rood is zeer zeldzaam bij vaste planten.
De wat compactere dwergvorm zoals de naam keurig duidelijk maakt.
Uit een soort graspol van breed puntig blad worden deze pijlen afgeschoten.
Het verloop van groen naar geel is heel aangenaam bij deze cultivar uit 1940. De stelen zijn stevig.
Vuurpijlen kunnen wat onregelmatig bloeien. Ze hebben vooral warmte nodig. Maar als ze eenmaal gaan, dan gaan ze goed.
Heerlijk exotisch.
Uit het mediterrane Zuid Afrika deze heerlijke exoot voor gekke accentjes in je bijzonder creatieve borders.
Als zaailing gevonden in Engeland door Paul Stringer en vernoemd naar zijn vrouw die dol is op felle kleurtjes.
Zelfschonend (uitgebloeide bloemen vallen snel af) en zeer lang bloeiend.
Sprankelend.
De naam lijkt niet helemaal juist gespeld maar ik spreek Bob Brown, wiens zoon haar vond en benoemde niet tegen.
Het ding is; deze heeft erg dikke bloemtrossen en is daarmee bijzonder feestelijk. Ze zijn er vooral trots op dat ze alleen onderin van kleur veranderen.
Voor een plant uit Zuid Afrika is ze bovendien extreem winterhard maar ze blijft exotisch en oh ja, een AGM.
Wat willen we precies nog meer?
Een lage zeer rijk bloeiende vorm.
Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.
Het doorbuigende blad blijft relatief laag.
Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.
Aanvankelijk waren we wat terughouden met deze feestplanten omdat ze niet altijd goed bloeiden en beschadigd uit de winter kwamen. Tegenwoordig is alles beter. TerraNova Nurseries is een Salvia specialist uit Oregon. Bij wijze van uitzondering hebben ze een serie fantastische vuurpijlen geselecteerd. Ze zijn goed winterhard en betrouwbaar bloeiend. Deze zou in Oregon zelfs tot januari hebben gebloeid terwijl het rozet onder een pak sneeuw zat.
Ik begin ze steeds meer te waarderen deze feestelijke planten die van de zomer een vurig feestje maken.
Deze rijke bloeier is nog vrij nieuw in ons sortiment en zou prima winterhard zijn.
Uitgebloeide bloemstengels wegknippen stimuleert de vorming van nieuwe.
Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.
Het blad komt tot ongeveer een meter.
Voor wel heel bijzonder spektakel.
Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.
Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.
De echte laurier, iedereen kent deze mooie statige wintergroene struik. Voor zware, traag garende mediterrane schotels en goulash. Drogen voor gebruik is natuurlijk onzinnig. Je kunt jaarrond vers oogsten.
Op een beschutte plaats voor een warme muur winterhard. Doe er eventueel even een doek over bij strenge vorst.
De uiteindelijk hoogte kun je zelf bepalen met je snoeischaar.
Laurier staat bij ons al vele jaren in de volle grond voor een zuidmuur.
Ik gebruik zomer en winter veel verse laurier in de keuken. De eerste jaren kon ik de struik zo in vorm houden. Had ik maar 'Littke Ragu' geplant, want die blijft compact en streeft er niet naar 6 meter hoog te worden. Je kunt maar zoveel bossen verse laurier aan je vrienden meegeven. Ook deze dwergvorm zal uiteindelijk de hele straat van heerlijke verse laurier voorzien.
Kan natuurlijk ook in pot.
Een zeer lage zuiver witte echte lavendel.
Vrijwel identiek aan 'Nana Alba', alleen iets groeikrachtiger.
Helaas, is nog steeds 95% van wat als echte witte lavendel wordt verkocht witte lavandin; die grote verhoutende struiken. Die andere 5% staat op onze kwekerij.
'Arctic Snow' hebben wij in Nederland geïntroduceerd, het is een traag groeiende compacte zaailing die we kregen van onze inmiddels al lang gepensioneerde Engelse collega Martin Tustin.
Uit een magische tuin in het land van Winnie de Poeh.
Vroegbloeiende, zeer mooie bossige compacte plant met grote wijdopen bloemen, net als 'Cedar Blue' en ook in de zelfde helder violette kleur en diezelfde kussen vorm; een plant die van nature een beetje doorzakt en daardoor niet uit elkaar kan vallen.
Introductie: na 1980.
"Elegant ground hugging" zou een van onze lavendelvrienden deze noemen. De takken liggen als het ware op de grond. Blijft mede daardoor mooi vol, ook in de winter.
Een goede variëteit ook voor culinaire toepassingen, met wijdopen bloemen.
Tamelijk sterk geurend.
Deze door ons geselecteerde rijk bloeiende zaailing geïntroduceerd in 2008 heeft helder violette, bijna witte bloemen die scherp contrasteren met de donkerste knoppen die we ooit zagen.
Precies wat we zochten.
Vibrerend, elektriserend.
Bijzonder grootbloemige met een dikke volle aar. Snel groeiend en sterk geurend. Fantastisch van kleur. Als 'Silver Blue' maar dan dikker, even lang bloeiend. Bijzonder rijk aan etherische olie en zeer geschikt om te drogen.
Met veel spektakel op Chelsea 2007 geïntroduceerd door onze lavendelvriend Simon Charlesworth.
En met grote trots door ons sindsdien aangeboden.
Vroeg en lang bloeiend goed geurend.
Helder violet-blauwe bloemen, donker grijs-violette knoppen.
Het blad is groener dan dat van de lavendel van de buren.
Een vrij recente, gezonde introductie.
