Een Britse selectie voor de 'groene' teelt.

Deze fantastische donkere asperges hebben een nootachtige smaak en zijn zoeter dan groene. Je hoeft ze niet te schillen want de dikke scheuten zijn zacht van top tot teen.

Paars zijn ze alleen in het vroege voorjaar. Het blad is gewoon groen.

Een nieuwe bloem die niet echt wil bloeien, dat is natuurlijk echt bijzonder en ze doet dat, eenmaal begonnen zonder ophouden.

De lintbloemen blijven groen met een purperen waas, het gevulde hart verkleurt naar purper.

Heerlijk subtiel en spannend.

Gemakkelijke vaste plant en snijbloem.

Deze bekroonde cultivar van voor 1920 is de enige die ik onthield na het lezen van de geweldige Aster monografie van Paul Picton, de erfgenaam van Ernest Ballard. Het kostte daarna nog 8 jaar zoeken voor ik haar aan ons sortiment kon toevoegen.

Bijzonder zacht blauw, kleinbloemig, wolkig spreidend en vrijwel volledig meeldauw vrij.

Een plaatje.

Kleine bloemen in een perfect getroffen zachte kleurstelling. De bloemen en ook de bouw van de plant lijken op die van Aster lateriflorus waar 'Lovely' volgens sommigen toe behoort. Wij kregen de plant als Aster vimineus 'Lovely' wat weer mooier klinkt. The Gardeners Guide to Growing Asters van Paul Picton vermeldt summier het voorkomen van Aster vimineus 'Lovely' in Noord Amerika.
Zeer rijk bloeiend, fijn kort van steel.
Lieflijke wolkjes.

Meest opmerkelijk aan 'Snow Flurry' zijn de liggende groeiwijze en de lange bijzonder late bloei.

In het late najaar verschijnen er vrij plotseling massaal kleine witte bloemetjes als moest de sneeuw een voorbeeld krijgen hoe zich te gedragen.

Voorbeeldige sneeuw.

Al vele jaren een van mijn favoriete Asters.

Veel compacter en lager dan 'Lady in Black'. De bloemen zijn precies hetzelfde.
Buiten de bloeitijd heeft 'Prince' nog veel donkerder, bijna zwart blad.

Ook hier die fijne kleine, gepast ingetogen bloemen tot de eerste sneeuw valt.

Prinsheerlijk.

Deze kleinbloemige aster begint roze en verkleurt langzaam naar wit. Vandaar de leuke naam die we wel vaker tegenkomen bij soorten met verkleurende bloemen. De verkleuring geeft diepte en maakt de plant wat spannender dan haar puur roze soortgenoten.

Ze vormt een mooie volle ronde pol.

Makkelijk en goed vast.

Dit zal uiteindelijk als ik mijn best ga doen helaas inmiddels wel weer gewoon een Aster blijken te zijn maar Symphyotrichum klinkt nu eenmaal oneindig veel interessanter. Er gaan zelfs al stemmen op om alle Asters zo te noemen.

Onder de Asters is het zelfs mogelijk de diepst donker blauwe van allemaal, binnen haar eigen geslacht is ze onovertroffen.

Lekker laat, super betrouwbaar, weervast en onuitspreekbaar.

Een van de beste introducties van onze tijd misschien wel. Omdat deze Astrantia steriel is bloeit hij lang en rijk met oudroze grote schotelvormige bloemen. Ik hoef ze helemaal niet aan te prijzen want vanaf juni verkoopt ze zichzelf als we er dan nog hebben.

Tegen de herfst wordt de kleur van de bloemen dieper en nog mooier.

Een nog vrij nieuwe, vroeg bloeiende donker rode met donkere punten aan het blad en de bloemen en een purperen waas over het blad, donkere stengels en bladpunten.
Geselecteerd door onze bondgenoten Helen en Wilco van 'De Ferdinandushof' in Zeeland.

Lang bloeiend met grote diep rode bloemen aan lange donkere stelen.

Een sprong vooruit.

Opvallend grote schotelvormige groen-witte bloemen. Lang en rijk bloeiend. Mag best tussentijds wat teruggeknipt worden.

'Shaggy' wordt ook wel verkocht onder de naam: 'Margery Fish'.

Een nog zeldzaam aangeboden introductie van onze vrienden van de Ferdinadushof, dus echt uit Zeeland.

Verbeterde 'Shaggy'.

Stevig rechtopstaand met zeer grote witte bloemen, lekker lang bloeiend.

Witter nog dan 'Snow Star'.

