Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.
How low can we go?
Deze selectie van vermoedelijk Lavandula dentata var. candicans gevonden door Peter Carter uit Nieuw Zeeland heeft grijs-groen blad en lange smalle aren. Lavandula dentata komt in het wild voor in Zuid Spanje, Portugal en Marokko. Vanwege hun heerlijk geurende en leuke blad en de lange bloei zijn het uitstekende potplanten.
Ze houdt in de winter haar blad en probeert dan zelfs nog te bloeien. Moet dus licht en boven -6 worden overwinterd.
In Frankrijk komt deze in het wild tot maximaal 600 meter voor. Hoger in de bergen is het te koud voor haar. Boven 600 groeit daar Lavandula angustifolia. Waar ze elkaar tegenkomen ontstaat de natuurlijke kruising Lavandula x intermedia.
Deze mooie volle vorm vonden we in Zuid Spanje boven 1000 meter en blijkt ook bij ons winterhard te zijn. We vermeerderen haar sindsdien uit zaad.
Een tikkeltje wild, maar wel lekker.
'Papillon' is een rechtopgroeiende kloon van Lavandula pedunculata met lange licht roze vlaggen en sterk aromatisch dun smal blad. Het was de eerste kuiflavendel die Ntederland bereikte. De moderne kruisingen bevatten bloed van deze, L. stoechas en L. viridis.
Best een klein beetje winterhard vooral op zure zandgrond en elders soms in milde winters. Maar plant ze niet in grote groepen en zet ze als als je er erg aan hecht in een pot.
Deze hybride lavendel is ontstaan uit de complexe kruising van Lavandula stoechas met een aantal andere soorten.
De kleur en bloemvorm zijn bijna identiek aan 'Helmsdale' de plant is veel compacter.
Ik vermoed dat het een zaailing is van 'Helmsdale'. Dat die tamelijk soortecht uitzaait was me al opgevallen.
Diep donker rode wijn met veel bouquet.
Grijsbladig, herbloeiend.
Heerlijk vanwege de bijna blauwe maar stiekum paarsblauwe bloemen en helder witte vlaggen.
Geweldig mooi, maar matig winterhard, dus maak er geen heggetjes van.
Een blonde Spaanse.
Een van de vele recente kruisingen van Lavandula viridis met stoechas en soms pedunculata die allemaal kunnen door- of herbloeien. Grijsbladig met helder violette vlaggen.
Zoet-zuur van geur.
Deze snelgroeiende halfwinterharde hybride lavendel heeft bloemen die lijken op die van echte lavendel (Lavandula angustifolia). Het gekartelde blad lijkt wat op dat van tandlavendel maar dan veel groter. De geur is fantastisch; aangenaam zoet-zuur, heel bijzonder.
Als ze eenmaal bloeit blijft ze doorbloeien tot de winter.
Zet ze in een ruime pot die je overwintert op een beschutte plek of koude kas.
Lavandula x allardii is een vergetelheid geraakte hybride (L. latifolia x L. dentata) uit de eer-vorige eeuw. Ze heeft breed driehoekig, heerlijk zoet geurend grijs getand blad. Lange stengels en aren met relatief kleine bloemetjes. Ze heeft veel warmte en lichtnodig om in bloei te komen. Maar haar geur en het fijne grijze blad maken bloei eigenlijk overbodig. Ze is een van onze oudste en meest dierbare plantenvrienden.
Ze verdraagt ongeveer -5, dus binnen koud en licht overwinteren.
Deze nieuwe kruising van Lavandula latifolia x Lavandula dentata heeft zeer bont driehoekig blad en een geweldige zoete geur.
Het is vanwege die geur dat ik er zo dol op ben. Misschien maakt deze het iets te bont, maar dat bonte blad compenseert wel voor de wat minder rijke, vrij late bloei.
Het is een half winterharde potplant
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Ook deze dentata kruising (L. angustifolia x L. dentata) gevonden door Pierre Cuche lijkt op allardii. Ze is wat fijner van bouw en minder hard groeiend. Het zoet geurend grijs blad is alleen aan de basis een beetje getand.
Ze maakt lange aren met hemelsblauwe bloemetjes over een lange periode. Niet winterhard, maar sterker dan de rest van de dentata kruisingen.
Een potplant, heerlijk van geur, zeldzaam en bijzonder.
Dentata voor dummies.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Deze en 'Impress Purple' lijken sterk op elkaar, mogelijk is het dezelfde kloon. Het zijn de donkerste lavandins samen met 'Hidcote Giant' En 'Grosso'. Hoewel de corolla licht blauw is geeft de aar een zeer donkere indruk omdat de calyx mee kleurt. Alle vier zijn zeer goede lavandins.
Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.
Een in 1994 geïntroduceerde nette rechtopgaande sterk geurende vorm van Grey Hedge (Group). Grote bossige bleek bloeiende plant met dicht grijs blad. Ook wel bekend als 'Grove Ferry'.
Het blad is iets smaller dan bij 'Dutch', de bloemstengels zijn lekker lang. In de winter vormt de plant een mooie en forse grijze bol.
De introductie onder deze naam was in 1994 maar de plant bestond al als onbenoemde cultivar rond 1925.
Onvergetelijkheid, herbenoemd.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.
Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit best de moeite waard.
Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.
Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.
Een, voor lavandin, zeer compacte, relatief lage en rijk bloeiende plant. Uit de Dutch Group.
De eerste en makkelijkst bloeiende van het hele stel. Het blad is fijn grijs.
De bloemen zijn sterk geurend, bleek violet en zeer geschikt om te drogen en van de aar te rissen als losse bloem voor de geur.
Een van de snelst groeiende grote grijze lavandins. Geïntroduceerd voor 1930 door Kruidenkwekerij Seal in Engeland. 'Group' is toegevoegd omdat er ooit verschillende vrijwel identieke klonen onder deze naam in omloop waren. Nu is ze zeer zeldzaam.
Een bijzonder grote plant, de aller grootste Lavandin.
Zoek niet verder naar reuzen lavandin.
De natuurlijke kruising tussen Lavandula lanata en Lavanudla latifolia wild voorkomend tot 1000 m in Zuid Spanje.
Kruipende munt met een frisse pepermuntgeur. Ze verdraagt lichte betreding en zeer natte grond. Het blad is glimmend frisgroen. Niet voor intensief culinair of medicinaal gebruik vanwege de het aanwezige pulegon dat abortus kan veroorzaken. In Spanje wordt er veel thee van gezet, dat kan dus blijkbaar prima.
Gebruik ze vooral als geurplant om een plekje mee op te frissen. Je zou het een bodembedekker kunnen noemen. Er worden snel grote plekken bedekt.
Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.