Een voor ons nog nieuwe doorbloeiende en vrij compacte donkere selectie die vroeg en lang bloeit.
Zowel de bloemen als de knoppen zijn donker.
Veel meer kan ik hier voorlopig nog niet aan toevoegen.
Zowel de bloemen als de knoppen zijn zeer donker. De plant is bloeiend ongeveer 50 tot 60 cm hoog, zeer geschikt voor kleine heggetjes. De bloemen houden hun kleur ook na drogen. Gevonden door Major Lawrence Johnston (1871-1911?) in Frankrijk en meegebracht naar 'Hidcote Manor', Gloucestershire, Engeland. Vragen naar 'Hidcote' gaat zo: " Ik zoek een lage en heel donkerblauwe lavendel."
Echt een ouwe trouwe overlever met steeds meer kansrijke concurrenten.
Heerlijk eigenlijk, deze. De bloemen beginnen wit en blijven dat lang tot ze bleekjes roze kleuren.
Een oude roze-bloeiende variëteit.
Een trage groeier met een goede habitus. Vrij lange, wat open aren.
Het blad is grijzer dan bij 'Loddon Pink' de bloemen zijn veel bleker dan die van 'Rosea'.
Aangenaam zoet van geur.
Lijkt in bloeikleur precies op 'Hidcote' en 'Peter Pan', maar is groter en voller, statiger door een vleugje zilver in het blad en de bloemstengels zijn iets meer vertakkend. De plant is mooier van bouw; heeft een betere habitus dan 'Hidcote'. Wij denken net als de beoordelaars tijdens de 'Field Trial' in Wisley dat deze veel beter is. Met dank aan Norfolk Lavender (selectie: ca 1964, introductie onder deze naam: 1985 ca). Vrij sterk van geur.
Sterk, standvastig, krachtige volle groeier.
Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.
'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.
Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.
Langgerekte aren met lichtroze bloemen. Midden hoge bossige planten met vrij groen blad. Goed van geur. Introductie van voor 1950 door Thomas Carlile, UK.
'Loddon Pink' is super, eerst heel lang wit en dan langzaam meer en meer roze.
Een van de witste onder de roze.
Wij waren overdonderd toen we deze fantastische plant in 2003 voor het eerst zagen.
Breed, grijs blad, grote bloemen van een vibrerend zacht violet in donker paars violette knoppen.
"A marshmallow of a plant" zegt Simon Charlesworth treffend. Dat zou behalve op de met velours bekleedde knoppen ook op het brede, sterk geurende en zeer grijze blad kunnen slaan. Gevonden door Peter Carter in Nieuw Zeeland.
Spekkies voor de neus.
Nederlands erfgoed geïntroduceerd door Moerheim en afkomstig van Kasteel Middachten in Rheden voor 1923. Waarschijnlijk een zaailing uit in Frankrijk wild verzameld zaad.
Licht van kleur met relatief donkere knoppen. 'Middachten' heeft de reputatie wat vocht gevoelig te zijn, dat kunnen wij niet beamen.
Oud Hollandse lavendel.
Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').
Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.
Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.
Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.
Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.
De allerlaagste witte.
Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.
Een professionele performer.
Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.
Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.
Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.
Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.
De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.
Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)
Uitzonderlijk lang bloeiend.
Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.
Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.
Soort van de Canarische eilanden, Tenerife, om precies te zijn. Met sterk geveerd zilver en heel smal, bijna naaldvormig blad en midden blauwe bloemen. Weinig geurend. De aar is duidelijk spiraalvormig. Kan jaarrond bloeien en doet dat dan op zeer lang vertakkende stelen. Bij ons niet winterhard dus bedoeld voor in potten die binnen overwinteren. Tot 1996 werd deze plant beschouwd als een ondersoort van Lavandula pinnata.
Deze kuiflavendel heeft bijna zwarte bloemen en roze vlaggetjes. Zde geurt net als de rest heerlijk fris, een beetje zurig.
Kuiflavendels houden niet van kalk en zijn vorstgevoeliger dan gewone lavendel.
Geef ze een beschut plekje of zet ze in een pot.
Wanneer je af en toe uitgebloeide bloemetjes wegknipt kunnen ze maandenlang bloeien.
Een van de vele recente kruisingen van Lavandula viridis met stoechas en soms pedunculata die allemaal kunnen door- of herbloeien. Grijsbladig met helder violette vlaggen.
Zoet-zuur van geur.
De meest opgeruimde donker paarse hybride cultivar die er is. De vlaggen zijn donker roze tot violet. Ook dit is een hybride van L. stoechas x L. viridis. Het harige groene blad duidt daar op. Gevonden door Marilyn en Ian Wightman in Nieuw Zeeland in de jaren 90. De grote overtocht maakte deze plant nog maar tamelijk recent. Winterhard zijn ze allemaal alleen in milde winters.
Knippen na de eerste bloei geeft herbloei.
Deze nieuwe kruising van Lavandula latifolia x Lavandula dentata heeft zeer bont driehoekig blad en een geweldige zoete geur.
Het is vanwege die geur dat ik er zo dol op ben. Misschien maakt deze het iets te bont, maar dat bonte blad compenseert wel voor de wat minder rijke, vrij late bloei.
Het is een half winterharde potplant
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Deze en 'Impress Purple' lijken sterk op elkaar, mogelijk is het dezelfde kloon. Het zijn de donkerste lavandins samen met 'Hidcote Giant' En 'Grosso'. Hoewel de corolla licht blauw is geeft de aar een zeer donkere indruk omdat de calyx mee kleurt. Alle vier zijn zeer goede lavandins.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
Puur destillaat van biologisch geteelde lavandinbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Dit is de sterkst geurende lavendel, hiermee verfris je je hele huis.