Het is even wennen, maar inderdaad ze zijn echt niet allemaal blauw. In tegendeel de nieuw kleuren die we al kenden uit wat minder spectaculaire wildvormen rukken nu op via fantastische kruisingen.
Het geslacht is volop in beweging en we genieten hier erg van.

Ze bevriest pas bij -50, ook zeer makkelijk dus.

Valse indigo is hot.

Tot nu toe bleek alles wat we onder deze naam tegen kwamen eigenlijk Baptisia alba lactea of leucantha was. Maar er is natuurlijk ook een witte vorm van Baptisia australis zoals je ziet.

Een bijzonder fijne zachte romantische plant met veel combinatiemogelijkheden in de vroege border.

Meer zon is meer bloemen.

Baptisia australis is fantastisch blauw maar deze vorm is echt ongewassen indigo.

Het kon dus nog zo veel blauwer, verbazingwekkend, wow.

Redelijk compact voor Baptisia en net zo vroeg bloeiend als de rest.

Ze zijn, eenmaal gevestigd, gemakkelijk en standvastig.

De bloemen van deze spectaculaire recente introductie van Chicago Botanic Garden zijn bijzonder violet-bruin met een geel keeltje. Het blad is wat grijs-blauw.
De bloemen staan in lange aren duidelijk zichtbaar boven het blad.
Baptisia is voor de prairiebegrippen een van de eerste bloeiers.
Dit is de kruising van B. australis x B. sphaerocarpa van die laatste komt dat toefje geel.
Eenmaal standgevat zeer langlevend en sterk.

Deze fantastische cultivar, vermoedelijk een spontane kruising van Buddleja davidii en Buddleja fallowiana, werd in 1940 gevonden bij kasteel Lochinch in Schotland.
Kenmerkend zijn het zilver-grijze blad en de geurende violet-blauwe bloemen met een oranje oogje.

In het voorjaar diep snoeien, dan blijft het een vitale volle struik.

Mijn favoriete vlinderstruik.

De trend in vlinderstruiken is laag en compact. Er zijn heel veel recente lage introducties maar een aanzienlijk deel daarvan stelt teleur wat kleur en habitus betreft. Soms leggen ze hun bloemen slordig op de grond.

Deze, gevonden door Elizabeth Keep van East Malling in Kent, is geweldig van kleur en habitus, niet te hoog en toch prima van vorm.

Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijkamper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.

Deze oude vriend was in 1994 vaste plant van het jaar.

Heerlijke frisse muntgeur, sierlijke, luchtige en langdurige bloei, ongedwongen bossige groei en glimmend rond blad.
Er bestaan ook vormen met meer behaard blad. In de Pyreneeën noemen ze die bergmunt.

Wolkjes porselein wit en geur voor tuin en Italiaanse keuken.

Een witte selectie van Brian Kabbes die het midden houdt tussen de grootbloemige 'Weißer Riese' en de kleinbloemige 'White Cloud' die door Hans Kramer werd gevonden.
Een goede geurige en al lang mijn favoriete witte bergsteentijm.

Munt, in lieve geurige wolkjes.

Zeer grote diep blauw-paarse klokken maken hier een echte bloemplant van, een bijnabloembol. Klokjesbloemen zijn er voor de nuchtere tuinier die gewoon ouderwets kleur en vorm nodig heeft voor zijn border. 'Kent Belle is een bijzonder goede cultivar afkomstig van de helaas niet meer bestaande Washfield Nursery.

Ze mogen in de schaduw staan op zware klei en gaan lang mee.

Terugknippen stimuleert herbloei.

Het heeft even geduurd voor we de klokjes leerden waarderen. De volgende stap is die van de stoere grote soorten naar deze minibelletjes. Maar het is ook zo'n heerlijke kleur.
Je moet er wel een overzichtelijk hoekje voor hebben waar ze niet in de verdrukking komt. Ze kan ook in pot of in een rotstuintje.
Wild komen ze tot 3000 m voor in de Zuidelijke bergketens van Europa.
Een schatje en dat is het.

Een fijne nieuwe kleur in het klokjesspectrum is deze met haar blad goed bodem bedekkende lage soort.

Bloemen in volle trossen met veel kleurdiepte en op uiterste randje waar kunst en kitsch hun beider hoogtepunt bereiken.

Makkelijk en dankbaar.

Een recente Campanula punctata selectie geïntroduceerd door Rijnbeek uit Boskoop. voor de bloemetjes of zeg maar gerust bloemen want ze zijn groot en lang.

Makkelijk planten voor niet te droge tuingrond.

Qua textuur en kleur een fijne combinatie met Aster 'Vasterival' lijkt mij.