In de omgeving van Sault en vooral in Ferrassières wordt veel lavendel gekweekt voor 'bouquets de lavande'. De Ferrassières hebben hun eigen rassen waar wat mysterieus over wordt gedaan. Dit is zo'n bfoeketjes-ras, gekregen van en benoemd naar de chansonnier door Catharine Liardet uit Sault. 'Jean Ferrat' is door ons in 2014 geïntroduceerd en nog nergens anders verkrijgbaar.
Indrukwekkend lange donkere aren met dikke poezelige boeketten bloemen.
Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.
'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.
Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.
Langgerekte aren met lichtroze bloemen. Midden hoge bossige planten met vrij groen blad. Goed van geur. Introductie van voor 1950 door Thomas Carlile, UK.
'Loddon Pink' is super, eerst heel lang wit en dan langzaam meer en meer roze.
Een van de witste onder de roze.
Nederlands erfgoed geïntroduceerd door Moerheim en afkomstig van Kasteel Middachten in Rheden voor 1923. Waarschijnlijk een zaailing uit in Frankrijk wild verzameld zaad.
Licht van kleur met relatief donkere knoppen. 'Middachten' heeft de reputatie wat vocht gevoelig te zijn, dat kunnen wij niet beamen.
Oud Hollandse lavendel.
Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').
Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.
Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.
Knoppen grijs-violet, bloemen groot, onregelmatig en niet altijd even rijk bloeiend. De geur stelt voor een lavendel teleur.
Wat tegenwoordig in omloop is onder deze naam is vermoedelijk 'Bowles Early'. Het verloren origineel was zo donker als Hidcote werd gevonden door Gertrud Jekyll en in 1916 geïntroduceerd door Barr.
Deze opvolger teert onverdiend op oude reputatie. Er zijn genoeg veel betere.
Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.
Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.
De allerlaagste witte.
Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.
Een professionele performer.
Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.
Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.
Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.
Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.
De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.
Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)
Uitzonderlijk lang bloeiend.
Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.
Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.
Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.
How low can we go?
In Frankrijk komt deze in het wild tot maximaal 600 meter voor. Hoger in de bergen is het te koud voor haar. Boven 600 groeit daar Lavandula angustifolia. Waar ze elkaar tegenkomen ontstaat de natuurlijke kruising Lavandula x intermedia.
Deze mooie volle vorm vonden we in Zuid Spanje boven 1000 meter en blijkt ook bij ons winterhard te zijn. We vermeerderen haar sindsdien uit zaad.
Een tikkeltje wild, maar wel lekker.
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Grijs filigrein, varenachtig blad waarboven op lange stelen de hele zomer en zelfs in de winter nog, donker paarse bloemen verschijnen. Het is de charmante kruising van Lavandula pinnata x L. canariensis.
Net niet winterhard, maar makkelijk binnen te overwinteren. Zelfs dan maakt ze nog bloemen.
Super-de-luxe potplant. Heerlijk blad, alsmaar bloemen.
Ook deze dentata kruising (L. angustifolia x L. dentata) gevonden door Pierre Cuche lijkt op allardii. Ze is wat fijner van bouw en minder hard groeiend. Het zoet geurend grijs blad is alleen aan de basis een beetje getand.
Ze maakt lange aren met hemelsblauwe bloemetjes over een lange periode. Niet winterhard, maar sterker dan de rest van de dentata kruisingen.
Een potplant, heerlijk van geur, zeldzaam en bijzonder.
Dentata voor dummies.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Deze en 'Impress Purple' lijken sterk op elkaar, mogelijk is het dezelfde kloon. Het zijn de donkerste lavandins samen met 'Hidcote Giant' En 'Grosso'. Hoewel de corolla licht blauw is geeft de aar een zeer donkere indruk omdat de calyx mee kleurt. Alle vier zijn zeer goede lavandins.
Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.
Een in 1994 geïntroduceerde nette rechtopgaande sterk geurende vorm van Grey Hedge (Group). Grote bossige bleek bloeiende plant met dicht grijs blad. Ook wel bekend als 'Grove Ferry'.
Het blad is iets smaller dan bij 'Dutch', de bloemstengels zijn lekker lang. In de winter vormt de plant een mooie en forse grijze bol.
De introductie onder deze naam was in 1994 maar de plant bestond al als onbenoemde cultivar rond 1925.
Onvergetelijkheid, herbenoemd.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
Puur destillaat van biologisch geteelde lavandinbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Dit is de sterkst geurende lavendel, hiermee verfris je je hele huis.
Een flesje vakantiegevoel.
eigenschappen: opwekkend, verfrissend, geestversterkend
Let op: Dit is geen plant maar de etherische olie van deze lavendel in een flesje met druppeldop, inhoud circa 10 milliliter.