Een flesje vakantiegevoel.
eigenschappen: opwekkend, verfrissend, geestversterkend
Let op: Dit is geen plant maar de etherische olie van deze lavendel in een flesje met druppeldop, inhoud circa 10 milliliter.
De originele 'Grappenhall' werd rond 1902 in Engeland geïntroduceerd door Clibran, Altricham.
Wat wij tegenwoordig kennen als 'Grappenhall' is niet dezelfde plant vandaar deze nieuwe naam op gezag van Tim Upson en Susyn Andrews.
Niet zo donker dus, maar wel lange aren en lang breed en grijs blad.
Wannabe 'Grappenhall'.
Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.
Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit best de moeite waard.
Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.
Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.
Deze in 2023 geïntroduceerde lavandin heeft aangenaam grijs blad en zeer dikke bloeiaren.
Voor een lavandin zou deze zeer goed bestand zijn tegen vocht, warmte en vorst.
We gaan er mee aan de slag, vooral vanwege de bloemen.
Een doorbraak binnen het geslacht: 'Lilac Lady' bloeit bijna lavendel-violet tegen een achtergrond van zachtgrijs blad. Voor mij is dit een verheffende combinatie. Wellicht minder opvallend dan 'Barnsley' of 'Bredon Spings' maar heel overtuigend. Een van de toppers uit ons sortiment en niet alleen vanwege de hoogte. 'Lilac Lady' is wel gevoelig voor natte kou en bloeit wat minder rijk als er te veel is gesnoeid.
De blauwste en bijna meest grijsbladige Lavatera
Dit is een van de meest succesvolle pogingen 'Barnsley' te verbeteren. Ze lijken op elkaar, zijn beide wit met een donker hart. De oude bloemen bij 'Blushing Bride' verkleuren echter niet naar roze wat een goede eigenschap is. 'Blushing Bride' groeit wat minder krachtig en blijft ook iets lager.
De levensduur lijkt ons ook wat langer.
Ze zou er bijna van gaan blozen.
Becky stamt uit de jaren 60. Ze ontstond spontaan in een tuin en heeft sindsdien de harten van menig bloemist veroverd.
Een klassieke bloemen bloem.
Lang bloeiende cultivar op stevige weervaste stengels.
Engels: 'Shasta Daisy', naar mount Shasta in Californië. Maar dit is ook bij ons inheems en kan overal groeien.
Klassieke bloemen met een twist zijn leuk.
Deze is prima winterhard en zeer makkelijk.
Heeft een lang leven, ook in de vaas.
Vrolijk braaf vertier.
Oorspronkelijk inheems.
Het zijn ouderwetse planten met inheemse wortels. Uitstekend geschikt dus voor onze tuinen sterk en makkelijk en ook aantrekkelijk voor nuttige insecten, bijen en vlinders.
Compact en rijk bloeiend.
Half gevuld, dus nog wel met een open hart.
Het geheim van eeuwige schoonheid.
Braaf soepenkruid van vroeger. Plantaardige bouillon. De planten kunnen het best zo lang mogelijk van de bloei gehouden door bemesting en regelmatig terug snijden. Dat verdraagt de plant prima.
Maggieplant heeft een sterke smaak die snel overheerst. Een echt keukenkruid dus, maar ach, als de bloeistengel eenmaal omhoogschiet is dat ook nog eens goed voor een heerlijk geurig boeket.
Door de Romeinen uit Iran gehaald.
Wat citroenverbena is voor citroen, is dit nog zeer zeldzame zusje voor munt: Ze ruikt meer naar munt dan munt zelf.
Een ongelofelijke munt geur aan een struik die een beetje op citroenverbena lijkt.
In de winter een tijdje binnen, matige vorst tot -10 wordt goed verdragen.
Heerlijk heerlijk.
Aan de winterhardheid hoef je niet te twijfelen bij deze nog tamelijk onbekende bessenstruik uit Siberië.
De zuurzoete bessen zijn zo van de struik te eten of te verwerken tot sap of gelei.
Je plant het beste twee rassen voor betere vruchtzetting.
'Atut' heeft geen 'bittertje' en is een goede bestuiver voor onder andere 'Duet'.
'Borealis' is een kruising van 'Kiev #8' x 'Tomichka' gemaakt door de Universiteit van Saskatchewan.
Het is een vroeg, gezond en vitaal ras. De 1,5 cm grote geblokte vruchten rijpen vanaf begin juni. Van een volwassen plant haal je in 2 weken zo'n 2 kg oogst.
Ze is niet goed zelfbestuivend, combineren met een of meerdere andere rassen is daarom nodig.
Iets later rijp (tegelijk met aardbeien) dan 'Atut' waar dit een goede bestuiver voor is.
In de rij planten op 1m afstand of vrijstaand. Plant liefst een paar verschillende rassen.
De smaak lijkt op die van bramen met wat bosbessen en kiwi. Een volwassen struik geeft tot 3 kg bessen soms meer. Geweldig ook voor wijn.
Bevroren bessen smelten heerlijk op je tong.
Bessenijstruikjes.
Deze Poolse variëteit bloeit bijzonder vroeg en groeit fors opgaand. De bessen zijn aangenaam zoet-zuur van smaak. Ze rijpen vanaf half mei.
Honingbessen komen van nature zeer noordelijk voor en zijn dus ook uitstekend winterhard. Voor een goede bestuiving is het aan te raden een aantal verschillende rassen bij elkaar te planten. 'Zojka' kan het wat dat betreft goed vinden met 'Wojtek'.
