Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.
Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.
Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.
Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.
De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.
Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)
Uitzonderlijk lang bloeiend.
Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.
Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.
Zeer lage compacte plant met grijsgroen blad, Hoogte 30 cm! Met dezelfde bolronde groeiwijze als 'Cedar Blue', maar dan lager.
Zacht van kleur en uitgebalanceerd van voorkomen.
'Little Lottie' is de roze vorm van dit kussentje.
Heerlijk zo'n kussentje op een muurtje.
Een nieuwe compacte en lang bloeiende lavendel.
Nog niet uitvoerig en jarenlang door ons uitgetest, maar best beloftevol.
Voorlopig in kleine aantallen voor wie wil mee testen.
Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.
How low can we go?
In Frankrijk komt deze in het wild tot maximaal 600 meter voor. Hoger in de bergen is het te koud voor haar. Boven 600 groeit daar Lavandula angustifolia. Waar ze elkaar tegenkomen ontstaat de natuurlijke kruising Lavandula x intermedia.
Deze mooie volle vorm vonden we in Zuid Spanje boven 1000 meter en blijkt ook bij ons winterhard te zijn. We vermeerderen haar sindsdien uit zaad.
Een tikkeltje wild, maar wel lekker.
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Deze en 'Impress Purple' lijken sterk op elkaar, mogelijk is het dezelfde kloon. Het zijn de donkerste lavandins samen met 'Hidcote Giant' En 'Grosso'. Hoewel de corolla licht blauw is geeft de aar een zeer donkere indruk omdat de calyx mee kleurt. Alle vier zijn zeer goede lavandins.
Een bleek violette lang bloeiende reus.
Meestal wordt deze vroeg in het voorjaar aangeschaft vanwege het brede grijze blad.
En vervangen als blijkt dat hij wel snel verhout als er niet op tijd wordt gesnoeid.
Kun je goed snoeien, dan heb je hier een heerlijke grote, sterk geurende lavendel aan. Vlinders zijn er dol op.
Zeer mooi ook in de winter en voorjaar.
Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.
Een in 1994 geïntroduceerde nette rechtopgaande sterk geurende vorm van Grey Hedge (Group). Grote bossige bleek bloeiende plant met dicht grijs blad. Ook wel bekend als 'Grove Ferry'.
Het blad is iets smaller dan bij 'Dutch', de bloemstengels zijn lekker lang. In de winter vormt de plant een mooie en forse grijze bol.
De introductie onder deze naam was in 1994 maar de plant bestond al als onbenoemde cultivar rond 1925.
Onvergetelijkheid, herbenoemd.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
'Nizza' is een sterk groeiende en sterk geurende forse lavandin.
We waren erg onder de indruk toen we haar voor het eerst zagen in een botanische tuin niet ver van Nice. Ik wilde om stkjes vragen, maar er was geen tuinman in de buurt. Toen de beveiliging mijn interesse opmerkte was de lol er af.
Gelukkig hebben we haar gevonden via onze bondgenoot in Sete.
De originele 'Grappenhall' werd rond 1902 in Engeland geïntroduceerd door Clibran, Altricham.
Wat wij tegenwoordig kennen als 'Grappenhall' is niet dezelfde plant vandaar deze nieuwe naam op gezag van Tim Upson en Susyn Andrews.
Niet zo donker dus, maar wel lange aren en lang breed en grijs blad.
Wannabe 'Grappenhall'.
Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.
Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit best de moeite waard.
Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.
Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.
Een van de snelst groeiende grote grijze lavandins. Geïntroduceerd voor 1930 door Kruidenkwekerij Seal in Engeland. 'Group' is toegevoegd omdat er ooit verschillende vrijwel identieke klonen onder deze naam in omloop waren. Nu is ze zeer zeldzaam.
Een bijzonder grote plant, de aller grootste Lavandin.
Zoek niet verder naar reuzen lavandin.
Volledig zilver blad met precies de bloemen van 'Barnsley'. Werkelijk overweldigend als je ze voor het eerst ziet.
Een introductie van Dirk de Winter (kwekerij de Morgen).
Het blad kan soms plaatselijk reverteren naar groen. Niet te wild snoeien voorkomt dat.
De bloemen verkleuren van wit naar roze.
Verbazingwekkend en bijzonder. De showstopper op Chelsea 2007. In 1957 ontdekt in Mexico en genoemd naar de Californische Mildred Mathias. Desondanks bij ons prima winterhard.
Prachtig grijs-groen blad en mysterieuze hangende groene bloemen die uiteindelijk roze kleuren.
Prachtige familie van selderij.
Kruipende munt met een frisse pepermuntgeur. Ze verdraagt lichte betreding en zeer natte grond. Het blad is glimmend frisgroen. Niet voor intensief culinair of medicinaal gebruik vanwege de het aanwezige pulegon dat abortus kan veroorzaken. In Spanje wordt er veel thee van gezet, dat kan dus blijkbaar prima.
Gebruik ze vooral als geurplant om een plekje mee op te frissen. Je zou het een bodembedekker kunnen noemen. Er worden snel grote plekken bedekt.