Blauwe honingbes bloeit in april en de vruchten rijpen in juni.
Rijp zijn ze ook van binnen paars-blauw, onrijp smaken ze bitter. Bij twijfel dus even proeven, ze horen fris-zoet te zijn.
Ze zijn zelfbestuivend maar als je verschillende rassen bij elkaar plant dragen ze beter.
'Wojtjek' is een professioneel Pools ras.
Gelukkig makend contrast van dubbel diep rood met zuiver zilver bij deze bijzondere plant gevonden in de kwekerijtuin van Christine Stott in Buckinghamshire.
Een spectaculaire verbetering van wat tot nu toe vanwege de foute kleur wat 'gewoontjes' werd gevonden.
Ze leven niet bijzonder lang tenzij je ze om de paar jaar verjongt door ze te delen.
Ze bloeit zo geweldig lang omdat ze vrijwel geen zaad maakt.
De wondervrucht die volgens sommigen het eeuwige leven dichterbij brengt terwijl anderen wijzen op gifstoffen als atropine die bij de plantenfamilie (aardappel, tomaat) horen. Vast staat dat tussen al dat 'gif' heel veel gezonde vitamines schuil gaan en dat gif met mate ook heel gezond is.
Afkomstig uit China, warmte minnend. Ze groeit verwilderd in onze duinen. Gedoornde struik met smal zilver blad.
De vruchten zijn goed te drogen en lekker in salade.
Na jaren wikken en wegen moesten we er toch maar eens aan; zo'n 'onkruidje' in ons sortiment. Ze zijn zo makkelijk, lang bloeiend en insectenvriendelijk dat we er niet onderuit komen.
Je ziet ze wel in prairietuinen, hoewel ze eigenlijk van humusrijke vochtige bodem houden verdragen ze droogte nog best goed.
Ze kan zich rijkelijk uitzaaien.
Ook dit is een lage cultivar met 4 tot 5 meter na 10 jaar. de groeiwijze is conisch, piramidaal. De sterk geurende bloemen zijn halfgevuld. Het blad is koper oranje en harig van onder glimmend donkergroen van boven.
Voor het eerst gesignaleerd in Nantes, Frankrijk 1865.
In strenge winters inpakken met rietmatten of iets anders luchtigs.12
Volle bossige planten ongeveer 130 cm hoog.
Deze Magnolia komt in het wild voor in China en groeit daar op een hoogte van 300 tot 1500 meter. De geurende bloemen hebben een doorsnede van 10 tot 15 cm. Het blad kan 40 cm lang worden.
Magnolia officinalis lijkt sterk op Magnolia obovata. De kans bestaat dat ze bij voortschrijdend inzicht als ondersoort van obovata wordt aangemerkt.
De houpu magnolia, zoals ze ook wel wordt genoemd, vraagt wel wat ruimte.
Als je drie wensen mocht doen en je zou zeggen doe maar wat, dan zou Vance Hooper uit Nieuw-Zeeland hiermee komen. En dat wonder is geschiedt. We sloegen de Europese introductie in 2011 gade en zagen hoe ze werd gelauwerd.
De vervulde wensen: een zeer bijzondere kleur, gezond blad, niet te groot en lange bloei.
Oeps, dat waren er vier.
Zuilvormen maken nauwelijks en alleen korte vruchtbare zijtakken. Het boompje blijft ongeveer even groot en zuilvormig zodat ze ook nauwelijks plaats innemen. Ze kunnen zelfs als een fruithaagje worden toegepast..
De meeste zuilvormen zijn zelfbestuivend, maar een ander ras in de buurt zorgt altijd voor een betere oprbrengst.
'Bolero' heeft fris zoet-zure appels met een rode blos.
Een van de meest geliefde zoet-zure appelrassen, oranje-geel van schil met roomwit vruchtvlees..
Appelrassen zijn niet, of weinig zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver.
'Elstar' is redelijk tot matig zelfbestuivend, nog betere bestuiving mag je verwachten van: 'Golden Delicious', 'James Grieve' of 'Jonathan'.
'Greencats' geeft friszure groene appels vergelijkbaar met 'Granny Smith'. De appels groeien bij deze zuilvorm vrijwel tegen de stam aan korte vruchtloten.
'Greencats' is niet volledig zelfbestuivend. Een ander ras in de buurt zoals 'Redcats' zorgt voor aanzienlijk betere oogst.
De appels rijpen in september.
'James Grieve' is een zelfbestuivende fris zoet-zure appel uit het eind van de 19e eeuw. Het is een van de beste bestuivers voor de meeste andere rassen.
De middelgrote vruchten rijpen groen-geel met een rode blos. Het vruchtvlees is room-wit.
Laagstam appels blijven klein, plukken kan prima zonder ladder.
Een grote fris zoetzure redelijk bewaarbare handappel met een fijne rode blos.
Appelrassen niet altijd zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver. 'Jonagold' is redelijk zelfbestuivend, een betere opbrengst mag je verwachten door er een van de volgende bestuivers bij te planten: Alkmene, Benoni, Discovery, Elstar, Gloster, James Grieve, Jonathan, Laxton Superb, Lombarts Calville, Melrose, Odin of Zoete Oranje.
Al jaren kijken we uit naar de nieuwe roodvlezige rassen, extra rijk aan antioxidanten.
Deze zelf bestuivende zuilvorm blijft laag en smal. Snoeien is niet nodig. Erg leuk om een halfopen haagje mee te maken. Plant in dat geval verschillende rassen om de oogst een beetje te spreiden en voor extra opbrengst door kruisbestuiving.
'Maypole' is goed bewaarbaar en heeft sappig, aromatisch vruchtvlees. De bloemen zijn donkerroze, de schil is donkerrood.
Redcats' is een mooie rode appel met een zoete smaak met een klein zuurtje.
Ze is niet volledig zelfbestuivend plant daarom bijvoorbeeld 'Suncats', 'Greencats' of een andere zuilvormige appel in de buurt.
Zuilvormige appels worden 30 tot 40 centimeter breed en groeien nauwelijks in de hoogte. Ze kunnen in pot op het terras, maar dat betekent wel regelmatig bijmesten en water geven. In de volle grond heb je er geen omkijken naar.
'Sweet Love' is een roodvlezig zelfbestuivend, zeer ziekte resistent modern ras uit Zwitserland. De smaak van de fel rode vruchten is zoet aromatisch met een vleugje framboos.
Hoewel ze goed zelf bestuivend is kan het planten van andere rassen in de buurt de opbrengst vergroten.
Liefdesappeltjes.
Verbazingwekkend en bijzonder. De showstopper op Chelsea 2007. In 1957 ontdekt in Mexico en genoemd naar de Californische Mildred Mathias. Desondanks bij ons prima winterhard.
Prachtig grijs-groen blad en mysterieuze hangende groene bloemen met uiteindelijk roze kleuren.
Prachtige familie van selderij.
Toen ons land nog uitsluitend uit oerbos bestond was dit een van de belangrijkste soorten uit de vochtige kruidlaag onder de bomen. Tegenwoordig zou dat look zonder look zijn.
Ze past nog steeds heel goed in ons klimaat. Als je niet op tijd terug knipt kan melisse zich rijkelijk uitzaaien.
Lekker citroenkruid voor je dagelijkse tuinthee en vegetarische champignon ragout.
Een compacte lage muntsoort met purper-rode stengels en bladranden en een opmerkelijke frisse bessen met slagroom en munt geur.
Van muntfanaat Jim Westerfield uit Freeburg, Illinois, die in 1995 met 'Hillary's Sweet Lemon' munt zijn faam verwierf.
Duidelijk een dessert-munt.
Ik vind hem fantastisch Linda zegt "jakkie bah".
In ieder geval echt een spannend geurtje dat inderdaad aan aardbeien kan doen denken.
Met dit soort planten maak je creatief thee of salades met bijzondere smaakjes.
Forever.
Deze smalbladige munt is een van de best geurende die ik ken. Maar het is in dit geval geen munt geur. Citroenverbena geurt meer naar citroen dan citroen. Deze geurt meer naar citroenverbena dan naar munt.
Deze weinig woekerende munt komt oorspronkelijk uit Bulgarije en werd door de scherpe neuzen van Doof- Blindeninstituur 'Storchennest' ontdekt.
Verfijnde verveine.
Dit is voor de afwisseling een keer een Franse introductie.
Ruikt naar Banaan net zoals bananensnoepjes dat doen. Best straf.
Zacht, wat behaard blad. Meer breed dan hoog groeiend, dus perfect voor potten.
Een pittig, maar verantwoord snoepje deze dessert-munt.
Een uitstekende keukenmint gevonden in de VS door Jim Westerfield.
Vernoemd naar Hillary Clinton, inderdaad, de plant stamt uit Bill's hoogtijdagen niet die van Hillary, anders was het wel een Verbena geweest.
Zoet en heerlijk ongeveer als Marokkaanse munt met een vleugje citroen.
De beste standaard munt voor alle zoete toepassingen zoals thee en dessert maar ook voor hartige noord Afrikaanse gerechten zoals tabuleh. De geur is zeer zoet en zacht.
Licht gekruld, vrij langwerpig helder groen blad.
Mijn mildste munt.
Iets minder zuidelijk maar toch erg dicht bij Marokkaanse munt.
Kom graag even vergelijken, we hebben beide. Het verschil is klein en onderhevig aan smaak.
Een goede zoete munt voor alle toepassingen zoals thee, dessert en tabuleh.
Even makkelijk als de rest, een van de lekkerste.
Nauw verwant aan Marokkaanse.
Een mooie vorm met een sterk fruitige geur en een lichte gember smaak. Door ons graag in vruchtensap gebruikt. In Vlaanderen is het een voornaam ingrediënt bij de bereiding van paling. Het bont gevlekte blad heeft, mocht je daar van houden, vooral als de planten plotseling hard gaan groeien zeker sierwaarde. Het begint volledig groen in het voorjaar.
Kruising van M. arvensis x M. spicata.
Een van de belangrijkste Amerikaanse productie rassen.
Hier wordt veel op gekauwd door cowboys in de vorm van chewing gum.
De perfecte pepermunt niet alleen voor de barbaren.
Uit Engeland.
Heerlijk geurende en sterke frisse munt.
In het voorjaar is het gladde onbehaarde blad donker bruin. De plant heeft met name door het frisgroene blad het tere uiterlijk van basilicum.
De heerlijke geur zit er in de verte ook in.
Onbetaalbaar, voor de rest Mastercard.
Ik zou er zelf niet op zijn gekomen, die bessen, maar er is een milde fruitige geur aanwezig. Het helpt dat het blad in het voorjaar spectaculair donker, bijna zwart, is. De ogen gaan immers voor de neus in de hiërarchie der zintuigen.
Voor milde munt liefhebbers met iets fruitigs voor je cocktails of Tabouleh.
En om je munt kwartetspel compleet te maken
Er bestaat wat verwarring omdat er twee munten zijn die 'Chocolate' heten.
Dit is de chocolade geurende variant. Dus ruikt deze in de verte iets naar chocolade.
Bovendien is het uitlopende blad in het voorjaar chocolade bruin van kleur.
Een variëteit uit Amerika
Het glanzende rood aangelopen ronde blad is heerlijk fris en bijzonder geparfumeerd.
Het is de eerste munt die na de winter uitloopt met donkergroen rond vlezig blad. Vers geoogste bloemen blijven lang mooi en geurig zelfs in droogboeket. Dit is niet je peper of zoete munt, dit is best straf maar ook fruitig; bijzonder van geur en smaak.
Gebruik het blad eens in een salade of Tabuleh.
Een zachte plant met een heerlijke sinaasappel geur. Het blad krijgt een geel-oranje herfstkleur.
Het blad is heel zacht en glad, dus ook uitermate geschikt als bijzonder dessertblaadje en andere culinaire toepassingen.
Rijkbloeiend, snelgroeiend en blijft lang aantrekkelijk in de herfst. De uitstraling is wat natuurlijker, wat zachter, het hoogtepunt ligt na de bloei.
Gevonden door Max Riedelsheimer en vernoemd naar een groot Duits botanicus.
Klassiek riet.
Volgens authoriteiten King en Oudolf met mijn volledige instemming de allermooiste selectie van Ernst Pagels.
De bloemen houden hun bruin-rode kleur bijzonder lang. Blad tot 180 cm, bloemen tot 250 cm.
Mijn Miscanthus.
Breed blad in een stevige maar laag blijvende pol, stijf recht opgaande aren met vrij losse bloemen.
De bloemen kleuren in het najaar aangenaam stro geel.
Een plant voor vormgevers.
Lange elegant doorbuigende in warme zuchtjes wind wiegende aren heeft dit prachtige in Spanje gevonden gras.
Kan solitair of door een border geweven.
Een van de weinige grassen die ook in een mediterrane border passen.
Er zijn er al zo veel die in je prairie kunnen.
Een hele grote, uit een van onze favoriete grassen geslachten.
Lekker om solitair te plaatsen. Zorg in ieder geval dat de aren vrij staan zodat ze kunnen uitbuigen.
Waanzinnig luchtig, stoer.
Laat maar waaien.
Fijn smal donkergroen blad en zeer luchtige aren die elegant spreiden.
Het meeste effect bereik je wanneer ze vrij of in lage beplanting staan. Ze worden zo'n 40 cm breed.
Zeer makkelijk.
Je kijkt er dwars doorheen.
Heldere bloei, stijf, strak blad. Heerlijke solitair en mijn persoonlijke favoriet onder de pijnpestrootjes.
De luchtige aren bewegen subtiel met de wind mee.
Plant ze als solitair, in de border of op een eigen plekje.
Windwiegertje.
De kleur van deze nog vrij nieuwe nieuwe compacte dwerg werd ergens 'lavendelroze' genoemd zag ik. Misschien kunnen we het dan ook rozen-purper noemen? Kleuren-analfabetie is nog best wijd verspreid.
Dit is gewoon een lekker geurig dwergje met heerlijk pittige eetbare donkerroze bloemen die je uit het kroontje trekt en over je salade strooit.
Hoe moeilijk is dat?
'Beauty of Cobham' is een van de beste klassieke cultivars van Monarda. De roze bloemen met donkerrode schutbladen zijn erg mooi. Helaas wel wat meeldauw gevoelig. Zet hem midden in de border, dan zie je het niet. De plant heeft er verder weinig last van.
Monarda heet 'bergamot' vanwege de heerlijke geur die lijkt op die van Citrus bergamia. Het is een opwekkende, vrolijk makende geur. Je kunt de bloemen in salade strooien en er thee van maken.
Dit is een nog tamelijk nieuwe compacte lage vorm die zeer rijk bloeit.
Door de uitbundige bloei en bolvormige groeiwijze is ze ook geschikt als potplant.
ik raad dat af omdat ze voortreffelijker is in je border, maar het kan.
Fruitige dwergen zijn helemaal in.
Een vrij recente compacte rode met fijn donker getekend blad. Zeer laag en bolrond van vorm.
Vooralsnog volledig meeldauw vrij.
Trek de bloemen uit het bloemhoofd voor eetlust opwekkend pittig sla strooisel.
Geurig vuurwerk.
De donkere steel en schutblad met lichte bloemen gaan goed samen. De naam wordt regelmatig afgekort tot 'Ou Charm', vooral in Engeland.
'Oudolf's Charm' lijkt op 'Beauty of Cobham' maar dan met iets kleinere bloemen en een nog groter contrast tussen de lichte bloemen en de donkere schutbladen. Bovendien is ze iets resistenter tegen meeldauw.
Heerlijk van geur natuurlijk ook.
Net als 'Blue Moon' een dwergvorm uit de Sugar Buzz serie van Walters Gardens en dus geselecteerd op meeldauw resistentie.
Lekker laag en roze, maar dus ook eetbare bloemen en heerlijk geurend.
De bloemen passen qua kleur beter bij dessert lijkt mij, maar ik weet natuurlijk niet precies hoe creatief je bent.
Aansprekende en goed combineerbare diep rode bloemen. Het bovenste blad aan de bloeistengel, kleurt mee naar rood. Soms wat gevoelig voor meeldauw.
De felste en sterkst geurende cultivar die wij kennen.
De klassieker; deze hebben we 'altijd al gehad'.
Deze uit de in 2014 geïntroduceerde semi-dwerg maakt deel uit van de 'Sugar Buzz' serie van Walters Gardens en is tot nu toe meeldauw resistent.
Ze vormt een rijk bloeiende bolronde pol.
De meeste cultivars bevatten net als deze voornamelijk Monarda didyma bloed en vereisen een tamelijk vochtige grond. Monarda fistulosa cultivars verdragen droogte beter.
Squaw' is verbeterde 'Cambridge Scarlet' voor wat meeldauw gevoeligheid betreft. Ze hebben dezelfde bloemen en ook de geur komt overeen.
De bouw van de plant is er helaas iets minder op geworden.
Goed geurend rood.
Er zijn drie soorten moerbei: M. rubra uit de VS, M. nigra uit oost Azië (Iran) en M. alba uit China. 'Illinois Everbearing' is een spontane kruising van Morus alba x rubra met grote langwerpige zwarte vruchten.
De aromatische zoete vruchten rijpen vanaf juni tot september en zitten boordevol antioxidanten en gezonde suikers
Ook het blad is eetbaar maar meer nog geschikt als supergezond veevoer.
Dit is een van de allerbeste moerbeien ooit.
Het sierlijk lichtgroen vijgenblad verraadt verwantschap.
Vruchten beginnen groen-rood en kleuren later bijna zwart. De op bramen lijkende vruchten zijn zacht en zeer zoet. Eet ze rijp, liefst van de grond geraapt.
Een sierlijke, prima winterharde kleine boom.
Enige minpuntje is dat de vruchten vlekjes op terrasstoelkussens kunnen veroorzaken. Je luie stoel zet je beter onder een andere boom.
Deze mini moerbei gevonden door Hajime Matsunaga uit Japan, draagt over een lange periode, van eind juni tot oktober, zoete vruchtjes op eenjarig hout. Je mag haar dus ook in het voorjaar snoeien. Dat is niet altijd nodig, ze blijft vanzelf vrij compact en is, zoals alle moerbeien zelfbestuivend.
Ideaal voor wat kleinere tuinen of zelfs in pot op een balkon.
Ze is wat vorst gevoeliger dus beschut planten en in pot koel en donker in een schuurtje.
Snoepjes boompje.
Mijn grote liefde voor moerbessen ontstond op de landbouwschool waar een exemplaar met zeer grote vruchten stond.
'Wellington' is uitstekend winterhard, volledig zelfbestuivend en de grote zwarte bessen rijpen vanaf juni tot eind zomer.
Bomen met sierlijker blad ken ik niet behalve natuurlijk haar zusje Broussonetia papyrifera, de paspiermoerbei.
Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.
Dit is een blij makend goede nieuwe Nepeta. Ze is compact en laag maar bloeit bovendien van top tot teen, vanaf de grond dus. Ze heeft donkere stengels en als de bloemetjes uitvallen zijn ook de rode calyxen nog sierlijk. Als het echt over is mag je haar diep terugknippen voor herbloei.
Ze bloeit relatief vroeg en lang.
Makkelijk en.... Purr-fect.
Hier kun je op bouwen; grijzig blad, doorbloeiend, gemakkelijk.
Ik raak nog wel eens verstrikt in discussies met klanten die een lage zoeken wanneer ik deze aanbeveel boven de volgens hen lagere 'Walkers Low'. 'Six Hills Giant' is lager, groeit meer in de breedte en heeft een iets zachtere kleur. 'Walkers Low' is vernoemd naar een tuin met die naam.
Als de bloei wat minder wordt; afknippen tot de grond, dan beginnen ze opnieuw. Dat kan wel drie keer per jaar.
'Bramdean' is een wat hogere cultivar van kattenkruid met extra lange bloeisteggels.
Knippen geeft herbloei.
Super sterk en makkelijk snel vullend.
Wij adviseren Nepeta als alternatief voor lavendel in de halfschaduw.
De zacht-roze bloemen en rode kelkblaadjes scheppen samen de diepte die de naam suggereert. In Nederland ontstaan bij Coen Janssen toen hij wat zaad dat hij van Brian Kabbes kreeg uitzaaide. Daar zijn collega's voor.
De plant werd in Engeland benoemd. Men vond het een zeer mooie, makkelijke en bruikbare plant.
Niet van het sigaren en pirateneiland maar uit de gelijknamige streek in Moldavië.
Een indrukwekkende wildvorm met een diepe intensieve kleur.
Ze lijkt met haar grote bloemen op Nepeta subsessilis maar bloeit veel rijker en heeft fijner blad en wat herfstkleur.
Een wildvondst.
Lage en sterk aromatische selectie. De naam werd bedacht door Brian Kabbes die de zaailing vond en benoemde tijdens een stevige griep. Het blad ruikt, viel hem zelfs toen nog op, fris naar citroen met wat extra kruiden.
Lang bloeiend ideaal vulmateriaal zoals we van Nepeta gewend zijn. Wel een keer terugknippen in de zomer.
De bloemen zitten in kleine kransjes om korte stelen.
Het basis materiaal voor de romantische tuin. Een betrouwbare, goed doorbloeiende plant, voor liefst volle zon. Let op: de naam slaat op de herkomst, een Engelse tuin, niet op de grootte. 'Walker's Low' is hoger en meer rechtop groeiend dan 'Six Hills Giant', bovendien ietsje donkerder.
Ze kan, als je op tijd diep terug knipt, tot drie keer bloeien per seizoen.
Combineer ze met rozen, Astrantia of een gele Achillea.
Lang bloeiend met sprekende 4 cm lange blauw-paarse bloemen rondom de stengel in etages.
Een sterke en gemakkelijke vaste plant. Ze kan helaas na jaren soms plotseling verdwijnen dus misschien is ze wat kortlevend.
Geweldig in combinaties met bijvoorbeeld Helenium of Achillea.
Die donkere etage aren heb je gewoon nodig.
De lage vorm van Siberisch kattenkruid.
Deze intens blauw bloeiende lage randplant vormt een eigen categorie, een klasse apart vanwege de betoverend diepe kleur, scherpe tekening, de grote bloemen en rijke bloei. Om een of andere reden is ze wat kritischer op drainage.
Het blad sterft 's winters volledig af. De meeste andere soorten hebben dan alvast wat nieuw blad aan de basis.
Knippen is niet nodig.
Deze zeer recente introductie vormt compacte lage struikjes van 30 cm hoog en 40 cm breed.
Ze bloeien, als je de uitgebloeide bloem af en toe verwijdert de hele zomer door. Je mag ze tussen door ook een keer tot de grond afknippen.
Zeer makkelijke planten.
Make your cat purr.
'Villa Romaine' is een winterharde selectie. Ze verdraagt tot -16 graden.
Op Kreta hebben we genoten van een wandeling door bossages wilde Vitex en oleander.
Eens kijken of we plaats hebben voor zo'n bosje.
De bloemen zijn licht geurend. Snoei alleen oude takken diep weg anders mis je een jaar bloei.
We hebben er nog maar een paar jaar ervaring mee. Maar het ziet er naar uit dat deze wat sterker is dan andere rassen, koud weer beter verdraagt en redelijk goed binnen kan overwinteren.
Ze heeft relatief klein blad en bloeit wit met een vleugje roze. De geur heeft citrustonen.
Fijnbladig, compact en heerlijk.
Deze gestekte basilicum is speciaal voor de professionele teelt geselecteerd op koude bestendigheid. Zoals ik elders schreef: Basilicum bevriest al bij plus tien. Deze kan dus iets meer hebben.
Dat wil niet zeggen dat 'Coldasil' winterhard is. Je zet haar nog steeds het beste in een pot.
Ze bloeit niet snel waardoor je er langer van kunt oogsten.
De smaak is vergelijkbaar met 'Genovese'. Het blad is wat dikker en steviger.
Dit is een vaste, maar nog niet winterharde.
De gestekte basilicums verhouten een beetje en zijn veel sterker dan gezaaide.
Je kunt deze gestekte basilicum binnen overwinteren. Zaad wordt niet gevormd door deze gestekte plant.
Binnen overwinteren boven 15 graden.
Goed van smaak, heerlijk witte bloemen.
Heel fijntjes is deze hop-marjolein met bellen die bij een wat oudere plant lang uitgroeien.
De bellen zijn veel kleiner en fijner dan die van 'Kent Beauty' maar uiteindelijk wel langer.
Ze is prima winterhard qua temperatuur; hoe kouder hoe beter. Maar ze staat daarbij wel graag droog.
Een typische bergplant zoals je ze in Turkije en Syrië wel tegenkomt.
Zou er dan toch een Origanum zijn die 'Kent Beauty' na al die jaren overtreft? Ik ben er nog niet helemaal uit. Deze introductie lijkt wat op een soort die we jaren geleden op proef kregen. De hopbellen worden nog roder en ze bloeit heel makkelijk.
Hopmarjoleinen groeien in het wild in de Turkse en Syrische bergen waar het in de winter heel koud wordt. Ze zijn dus uitstekend winterhard maar houden niet van nattigheid. Ze ze op een verhoging of een bak met lemige grond.
Een supersterke en makkelijke nog vrij onbekende hopmarjolein.
Uitstekend winterhard, probleemloos in de volle grond, maar ook prima in pot.
Heerlijk sterk van geur maar misschien te mooi om te eten.
Een geweldige, welriekende fee.
Een Origanum voor de beestjes en de bloemetjes, rijk en lang bloeiend en goed voer voor nuttige insecten.
We kennen Origanum laevigatum als een soort met wat langgerekte open aren. Bij deze selectie is de bloei veel voller.
Dit is een waardevolle sierplant die zelfs als snijbloem inzetbaar is.
Een subtiel geurtje, maar niet voor je keuken dus.
Deze 'hop-marjolein' bloeit in prachtige roze 'hopbellen'. Ze steekt wat geur betreft, echte oregano naar de kroon. Maar een plant van dergelijke schoonheid eten we natuurlijk niet op. Prima winterhard want haar ouders komen uit de koude Turkse bergen.
Zorg dat deze beauty droog staat. Knip regelmatig terug, dat versterkt de plant en ze kan daardoor wel drie keer per jaar bloeien.
Ongeveer 30 jaar geleden bezochten we Rosemary Titterington's Iden Croft Herbs in Kent waar Origanum'Kent Beauty', de meest bekende hopmarjolein is ontstaan. Sindsdien hebben we variaties op dit thema verzameld. Vaak wordt gedacht dat ze in een pot moeten om binnen te overwinteren. Juist niet, ze komen uit de Turkse bergen en zijn dol op ijzige kou en lemige grond.
'Kirigami' is een in 2018 geïntroduceerd zeer compact en zeer donker zaairas.
Aanbevolen voor keuken gebruik als het een uitstekend winterharde moet zijn.
Ook zeer geschikt als rijk bloeiende bodembedekker in de volle zon. De geur is bijna zo sterk als die van Origanum majorana, de echte oregano.
De krachtigste marjolein dus.
Heerlijk voor keukengebruik en betrouwbaar vast.